Foto bij 2.All alone

The first time I saw her my heart stopped beating
She was different but still one of us.

12-03-1940

Dagboek.
Esmé gelooft dat het goed voor me is als ik mijn gedachten opschrijf. Zodat ik wat minder in mijn hoofd zal gaan leven. Dus daar zal ik dan ook maar mee beginnen. Ik baal enorm. Ik voel me alleen en Ik heb een hekel aan verhuizen. Iedereen in dit huis heeft op dit moment iemand. De liefde van hun leven zeg maar. Maar ik. Ik niet hoor. Rosalie had van mij kunnen zijn. Maar het voelde niet. Nou gewoon goed. Nu heeft ze Emmet en lijkt ze erg gelukkig. En Carlise heeft Esmé natuurlijk. En Edward? Wat heb ik? Ik wil iemand die me begrijpt. Iemand waarvan ik niet alleen de gedachten kan lezen maar iemand die ook de mijne begrijpt. Iemand die Ik weet het niet. Iemand die anders is.
Waar ik ook een afgrijselijke hekel aan heb is het verhuizen. Ik woon nu 22 jaar bij Carlise en ik ben 17 keer verhuist. Ik wil ergens blijven. Ergens een leven opbouwen. Ze hebben me belooft dat we hier zullen blijven zolang als we kunnen. Waar is hier?
Hier is in Forks. Een klein regenachtig dorpje dat ooit door een of andere stad opgeslokt zal worden. Carlise heeft wel een mooie plek uit gezocht. Het is hiet perfect. Veel bossen gevuld met herten en andere dieren. Weinig zon die mijn huid laat schitteren. Maar wat heeft het voor zin we zullen hier hooguit drie jaar blijven.
EDWARD

Reageer (1)

  • Fennec

    Wauw, jij schrijft zo goed!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen