Hoofdstuk 6 ~ Argus ogen deel 2
Uther was op de hoogte van de hele situatie en hij stond erop dat de dader werd gevonden. Arthur had heel Camelot uitgekamd maar geen dader gevonden. Merlin kon ook niks vinden bij de zoektocht van Arthur. De aantal doden stapelde zich op. “We moeten een geneesmiddel vinden voor deze ziekte.” Gaius mompelde en ijsbeerde rond in zijn vertrek. “Je kunt het alleen genezen met magie of diegene die het heeft veroorzaakt te vinden.” Merlin knikte instemmend. Ik dacht na. Dit had ik al eens eerder gezien maar waar? Het leek eeuwen geleden toen ik nog in mijn eigen dorp leefde. “Natuurlijk!” Ik sprong op. “Gaius, waar heb jij die andere boeken gelaten?” Gaius keek me verwonderd aan. “Die boeken met magische creaturen erin. Die ik eigenlijk niet had mogen vinden?” Gaius liep naar zijn boekenkast toe. “Denk je serieus dat je daarin het antwoord zult vinden?” Gaius gaf mij het boekje en ik begon te bladeren.
“Dat is hem!” Gaius en Merlin kwamen naast me staan. “De Argus?” Merlin snapte er niks van. “Luister, Argus staat voor duizend ogen en er ontgaat hem niets. Hij wordt gemaakt door magie en als een Argus met magie wordt gemaakt zal elke aanraking met een mens een ziekte veroorzaken of de maker heeft een ziekte aan hem gegeven.” Gaius en Merlin dachten diep na. “Maar hoe kunnen we bij hem in de buurt komen als altijd een van zijn ogen wakker zijn?” Ik bladerde verder in het boekje. Daar stond een muziekblad wat Hermes kon hebben gespeeld bij het misleiden van Argus. “We moeten alleen een magische fluit of lier vinden om de Argus in slaap te laten vallen.”Merlin liet zich zakken op de houten bank. “Zoiets kunnen we nooit vinden. Of tenminste op tijd.” Er viel een stilte. Het leek allemaal zo hulpeloos. Camelot leek gedoemd om uitgeroeid te worden. “Lucia, kijk nog eens in dat boekje. Er moet toch iets zijn.” Gaius, Merlin en ik waren in shock. Arthur stond in de deuropening van het vertrek. “Hoe lang sta je al daar?” Ik kon angst in Merlin’s ogen lezen. Het was nog veel te vroeg dat Arthur Merlin’s geheim zou komen te weten. “Lang genoeg om te weten dat er een oplossing is, Lucia?” Ik begon weer te bladeren in het boekje. Terwijl ik het hoofdstuk over de panfluit las kreeg ik angst. Het klonk alsof het een zelfmoord missie was. Faunen waren niet bepaald vriendelijk en zeer beschermend over hun eigen panfluit. “Lucia?” Merlin keek me vragend aan. Ik zuchtte diep. “De panfluit is in bezit van een Faun en die zijn niet bepaald vriendelijk.” Arthur knikte. “En waar vinden zo’n Faun?” “In de buurt van een rivier of meer waar veel riet is.” Arthur dacht na. “Er is maar een meer die ik ken in de omtrek van Camelot die aan die beschrijving voldoet. Pak je spullen, we vertrekken over een uur.” Merlin en ik sprongen tegelijk. “Wat denk jij te doen, Lucia?” Arthur keek me verbaasd aan. “Mijn spullen pakken uiteraard.” Arthur begon te lachen. “Dit is geen vrouwenwerk, Lucia.” Ik voelde me beledigd en zwaar ook nog. “Nou oke dan. Stuur me maar een bericht als jullie een deal hebben gemaakt met de Faun en uitgevogeld hebben hoe jullie de panfluit kunnen spelen. Tenzij jullie niet eerst duizend jaar verdwalen in het labyrint van de Faun. Veel succes!” Kwaad pakte ik het eerste boek op de tafel en begon te lezen. Niet te geloven! Help ik een keer en dan mag ik ook nog niet eens mee. Pff, wedden dat die twee verdwalen in het doolhof? Ik voelde de blikken branden op mijn lichaam en ik werd er zenuwachtig door. “Dus jij kunt die panfluit spelen?” Ik haalde mijn schouders op. “Ik ken de basis van muziek dus dat zal wel geen probleem zijn.” Arthur zuchtte diep. “Zorg dat niemand je ziet als je je spullen gaat halen.” Ik glimlachte. “Ik kan goed voor mezelf zorgen, Sire.”
Ik had me een broek aangetrokken omdat het wat confortabler zat dan de jurk en ik was richting Gaius zijn vertrekken gelopen om Merlin op te halen. Uther had de bewaking verdubbeld en een avondklok ingesteld wat het lastiger maakte om rond het kasteel rond te lopen. “Merlin en Arthur zijn al bij de paardenstal.” Ik slaakte een zucht. “Die twee kunnen echt geweldig goed communiceren zeg.” Gaius knikte. “Arthur en Merlin kunnen dat goed onder elkaar maar ga nou maar voordat ze zonder jouw gaan. En Lucia, pas goed op jezelf!” “Zal ik doen! En ook op die andere twee!” Ik deed mijn haar in een staart en ik controleerde of de mantel goedzat. Overal waar ik liep, kwam ik de bewakers tegen en ik begon me langzaam te irriteren. Waarom moest perse vandaag de bewaking aangescherpt worden? “Waarom duurde dat zo lang?” Arthur was nogal kwaad. “Ja hallo, heb je gezien hoeveel bewaking rondloopt? Ben blij dat ik ben opgepakt!” Merlin begon zich ermee te bemoeien. “Rustig jullie twee. Lucia is er dus die discussie kan later gevoerd worden. Hoe komen we langs die bewakers?” Arthur rolde met zijn ogen. “Wauw, Merlin goed gezien van je!” Het was net een getrouwd stel die twee. “Jullie kunnen toch paarden pakken en zeggen dat er een noodsituatie is?” “Ja slim Lucia, hoe gaan we jouw dan verklaren? Het is niet gebruikelijk dat een dame meegaat.” “Daar had ik al over nagedacht. Ik sluip gewoon uit Camelot en ik ontmoet jullie buiten op de grote weg.” Arthur dacht diep na. “Dat is een idee.” Merlin zag het idee wel zitten. “Hoe gaan we drie paarden verklaren?” Arthur keek me als een ezel aan en ik gaf hem een klap. “Twee paarden jij slimmerik!” Merlin gebaarde lachend dat we stil moesten zijn. Arthur was beledigd maar knikte instemmend. “Ik zie jullie op de grote weg en een ding nog. Stop niet.” En ik verdween in het duister.
“Dat is hem!” Gaius en Merlin kwamen naast me staan. “De Argus?” Merlin snapte er niks van. “Luister, Argus staat voor duizend ogen en er ontgaat hem niets. Hij wordt gemaakt door magie en als een Argus met magie wordt gemaakt zal elke aanraking met een mens een ziekte veroorzaken of de maker heeft een ziekte aan hem gegeven.” Gaius en Merlin dachten diep na. “Maar hoe kunnen we bij hem in de buurt komen als altijd een van zijn ogen wakker zijn?” Ik bladerde verder in het boekje. Daar stond een muziekblad wat Hermes kon hebben gespeeld bij het misleiden van Argus. “We moeten alleen een magische fluit of lier vinden om de Argus in slaap te laten vallen.”Merlin liet zich zakken op de houten bank. “Zoiets kunnen we nooit vinden. Of tenminste op tijd.” Er viel een stilte. Het leek allemaal zo hulpeloos. Camelot leek gedoemd om uitgeroeid te worden. “Lucia, kijk nog eens in dat boekje. Er moet toch iets zijn.” Gaius, Merlin en ik waren in shock. Arthur stond in de deuropening van het vertrek. “Hoe lang sta je al daar?” Ik kon angst in Merlin’s ogen lezen. Het was nog veel te vroeg dat Arthur Merlin’s geheim zou komen te weten. “Lang genoeg om te weten dat er een oplossing is, Lucia?” Ik begon weer te bladeren in het boekje. Terwijl ik het hoofdstuk over de panfluit las kreeg ik angst. Het klonk alsof het een zelfmoord missie was. Faunen waren niet bepaald vriendelijk en zeer beschermend over hun eigen panfluit. “Lucia?” Merlin keek me vragend aan. Ik zuchtte diep. “De panfluit is in bezit van een Faun en die zijn niet bepaald vriendelijk.” Arthur knikte. “En waar vinden zo’n Faun?” “In de buurt van een rivier of meer waar veel riet is.” Arthur dacht na. “Er is maar een meer die ik ken in de omtrek van Camelot die aan die beschrijving voldoet. Pak je spullen, we vertrekken over een uur.” Merlin en ik sprongen tegelijk. “Wat denk jij te doen, Lucia?” Arthur keek me verbaasd aan. “Mijn spullen pakken uiteraard.” Arthur begon te lachen. “Dit is geen vrouwenwerk, Lucia.” Ik voelde me beledigd en zwaar ook nog. “Nou oke dan. Stuur me maar een bericht als jullie een deal hebben gemaakt met de Faun en uitgevogeld hebben hoe jullie de panfluit kunnen spelen. Tenzij jullie niet eerst duizend jaar verdwalen in het labyrint van de Faun. Veel succes!” Kwaad pakte ik het eerste boek op de tafel en begon te lezen. Niet te geloven! Help ik een keer en dan mag ik ook nog niet eens mee. Pff, wedden dat die twee verdwalen in het doolhof? Ik voelde de blikken branden op mijn lichaam en ik werd er zenuwachtig door. “Dus jij kunt die panfluit spelen?” Ik haalde mijn schouders op. “Ik ken de basis van muziek dus dat zal wel geen probleem zijn.” Arthur zuchtte diep. “Zorg dat niemand je ziet als je je spullen gaat halen.” Ik glimlachte. “Ik kan goed voor mezelf zorgen, Sire.”
Ik had me een broek aangetrokken omdat het wat confortabler zat dan de jurk en ik was richting Gaius zijn vertrekken gelopen om Merlin op te halen. Uther had de bewaking verdubbeld en een avondklok ingesteld wat het lastiger maakte om rond het kasteel rond te lopen. “Merlin en Arthur zijn al bij de paardenstal.” Ik slaakte een zucht. “Die twee kunnen echt geweldig goed communiceren zeg.” Gaius knikte. “Arthur en Merlin kunnen dat goed onder elkaar maar ga nou maar voordat ze zonder jouw gaan. En Lucia, pas goed op jezelf!” “Zal ik doen! En ook op die andere twee!” Ik deed mijn haar in een staart en ik controleerde of de mantel goedzat. Overal waar ik liep, kwam ik de bewakers tegen en ik begon me langzaam te irriteren. Waarom moest perse vandaag de bewaking aangescherpt worden? “Waarom duurde dat zo lang?” Arthur was nogal kwaad. “Ja hallo, heb je gezien hoeveel bewaking rondloopt? Ben blij dat ik ben opgepakt!” Merlin begon zich ermee te bemoeien. “Rustig jullie twee. Lucia is er dus die discussie kan later gevoerd worden. Hoe komen we langs die bewakers?” Arthur rolde met zijn ogen. “Wauw, Merlin goed gezien van je!” Het was net een getrouwd stel die twee. “Jullie kunnen toch paarden pakken en zeggen dat er een noodsituatie is?” “Ja slim Lucia, hoe gaan we jouw dan verklaren? Het is niet gebruikelijk dat een dame meegaat.” “Daar had ik al over nagedacht. Ik sluip gewoon uit Camelot en ik ontmoet jullie buiten op de grote weg.” Arthur dacht diep na. “Dat is een idee.” Merlin zag het idee wel zitten. “Hoe gaan we drie paarden verklaren?” Arthur keek me als een ezel aan en ik gaf hem een klap. “Twee paarden jij slimmerik!” Merlin gebaarde lachend dat we stil moesten zijn. Arthur was beledigd maar knikte instemmend. “Ik zie jullie op de grote weg en een ding nog. Stop niet.” En ik verdween in het duister.
Reageer (3)
Leuk. Snel verder!!!
9 jaar geledenOeh, oeh! Kudo!
9 jaar geledenLeuk! En spannend....
9 jaar geleden