James in een smoking

Om negen uur precies werdt er gebeld.
"Hij is er, hij is er!" siste Roos zenuwachtig, "wat moet ik doen?"
"Open doen natuurlijk," zei Jessey droogjes.
Roos haastte zich naar de voordeur. Vlug keek ze nog even in de spiegel om te kijken of alles goed zat. Daarna deed ze de deur open.
"Wow!" was het eerste wat James zei.
"Wat wow?" vroeg Roos onzeker. "Niet mooi?"
"Juist wel," antwoorde James meteen. "Zo anders! Maar wel heel mooi," voegde hij er verlegen aan toe.
Roos bloosde. "Niet een beetje tè?"
"Nee."
Roos glimlachte dankbaar. "Jij ziet er ook niet verkeerd uit." Ze keek naar zijn zwart met witte smoking. Zijn haar had hij met gel strak naar achter gekamd. Roos vond hem een beetje lijken op Leonardo Dicaprio van de film 'De Titanic'. Die heeft in de film ook een keer precies zo'n smoking aan en zijn haar zo naar achteren.
"Dank je," zei James met een lach.
Roos lachtte. Opeens hoorde ze voetstappen achter zich. Ze draaide zich om, en waar ze al bang voor was gebeurde. Heel het huishouden had zich voor de deur verzameld. Iedereen was benieuw naar haar date.
"Oma, papa, Jessey! Jullie zouden in de woonkamer wachten," fluisterde Roos lichtelijk geïrriteerd. Daarna draaide ze zich weer naar James. Ze ging naast hem op de veranda staan.
"Goedenavond dames en meneer Marshall," zei James beleefd.
Jessey giegelde. Roos gaf haar ongemerkt een stomp. "Auw!" Was haar reactie. Roos ging weer naast James staan.
"Oma Bettie, dit is James," stelde Roos haar date voor.
James boog zich voorover pakte oma's hand en gaf er een kus op. "Prettig kennis te maken mevrouw van de Berg."
Oma keek verbaasd. Daarna brak er een glimlach door op haar gezicht. "O haha, dankjewel jongeman!" Oma giegelde.
Jessey gaf Roos een knipoog. Roos stak haar tong uit. Daarna wierp ze een blik op haar vader. Die was duidelijk onder de indruk. Roos zuchtte opgelucht.
"Zullen we dan maar gaan?" vroeg Roos.
James knikte.
Roos gaf haar vader een knuffel.
"Hoe laat is dat feest afgelopen?" vroeg hij.
"Half twee."
"Dat vind ik te laat!" zei Jeffrey.
"Papaaa!" Roos keek haar vader boos aan.
"Een uur thuis!"
"Ach Jeffrey! Laat je dochter gewoon tot het einde van het bal blijven! Doe niet zo flauw!" zei oma Bettie.
Roos keek haar vader smekend aan. Jeffrey begon meteen met een heel verhaal. Gelukkig was haar oma erbij die het voor haar opnam. Dankzij haar hoefde ze om twee uur pas weer thuis te zijn. Roos keek haar oma dankbaar en opgelucht aan. Oma knipoogde naar haar.
Roos pakte James zijn hand vast en liepen richting het bospad. Ze moesten eerst een kwartiertje door het bos lopen voordat ze bij de weg aankwamen.
Roos was blij dat haar vader geen stomme dingen had gezegd.
Haar vader wilde de deur al dicht doen, toen hij blijkbaar iets vergat. "Oh James!"
"Ja?" James keek om. Roos ook. Ze vreesde het ergste.
"Breng mijn dochter veilig thuis hè! Ik hou mijn kogels en geweer vlakbij en mijn messen geslepen!" grapte haar vader.
Roos schrok zich een ongeluk! Hoe kón hij haar zó voor gek zetten! Ook al was het dan een grapje! Ze keek bang naar James. Wat zal hij er wel niet van denken?
Gelukkig zag hij er de humor wel van in. Hij begon te lachen. "Maakt u zich maar geen zorgen meneer Marshall! Ik breng u dochter veilig thuis. Gewapend en al!"
Jeffrey lachtte en stak zijn duim op. Goed zo!
Roos glimlachte. Ze zwaaide naar haar oma en vader. Jessey was dubbel van het lachen naar binnen gestrompeld. Als Roos vanavond weer thuis kwam kreeg Jessey een kussen tegen haar hoofd!