H 1

Erash keek grijsend om toen hij twee van zijn medeleden had horen lachen over een grap die ze hadden uitgehaald tijdens hun trainingen. Het was lunchpauze dus
zaten ze aan de lange tafels. Erash was zo leuk geweest om met zijn wapens een portret van hun trainer te branden in het staal boven de deur, alleen hij mocht het daarna gaan vervangen. Erash zat naast zijn goede vriend Mere. Hij was net als hem een derde zoon van een familie. Hoe hij werd meegenomen, is bij hem een groot raatsel, net als bij Erash. Hij weet niets meer over zijn ouders en zijn broertjes of zusjes.
Erash kwam met een ruk overeind door zijn krakend oortje, waarvan er geen mogelijkheid was om die te verwijderen. 'Erash kantoor nu,' kraakte een mannelijke stem. De jongen zuchte eens diep en keek Mere aan.
'Moet gaan ik heb zojuist een bevel gekregen,' zei hij en klom tussen de banken vandaan en liep tussen de rijen met tafels door naar de deur. Erash mechanische poten maakte een tikkend geluid op de marmeren vloer.
Zijn normale benen die hij twee jaar geleden nog had, waren helaas met een zware training gebroken. Na een goede genezing, werd er door een missie zijn beide benen nog eens gebroken, waardoor het ongeneesbaar was. Ze hadden met veel werk zijn benen kunnen vervangen voor deze robotachtige dingen, waarbij de voeten eerder klauwen waren dan echte blote voeten.
Erash had een leren tot hardstoffen vest aan waar stroomdraden naar zijn halsband liep. Deze was over zijn blouse gebonden. De halsband werden al je gegevens opgeslagen, wie je hebt vermoord, hoeveel je hebt vermoord en wie hij werkelijk was.
Langs zijn schouders liepen ijzerlerenbanden die aangesloten waren op zijn dubbel armbanden. Deze konden vervormen tot twee mechanische wapens. Ze verwikkelde om de handen tot geweren, waar heet vuur uit kwam.
Erash liep de gang van de hoofdmeesters binnen. Erash liet zijn rechteroog door de omgeving glijden. Dit oog was gemaakt om scherp te kunnen zien, maar ook in en uit te zoemen.
De jongen kwam aan bij het aanewezen kantoor. Twee man van rond de veertig keken hem streng aan. Hun halve gezicht was bedekt met ijzeren platen. Erash stapte de kamer binnen en bleef staan voor het enorme bureau van zijn trainer.
Zijn trainer draaide zich om zodat zijn gezicht vol brandwonden zichtbaar waren. Hij liep naar Erash toe en bleef een meter voor hem staan. 'Erash, je hebt me teleurgesteld. Ik had zeer hoge verwachtingen van jou, maar die grap in de gangen, hadden me vertrouwen ten schande gebracht,' sprak hij en keek recht in de ogen van de jongen.
'Ik wil dat je met me meegaat op missie. Neem je vriend en nog twee andere mee. Ik zie je om negenhonderd uur bij de bijeenkomstzaal. ' Erash keek de man aan.
'Wat is het voor een missie, sir?' vroeg hij.
'Er is vanacht een vrouw bevallen van een derde kind, waarschijnlijk is het een jongetje, dus moeten we die zien te krijgen.' De man draaide zich om en liep naar het
bureau.
'Je nieuwe Cyform program is klaar in in gebruik te nemen. Oefen gelijk wat. Je hebt je Cyberdog gedaante al aardig gevorderd, Erash,' zei hij en gaf de jongen twee
formulieren.
Erash maakte een standaard groet en vertrok de kamer uit naar de trainingszaal.