Wat er de vorige 10 stories is gebeurt, was vorig jaar. Je bent nu ondertussen al 17, en al over je pijn heen. Terwijl Tokio Hotel zo een hype geworden is, wil jij niets meer van hun weten, wat iedereen vreemd vindt. Je bent terug in België. Je hebt je ouders niets vertelt, ze waren toch op vakantie terwijl je in Duitsland was. Je bent nu in je laatste jaar. Wat je verder moet weten, je beste vriendin heet Elien. Alleen zij weet over je avontuur, voor de rest niemand. Ze is 19.

Valerien pov.: Ik loop van de bushalte naar school. Ik heb er echt geen zin in. Onderweg kom ik Elien tegen zoals elke dag, en dan wandelt ze een stuk mee naar school. "Seg, weet je al wat je gaat doen om geld te verdienen voor je vakantie?" Ik ga dus tijdens de paasvakantie op snowboarden, maar moet het zelf betalen. En een weekendjob is zo moeilijk te vinden in januari. Zoals altijd ben ik er laat mee. "Neen, geen idee." "Wel ik weet mss wel iets. Maar euhm je verleden heeft ermee te maken.."
"Mijn verleden, zoals tokio hotel-verleden?" Ze knikt. Ik zucht. Het is nu wel mijn enige kans om nog geld binnen te halen. "Waar dan?" "Awel, 3 maart komen ze toch naar Brussel, en we kunnen achter de schermen werken. Goed betaald hoor, en we ontwijken de jongens gewoon."
We zijn aan school gekomen. "Ik zal ons inschrijven en dan krijg je nog een bevestigin in de brievenbus met alle instructies, goed? Allè tot morgen dan, dada." Ja, er zal niets anders opzitten. De dagen gaan voorbij en de TH-drukte begint op te komen, de boekjes staan er vol van, verschrikkelijk. In de klas hebben ze altijd de Joepie bij de hand. "Hej, Valerien, kom eens kijken hoe hot Bill hier staat!" Kleine huppelkut, die Annelies. "Nee, Anne, ik ben niet voor tokio hotel" niet meer. *zucht* "Maar, ken je hun liedjes dan niet, ze zijn echt temenes goed!!" Ik laat haar, wat maakt het mij uit.
Nachten heb ik niet kunnen slapen, omdat ik ze miste, en omdat ik ze miste hate ik ze meer en meer. 3maart .Elien komt me ophalen. "En klaar voor?" Zij is dus wel degelijk een fan van Tokio Hotel.
We wonen in het oosten van België, dus naar Brussel is wel een uurtje of iets meer. We gaan met de trein. In de trein gaan we in een vierzit zitten. Tegenover ons komen twee andere meisjes zitten, met een pull van TH aan, een tas met hun logo erop, kortom twee fans. "OMG, we gaan gwn TH zien AAAAAAAAAAAAAA!!" dit wordt een leuke rit...

Na een kwartiertje in de trein te hebben gezeten, vragen de fans aan ons :Hej, gaan jullie ook naar TH?: Waarop Elien antwoordt :Ja idd, maar we werken achter de schermen: : Meen je dat!! Oh, alsjeblieft vraag een handtekening!!!: :Kweet niet of we ze te zien gaan krijgen..: Ze zeggen dat ze dat zeer stom vinden. Like I care! Ik zet mijn mp3 op en zet me tegoei. Na een tijdje val ik in slaap.

Bill pov.: Weer in België.Ik kijk uit het raam. Doet me denken aan Valerien. Ik mis haar nog altijd. Als er nu eens een kans bestond om haar gwn nog eens te zien, om te weten hoe ze zich nu voelt, en of ze gelukkig is.

Om half vier is de soundcheck ik heb er echt geen zin in. Vanacht heb ik maar weer eens gehuild om Valerien. Het is nu rond drie uur. Direct moeten we naar het podium.

Gustav pov.: Jah, nog eens een tour! Begint in België kan niet beter met de Brusselse wafels. Ik ben even naar het toilet geweest. Ah daar staat het groepje mensen dat achter de schermen werken. Eentje zit er maar wat verveelt bij. Kzal maar iets tegen haar gaan zeggen. Ik loop op haar af. :Hallo, alles gut?: Ze kijkt me aan :Huh, tut mir laid, was sagen sie?: Ik lach. f alles goed is.: h jah gaat wel.: Ze ziet er verdrietig uit. :Je bent dus van België neem ik aan?: Ze knikt, veel krijg ik er niet uit, maar ze ziet me er wel lief uit. Ze draagt een topje met ontblote rug, kvraag me af of ze het niet koud heeft, hoewel hier is het wel erg warm. Ik merk een ferm litteken op haar rug. :Euhm, als ik dat mag vragen, hoe kom je aan dat litteken?: :Euh..euh..gevallen, maar dat is al een tijdje geleden: ziet er pijnlijk uit. Ik zal maar niets erover vragen. :Ik moet doorgaan de soundcheck begint: Ze glimlacht nog en ik wuif. Dan loop ik naar buiten waar de jongens wachten op me.
Tom pov.: Ah Gussie, waar bleef je. :ik was even aan't prate..: Hij maakte zijn zin niet af want David riep dat we naar binnen moesten, de backstagewerkers waren al weg dus kunnen we onze gang gaan.



Het gaat goed, ik heb echt zin in dit optreden. Ik kijk naar Bill, hij ziet er niet gelukkig uit en kan zelfs geen glimlach vertonen. Is hij nu nog niet over Valerien heen?



Na de soundcheck hebben we een intervieuw. Jeej. Wat deoet BRAVO hier?



Intervieuw: (http://bill-kaulitz-4eve.startspot.nl/)

BRAVO: Sinds wanneer ben je nu eigelijk single Bill?

Bill: Sinds ongeveer tweeënhalf jaar.

BRAVO: Hoe is het voor jou, om verliefd te zijn? Bill: Dat is het beste wat iemand overkomen kan, als je echt grote gevoelens voor een andere mens hebt. Ik ben dan helemaal in de war en kan me op niets anders meer concentreren.

BRAVO: Voel je je dan niet soms eenzaam?

Bill: Ja, er zijn zo’n momenten. We zijn vaak op reis - en s’avonds dan eens alleen. Dat hoort bij ons leven. In zulke situaties zou het natuurlijk leuk zijn, een meisje aan mijn zijde te hebben. Ja, ik heb Tom, Georg en Gustav - en mijn familie. Maar ik voel me toch soms eenzaam.


Bill pov.: Soms zeg ik, om het maar in te kleden. Ik ben sinds Valerien weg is enorm eenzaam.

We gaan backstage. Ik kijk in een oogwenk naar de backstageweerkers. Valerien! Ik kijk nog eens te goei. Nee, ik beelde me het aleenmaar in. Bill doe normaal!!

Backstage:

Tom pov.: Seg Gustav vertel nu eens waar bleef je daarstrx zo lang?

Gustav: Oh ja ik heb met een leuk meisje gepraat, ze werkt hier. Zeer mooi meisje. Maar op haar rug had ze een ferm litteken amai.

Tom: Wat zei je? Een litteken?:

Bill, kwam korterbij.

Bill: zei je litteken..rug..: Ik kijk naar Tom.

Dus toch....

Reageer (1)

  • ORBs

    haha wafels xd

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen