Amor Deliria Nervosa.
It's us against the odds.
Mijn oren zoeken noodlottig naar de mierzoete klank van je stem, mijn ogen scannen de omgeving af op zoek naar je bruine haar en je blauwe ogen, mijn neus speurt driftig naar de typische zweetgeur die de lucht steeds vulde telkens wanneer we elkaar ontmoetten, mijn handen wachten op het moment wanneer ze de jouwe weer vinden.
Het is ondertussen al even geleden dat mijn zintuigen nog verwend werden met deze privileges en toch overman jij mijn hele bewustzijn. Zelfs na deze periode staat elk detail nog prominent op mijn netvlies gebrand. De herinneringen zou ik nooit uit mijn brein kunnen wissen, mocht ik het willen. Telkens wanneer ik aan je denk, worden de verouderde wonden weer genadeloos opengereten. De pijn is bitterzoet en verslavend.
Je domineert mijn gedachten zonder het zelf te beseffen. Jij bent degene die mijn slechte dagen goed maakt en mijn goede dagen beter. Op elk moment van de dag weet je me op te vrolijken en weet je het voor elkaar te krijgen om een glimlach op mijn gezicht te toveren. Een oprechte glimlach is de laatste tijd zeldzaam, maar dankzij jouw kan ik het nog. Jij zorgt er al jaren voor dat ik blijf volhouden en dat ik van alles het beste probeer te maken. Hoe je dat klaarspeelt is me een raadsel. Wat me nog het meest met verbijstering slaat is het feit dat je niet eens weet wat je voor me betekent. Je hebt geen enkel idee van het effect dat je op me hebt en van wat je bij me teweegbrengt. Je hebt geen idee hoe dankbaar ik je ben.
Alles doet me denken aan jou. Borden aan de kant van de weg, the Big Bang Theorie, Adidas en andere alledaagse zaken krijgen plots een niet te onderschatten waarde die best absurd is voor prozaïsche dingen die compleet nutteloos zijn in de ogen van de rest van de wereld.
Zelfs het feit dat je ’s avonds dezelfde sterren ziet als ik, stelt me gerust. Altijd ben je bij me. Mijn zintuigen worden verzwolgen door alles wat met jou te maken heeft. Je achtervolgt me, waardoor ik onder geen beding aan je kan ontsnappen. Je bent letterlijk overal. Deze dingen zouden me normaal gezien van mijn stuk moeten brengen, maar niets is minder waar. Ik ben verslaafd aan het gevoel dat je me geeft. Het is fijn om te weten dat je altijd bij me bent, maar het is nog fijner om te weten dat je altijd bij me zal zijn.
Ik zal je kobaltblauwe ogen weerzien wanneer ik de mijne sluit.
Het is ondertussen al even geleden dat mijn zintuigen nog verwend werden met deze privileges en toch overman jij mijn hele bewustzijn. Zelfs na deze periode staat elk detail nog prominent op mijn netvlies gebrand. De herinneringen zou ik nooit uit mijn brein kunnen wissen, mocht ik het willen. Telkens wanneer ik aan je denk, worden de verouderde wonden weer genadeloos opengereten. De pijn is bitterzoet en verslavend.
Je domineert mijn gedachten zonder het zelf te beseffen. Jij bent degene die mijn slechte dagen goed maakt en mijn goede dagen beter. Op elk moment van de dag weet je me op te vrolijken en weet je het voor elkaar te krijgen om een glimlach op mijn gezicht te toveren. Een oprechte glimlach is de laatste tijd zeldzaam, maar dankzij jouw kan ik het nog. Jij zorgt er al jaren voor dat ik blijf volhouden en dat ik van alles het beste probeer te maken. Hoe je dat klaarspeelt is me een raadsel. Wat me nog het meest met verbijstering slaat is het feit dat je niet eens weet wat je voor me betekent. Je hebt geen enkel idee van het effect dat je op me hebt en van wat je bij me teweegbrengt. Je hebt geen idee hoe dankbaar ik je ben.
Alles doet me denken aan jou. Borden aan de kant van de weg, the Big Bang Theorie, Adidas en andere alledaagse zaken krijgen plots een niet te onderschatten waarde die best absurd is voor prozaïsche dingen die compleet nutteloos zijn in de ogen van de rest van de wereld.
Zelfs het feit dat je ’s avonds dezelfde sterren ziet als ik, stelt me gerust. Altijd ben je bij me. Mijn zintuigen worden verzwolgen door alles wat met jou te maken heeft. Je achtervolgt me, waardoor ik onder geen beding aan je kan ontsnappen. Je bent letterlijk overal. Deze dingen zouden me normaal gezien van mijn stuk moeten brengen, maar niets is minder waar. Ik ben verslaafd aan het gevoel dat je me geeft. Het is fijn om te weten dat je altijd bij me bent, maar het is nog fijner om te weten dat je altijd bij me zal zijn.
Ik zal je kobaltblauwe ogen weerzien wanneer ik de mijne sluit.
Reageer (2)
Ik ben even sprakeloos- je schrijft heel goed!
7 jaar geledenWow.
9 jaar geleden