Hoofdstuk 32

'Doe toch een keer rustig!' Schreeuwde ik.
'Doe zelf een keer rustig,' schreeuwde ze, zonder al te veel overtuiging. En toen met een zo mogelijk nog zachtere stem: 'Je hebt me verwond.'
Ik wendde mijn blik van haar af en keek naar Yandri, die kritisch terugkeek.
'Heb ik het weer verpest?' vroeg ik, overkokend van woede.
'Doe rustig...' Zei Yandri weer.
'Jullie kunnen niet eens 2 seconden samen zijn of jullie zitten al in elkaars haren!' Ging hij verder.
Ik keek Yandri heel droog aan.
'Dat moet je dus niet letterlijk nemen.' Zei hij weer.
Rho keek ondertussen naar haar wonden die ik haar had toegebracht. Yandri keek weer naar mij.
'Wat is er met je gebeurd? Je zit onder de wonden of littekens... Hoe komt dat?' Ik schrok van die vraag, omdat ik niet wilde dat ze dat zagen... Al helemaal niet de plek die op mijn boven achterpoot.
'Ik viel,' loog ik. 'Van heel erg hoog.'
'En laat me raden: Je vergat even dat je kon vliegen,' zei Rho bits.
Dat detail had ik even over het hoofd gezien... Behoedzaam knikte ik. 'Eigenlijk wel.'
Rho barstte in het lachen uit. 'Je kunt veel van ons denken,' zei ze vervolgens. 'Maar achterlijk zijn we niet.'
'Je hebt voornamelijk sneeën dat komt niet door het vallen. En zelfs jij bent niet zo dom om niet te gaan vliegen terwijl je valt!' Zei Rho spottend.
'Dave. Waarom zeg je niet wat er aan de hand is. Zo erg kan het toch niet zijn.'
‘Mijn waarheid is toch ongeloofwaardig voor jullie. Want jullie gaan dan zeggen dat het onmogelijk is'
'Zeg het gewoon. Ik word niet boos.'
'Er waren mannen,' loog ik opnieuw, maar dit keer iets geloofwaardiger, met iets meer gevoel. 'Ze namen me gevangen en...' Ik zweeg weer.
Yandri keek me vragend aan, maar vroeg niet naar een verdere verklaring.
Rho echter, leek wel op het punt te staan om erover door te vragen, maar Yandri gaf haar een stevige por. 'Laten we gewoon doorgaan,' stelde hij voor.
Rho keek me wantrouwend aan.
'Best!' Zei ze daarna. En draaide zich weer om, om verder te lopen. Ik volgde ze. Maar waar ze heen gingen wist ik niet. Opeens trok Rho Yandri een grot in wat veel te klein voor mij was en kon alleen wat vage dingen horen wat Rho en Yandri zeiden. Het ging over mij, dat weet ik zeker. Ik hoorde ook iets van slecht, en gevaarlijk, en ik hoorde iets over een plekje op m'n poot... Ze weten het... Was mijn gedachten.
'Waar hebben jullie het over?' hield ik me van de domme. Ze kwamen naar buiten gelopen en Rho keek me met een scherpe blik aan, terwijl Yandri alleen maar een beetje dom kon staren.
'Laat maar,' mopperde ik uiteindelijk. 'Ik hoef het al niet meer te weten...'
'Je weet zelf best waar we het over hebben projectiel. Je trekt alleen maar gevaar aan! Ik had het moeten weten! Jouw meenemen uit die gevangenis van je was mijn stomste fout!!!' Rho schreeuwde het uit. Het deed veel pijn aan mijn oren. Heel veel pijn zelfs. Alsof er een frequentie in zat waar ik gevoelig voor was... Ik liet het merken, door op de grond te liggen met m'n poten over m'n oren.
'Dus beestje is gevoelig voor geluid. Had ik veel eerder moeten weten.' Rho stond grijnzend mij aan te staren. 'We maken een deal. Je verteld alles wat er is. Dan zal ik je met rust laten. Zo niet, dan zorg ik ervoor dat je naar een plek gaat waar je nooit meer uit komt!!!' Ik knikte maar. Maar hoe moet ik het zeggen?
'Ik... Eh... Pi zei dat het allemaal niet zo erg is,' flapte ik eruit. Ik was al helemaal vergeten dat Pi slechts door een aantal personen gezien kon worden. Rho dacht waarschijnlijk dat ik helemaal doordraaide... Ik draaide mijn blik weg, durfde haar niet aan te kijken. De schaamte viel waarschijnlijk van m'n gezicht te lezen.
'Pi?' Rho's stem sloeg over. Ik hoorde haar duidelijk slikken.
Een tikkeltje nieuwsgierig door Rho's angstige reactie keek ik toch naar haar om. Haar gezicht was lijkbleek, en voor ik het goed en wel besefte, viel ze flauw...
'Heb ik iets verkeerds gezegd.' Zei ik tegen Yandri die snel Rho opving zodat ze niet tegen de stenen oppervlakten viel.

'Ik weet niet wie Pi is Dave. Maar het raakte Rho heel erg. Misschien beter die naam niet meer te zeggen tegen haar.' Zij hij terug.