|| 2

“Dag Jade, een White café mocha?” Ik knik en glimlach naar Tim, die mijn koffie klaar maakt.
"Is het druk vandaag?"
“Valt goed mee, maar het zal waarschijnlijk rond 17 uur wel terug wat drukker zijn.” Ik knik.
Dat was altijd al zo geweest. Maar als het al voor 14 uur rustig was geweest, wist ik dat het meestal rustig bleef.
“Hier je koffie.” Ik glimlach en neem mijn koffie aan.
Waarna ik me in een hoekje van de Starbucks zet en nog een kwartier kan genieten van mijn koffie voor ik moet werken.
Na een kwartier stel ik me recht en ga op de planning kijken, waar ik vandaag sta.
‘Bestellingen opnemen’ Direct krijg ik een glimlach op mijn gezicht, mijn lievelingspost.

‘Goedemiddag meneer, wat had u gewenst?” Ik glimlach naar de jongen van mijn leeftijd.
Hij staat lip bijtend naar het bord boven me te kijken en mijn glimlach wordt nog iets groter.
“Eeuhm, geef me maar een Vanilla Cream”
“Oke, zou ik u naam mogen weten?”
“Dylan.”
“Dan mag u doorlopen naar de kassa.” Ik schrijf snel zijn naam op de beker, en geef de beker door.

“Jade ga maar in pauze, tot straks.” Ik kijk even op mijn horloge en zie dat ik al 3 uur aan het werken ben.
“Tot straks.” Zeg ik, terwijl ik naar vanachter loop en me een blikje cola neem.
Ik zit te genieten van de rust en de muziek die zacht door de speakers komt.
Count on me van Bruno Mars begint te spelen en direct komen er herinneringen naar boven.


“Luke?” Lipbijtend kijkt hij me aan en knikt.
“Ja, Jade?” Ik glimlach en kijk mijn beste vriend aan.
Oh wat is het toch sexy als hij op zijn lip bijt, vooral sinds hij die lippiercing heeft..
“Jade, wat is er?” Snel kom ik terug in de realiteit, waarna Luke begint te lachen.
“Stop met dromen, lieverd.” Zacht begin ik te blozen en kijk snel weg.
“Ik wou gewoon vragen of je mee ging? We gaan Singstar spelen.”
Ik en Luke waren beiden dol op zingen, dus ik wist dat hij geen ‘nee’ zou zeggen tegen een spelletje Singstar.
“Natuurlijk kom ik mee!” Snel nam hij zijn gsm, waarna we samen naar de recreatiezaal gingen.

“Luke, Lukee!” Luke keek om naar Louise en glimlachte.
“Wat is er?” Ik wist al wat er ging komen en begon al zacht met mijn hoofd te schudden.
“Jij en Jade moeten een duet zingen.” Net wat ik dacht.
“En dan nog wel 'moeten'?” Louise begon enthousiast te knikken en te glimlachen.
“Ja echt, moeten, jullie zijn zo schattig samen. En jullie stemmen samen klinken echt perfect!” Ik lachte en begon terug lichtjes te blozen. Dit zei iedereen telkens wanneer ik en Luke samen iets zongen.
“Oke, enkel omdat je het zo lief vraagr. Jade, jij mag kiezen welk liedje?”
Ik begon bedenkelijk op mijn lip te bijten, terwijl ik keek naar alle liedjes die we konden zingen.
“Count on me?” Vragend keek ik hem aan en enthousiast begon Luke te knikken.
Wanneer de muziek start, knik ik naar Luke. Hij start met zingen en direct komt er een lach op mijn gezicht.

If you ever find yourself stuck in the middle of the sea,
I'll sail the world to find you
If you ever find yourself lost in the dark and you can't see,
I'll be the light to guide you
Find out what we're made of
What we are called to help our friends in need

Ik val mee in bij het refrein, waardoor ik iedereen zie glimlachen.

You can count on me like 1 2 3
I'll be there
And I know when I need it I can count on you like 4 3 2
You'll be there
Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah
Woooh, Woooh, Woooh, Yeaah, Yeaah

Luke stopt met zingen en kijkt mij glimlachend aan.

If you're tossin and you're turnin and you just can't fall asleep,
I'll sing a song beside you
And if you ever forget how much you really mean to me,
Everyday I will remind you, ooh
Find out what we're made of
What we are called to help our friends in need

Samen beginnen we terug aan het refrein en maken daarna ook samen het liedje af.
Allebei legden we onze microfoon neer, terwijl iedereen begon te applaudisseren.
Ineens voelde ik een paar armen rond me heen en snel draai ik me om, waar ik Luke met een brede glimlach zie staan.
“Je was super, Jade, zoals altijd.”
“Jij ook, Lukey.”

“He, Jade, was je aan het dromen?” Ik kijk snel naar Tim, die zich aan het omkleden is.
Hij heeft natuurlijk al gedaan met werken.
“Ja sorry. Er kwam een liedje op de radio, die herinneringen oproept.” Glimlach ik verlegen.
Tim lacht even, waarna hij me nog snel een kus op de wang geeft en vertrekt.
Ik zal dan maar terug herbeginnen met werken.




Count on me - Bruno Mars