Elena wist niet wat ze deed. Haar zicht was wazig en ze kon de gezichten voor haar amper uit elkaar halen. De magie die ze ook had uitgeprobeerd was te sterk geweest. Rumpel wist daarom ook precies wat hij deed. Ze beet op haar lip, probeerde de tranen tegen te houden.
      Ze moest sterk zijn. Niet alleen voor haar zelf, ook om zo te kunnen weten waar haar vroegere vrienden waren. Hij had gezegd dat ie wist waar ze waren als zij hem zou helpen. Nu ze er een maal mee bezig was voeg ze zich af of ze niet aan de verkeerde hulp had gevraagd. Maar ze had hem gemist, haar vader. Hoe slecht hun geschiedenis ook was samen en hoe vaak ze wel niet tegen elkaar gevochten hadden hield ze we van hem.
Elena ademde diep in en uit, probeerde het feit te negeren dat er een koude hand om haar hart was geklemd en liep stug door. Er was nu geen tijd om te piekeren en al helemaal niet nu het eiland in gevaar was. Eerst maar eens haar vader, Snowwhite, Prince Charming, de Queen en Emma Swan onder scheppen. Ze nam diep adem toen ze even was gestopt met lopen.
      ‘Killian!’ Elena keek op van de vrouwenstem. Killian… James, haar vader! Onbewust ging ze een stuk sneller lopen. Ze draaide zich even om er zeker van te zijn dat niemand nog doorhad dat ze er was. Ze voelde dat er nog iemand was die magie bezat. Ze rilde, wetend dat de Queen hier ook was en voor de tweede keer aan de zijde van haar vader. Waarom moest alles nou zo ingewikkeld zijn? Haar hand ruste op de boom waar ze zich achter verschool en luisterde aandachtig naar de stemmen. ‘Als hij door was gepraat, zou hij Regina hier iets aan kunnen doen en zo Pan naar ons leidden.’
      Die zin bevestigde Elena’s gevoelens. Ze was honderd procent zeker dat het haar vader was. En Regina? Dat zou dan de echte naam voor de Queen moeten zijn. Wie was dan die hij? Geritsel van verschillende dieren kreeg ze binnen, maar ook van hem. Wie bevond zich nog meer daar? ‘Je lijkt Pan redelijk goed te kennen.’ merkte Regina flauw op. ‘En waarom zei hij, zeggen dat jij een dochter hebt?’
      Fox. Elena kreeg tranen in haar ogen. Ze wist dat Fox lang geleden de kant van Peter gekozen had, naar dat hij als enigste nog werkelijk levend in Neverland was kon hij meehelpen met het zoeken van de jongens. Haar twijfels aan de groep waren opslag verdwenen en ze voelde dat ze te vertrouwen waren. Elena rechtte haar rug, haar pijl en boog verscheen in haar hand en ze stapte achter de boom vandaan.
      ‘Omdat, dat zo is.’ Iedereen draaide zich om, waardoor ze onbewust glimlachte. Er viel een stilte en Elena’s ogen vlogen naar diegene naar wie ze opzoek was. Echter was ze niet zo levend als ze verwachtte dat hij dan zou zijn. Fox ogen waren gesloten en zijn ademhaling was onregelmatig. ‘Waarom heb je niet verteld dat je een dochter hebt!’ Emma keek streng naar haar vader, die enorm ongemakkelijk was onder deze situatie.
      ‘Sommige dingen hoef je niet te weten,’ verdedigde Killian zich zelf. Hij liep naar aar toe, deed een poging haar te omhelzen maar Elena zette een stap opzij waardoor ze enkele meters van hem vandaan kwam. Haar ogen rustten nog steeds op Fox die voor heet eerst in zijn leven aardig stil was. Ze wou echter dat het niet om die redenen was. Nee, ze zag Fox liever opgewekt en levend. Elena keek naar de vijf die haar een beetje afkeurend aan. Oke, ze was de dochter van een piraat die elk kind nacht merries gaf en goed ze was aardig goed in mensen hart aanvallen te bezorgen maar moesten ze haar nu echt zo overdreven afkeurend aankijken?’
      ‘Wie heeft dit gedaan?’ vroeg Elena een beetje woedend ze knikte naar Fox. Het bleef even stil en haar vader schraapte zijn keel. ‘Natuurlijk was jij het,’ gromde ze zachtjes. ‘Sorry dat ik je zo in de reden moet vallen met een zielige gesprek met je… eh… vader, maar wíe ben jij?’
Regina keek haar strak aan. Natuurlijk wist ze donders goed wie het meisje hier voor haar stond en ze kon beter haar mond maar houden. ‘Ik denk geloof ik dat jij wel weet wie ik ben, Queen.’ Elena’s stem klonk gevaarlijk. Killian keek waarschuwen naar David. Als Regina haar kwaad kon maken, woedend laten we maar zeggen, zou ze net zo kunnen veranderen als Pan. Killian weerhield zijn dochter daar liever van.
      ‘Maar wij niet,’ David stapte naar voren en stelde zichzelf, zijn vrouw en Emma nog een keer weer voor. ‘mogen wij weten wie je bent en waarom je in Neverland bent?’
‘Mijn naam is Elena Jones en waarom ik me hier bevind kan ik niet vertellen – daar ben ik zelf ook niet uit. Ik hoopte dat een vriend me kon helpen.’
      David glimlachte. ‘Welke vriend?’
      ‘Bealfire,’ antwoordde ze.

Reageer (3)

  • The_End

    MOREEEE

    9 jaar geleden
  • Kattris

    WOWOWOWOWOWOW DIT WAS ALLEMAAL RUMPLE?

    9 jaar geleden
  • Culloden

    Oeh, Gold speelt smerige spelletjes! Story of his life really...
    Love it!

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen