Wie het laatst lacht...

Weet je nog die ene keer,
ergens in een ver verleden.
Jij was zo groot
en ik voelde me zo klein.

Weet je nog hoe je lachte,
hoe wreed je woorden konden zijn.
Hoe je me elke les opnieuw
minachtend toesprak?

Weet je nog die keer op schooluitstap,
ergens ver en waar we twee dagen elkaar zagen?
Toen je me dag en nacht kon treiteren
en zelfs voor zorgde dat ik niet sliep?

Weet je nog die ene dag,
die dag dat ik eindelijk voor mezelf opkwam?
En ook vanaf die dag had ik iets wat jij niet had.
Mijn diploma, mijn hoop op een betere toekomst.

Weet je nog die eerste dag dat je me zag?
Weet je nog elke moment dat je me uitlachte?
Weet nu dat elke keer ik daar aan denk,
ik nu met jou kan lachen.


Dit gedicht is geschreven door mysterieus.
Thema: Het lachen zal je vergaan

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen