Hoofdstuk 17

Ik ademde diep in en ging in de aanval. Ik liet mijn zwaard bovenhands op Fenna neerdalen. Ze pareerde die slag en zwaaide haar zwaard van opzijn mijn kant op. Ik sloeg ik een fractie van een seconde mijn vleugels uit en vloog omhoog, waardoor Fenna's zwaard onder me door suisde. Lichtjes landde ik weer en wou aanvallen maar werd onderbroken door een schreeuw: 'Aanval! Setor twee! In de wapens!' Fenna en ik keken elkaar een seconde aan en vlogen toen naar de wapenkelder. Onderweg zag ik Anna en Jeroen beneden ons rennen, die de oproep ook gehoord hadden. Ik wees naar ze en Fenna knikte. Samen doken we naar beneden, waar ik Anna onder haar armen pakte en Fenna Jeroen. Toen vlogen we verder naar de wapenkelder. Eenmaal daar stormden we allemaal naar binnen om onszelf van wapens te voorzien. De rest was daar al bezig. Ik pakte mijn werpmessen en bescherming voor mijn vleugels. Alles klikte ik snel vast en liep toen tegelijk met Teun en Peter weer naar buiten. Teun pakte Peter onder zijn armen en vloog weg, ik volgde. We landde al snel in sector twee, waar al de helft van ons zich had verzameld. Allemaal staarden ze naar de beschemings koepel. Ik keek ook en schrok. Aan de andere kant van de koepel stonden en zweefden zo'n vijfhonderd gevechts-engelen. Mijn ogen werden groot. Dit was een siriuze aanval.