1.Dear Diary

Lief Dagboek.
De wereld is onrustig. En ik ben bang. Bang dat mijn vader gestuurd word om te vechten. Bang voor het lot wat ons te wachten staat. Bang voor de oorlog die volgens mijn broer ook hierheen zal komen. Bang voor de mensen om me heen. Ik zou willen gillen, schreeuwen en krijsen. Niemand die mij hoort. Natuurlijk weet jij niet wat ik bedoel. Jij bent maar een stom boek. Daarom kan ik alles opschrijven wat ik wil. Niemand zal weten wat ik echt denk of voel alleen jij.
Ik voel me soms erg alleen. Alsof ik de enige boom in het bos ben. Terwijl iedereen om me heen aan het vechten is probeer ik het op te lossen. Iets wat tot mijn spijt niet altijd lukt. Waarom moet er altijd oorlog zijn. Waarom moeten mensen altijd vechten. Ik wou dat ik ze kan laten stoppen maar dat kan ik niet.
Dalijk moet ik gaan wandelen met Tony Davids. Volgens mijn vader wil hij met me trouwen en zou ik blij moeten zijn met zo'n goede partij. Maar dat ben ik niet. Elke keer als ik in zijn ogen keek wordt ik bang. Als ik zijn huid aanraak voelt deze als ijs. Natuurlijk is hij knap waarschijnlijk een van de knapste jongens uit de hele omgeving. Al mijn vriendinnen zullen jaloers zijn. Maar zal ik er gelukkig van worden? Volgens mijn vader is 17 de perfecte leeftijd om te trouwen maar ik kan het niet. Niet met hem. Zijn ogen die de ene dag bruin zijn met een opvallende rode gloed en de volgende dag zo bruin dat ze bijna zwart lijken. Zo zwart als de ...
Ooh er wordt geklopt daar zal hij zijn.