144.
Daar zat ik dan, ik wist niet wat ik moest zeggen. ‘Hij is dus jarenlang op de vlucht voor de politie geweest en is verhuist naar Frankrijk?’ Mijn ouders knikten. Ik zag Tom met Bryant buiten praten. Die twee konden het wel met elkaar vinden dacht ik zo. ‘Audrey, we dachten hem kwijt te zijn, dat hij gestorven was door de drugs, hij was nooit gevonden.’ Ik knikte even en zuchtte diep. ‘En zijn vader hoe zit het daar mee?’ Twijfelend werd ik aangekeken. ‘Dit is misschien moeilijk om te begrijpen, maar zijn vader is jouw vader.’ Boos keek ik mijn vader aan. ‘Gatver, dit meen je niet serieus? Jij hebt in bed gelegen met die junk en daarna met mama?!’
Na enkele seconden stond ik in de tuin. ‘Tom, sigaret.’ Hij gaf mij een sigaret en ik pakte de aansteker van tafel. Door het huis heen liep ik naar de voortuin, even een stukje lopen zodat niemand mij zou kunnen storen. Ik voelde gelijk de pijn in mijn lichaam dat ik niet zo bot tegen Tom had moeten doen, maar ik kon het niet helpen. Zo ver was het toch niet om even naar het centrum te lopen? Opwarmen met een Starbucks koffie zou een fijn idee zijn.
Niet veel later was ik in het park. Ik keek even rond, en stak mijn sigaret op. Het duurde niet lang voor ik een arm om mij heen voelde. Tom zat naast mij en ik duwde mijn gezicht op zijn borst. ‘Wat is er gebeurt?’ Hij gaf een kus op mijn voorhoofd en keek mij teder aan. ‘Mag even mijn sigaret oproken en dan verder praten?’ Hij knikte, ik zuchtte, verder doodse stilte. ‘Mijn vader is naar bed geweest met mijn tante, is zwanger geraakt van Bryant en toen is hij naar mijn moeder gegaan en daar was ik.’ Ongeloofwaardig keek Tom mij aan. ‘Dus eerst zat jouw vader met zijn moeder en nu met jouw moeder en zijn jullie eigenlijk stief broer en zus.’ Ik knikte. Hij sloeg zijn armen om mij heen en hield mij stevig vast. ‘Wil je nog terug?’ Ik knikte.
Reageer (1)
jeetje wat een drama...
9 jaar geledenWel erg voor haar, gelukkig is Tom lief voor haar.
Snel weer verder