146.
Stilte heerste. ‘Bryant, zou je misschien met Tom en mij wat willen eten vanavond? Elkaar een beetje leren kennen?’ Tom knikte. ‘Lijkt me leuk!’ Ik pakte Bryant zijn telefoon. ‘Wat doe je?’ Mijn moeder keek mij vragend aan. ‘Mijn telefoonnummer. ‘ Ze knikte even en daarna was ze weer stil. ‘Nou mam, wat is het antwoord? Ik wil graag alles weten.’ Tom pakte mijn hand vast en kneep er zacht in. Ik wist dat mijn moeder het ook zwaar heeft, maar dan had ze maar niet moeten liegen en die lafaard van een vader is weggelopen, dus daar hebben we ook niets aan.
‘Kom je anders met ons mee naar huis?’ Ik stond versteld van Tom die zijn armen om mij heen had geslagen. ‘Nee, dat hoeft niet hoor! Dan hebben jullie nog wat tijd voor elkaar.’ Hij kuste mijn schouder. ‘Bryant, wij hebben ons hele leven nog!’ Ik smolt van de woorden die Tom uitbracht. Mijn moeder zei ook geen woord meer, wat mij eigenlijk niet verbaasde.
Bryant point of view
Daar stond ik dan, het huis van Audrey en Tom. ‘Wie is dit?’ Er liep mij een lange jongen met blond haar voorbij. ‘Dit is Bryant van die mail.’ Hij knikte even Tom antwoordde weer. ‘Stel je even voor man!’ De blonde jongen kwam mijn kant op lopen. ‘Ik ben Bill, zijn broer, haar ex.’ Mijn ogen schoten open. Daar zit dus ook een lang verhaal achter. Het leven ging door, de klok tikte door en al snel zaten we aan het eten. ‘Koken jullie elke avond zo samen?’ Ik keek ze stuk voor stuk vragend aan. ‘Sinds afgelopen week, mevrouw heeft besloten dat ze wilt afvallen omdat ze weer wilt gaan turnen.’ Vragend keken wij allen haar aan.
Ik zou graag nog meer van haar te weten komen. ‘Ik heb jaren geturnd en ook gedanst, ik vindt het nog steeds leuk!’ Ze stond op en pakte de spullen om ze af te wassen. ‘Doe je dan ook zo’n leuk pakje aan?’ Tom staarde bijna door haar heen. Bill sprong op. ‘Mag ik helpen met uitkiezen dan?’ Ze knikte even. ‘Audrey, kan jij misschien in grote lijnen vertellen wat ik gemist heb de afgelopen jaren?’ Ze begon te lachen. ‘Natuurlijk broertje.’ Ik stond op. ‘Het is broer mevrouw!’ Daar stonden we lachend.
Audrey point of view
Bryant vroeg of ik in grote lijnen mijn leven wilde beschrijven. ‘Basis school, ik had er toen al geen zin in. Door naar het middelbaar onderwijs. Boven mijn verwachtingen, dacht ik het te halen, helaas. Nog twee opleidingen gedaan die nergens opsloegen en tussen door kwam ik deze twee gekken tegen.’ Ik wees naar Tom en naar Bill. ‘Veel drama op en buiten school, spijbelen, achterna gezeten door een stalker.’ Hij knikte even. ‘Vriendjes?’ Daar gaan we weer. ‘Bill, dat is heel vaak uit geweest. Tussendoor Jesse gehad om hem te vergeten.’ Vragend keek Tom mij aan. ‘En ik dan?’ Lachend keek ik hem aan.
‘Ik hoef jou niet op te noemen. Het ging om vriendjes, die zijn tijdelijk. De liefde van mijn leven niet.’ Hij kwam mijn kant op en pakte mij vast. Hij kuste mij, en drukte zijn lippen harder tegen mij aan dan ooit eerder. Niet veel later liet hij mij los.
Reageer (1)
awwwww... dat is nog eens lief van haar!
9 jaar geledenSnel weer verder hoor