18

Als ik op mijn kamer kom hangt de jurk die ik morgen aan moet al in mijn kamer. Ik had hem nig niet gezien, langzaam koop ik er naartoe en bekijk de jurk even. Het is een mooie jurk van groene en witte stof met gouden detailes. Hij is heel mooi, maar totaal niet mij. Ik plof op mijn bed neer en kleed me langzaam om in mijn pyjama. Als ik in bed ga liggen pak ik mijn laptop er nog even bij en luister nog wat muziek voordat ik echt in slaap val.

"Opstaan!" Zegt Frigga vrolijk als ze mijn kamer in komt gelopen met twee kamermeisjes achter haar aan. Kreunend wil ik me nog eens omdraaien om verder te slapen als de deken van me af getrokken word en het zware gordijn wird geopend waardoor de zon fel naar binnen schijnt. Ik ga in kleermakerszit rechtop in bed zitten en kijk doe de twee kamer meisjes een zware tobbe gevuld met water naar binnen slepen.
" oke, jij gaat je wassen en klaar maken. Over een uur verwacht ik jou aan het ontbijt." Zegt Frigga vrolijk terwijl ze weer naar buiten loopt. Moeizaam sta ik op en trek mijn kleding uit. Dan stap ik de tobbe ik en laat de twee kamermeisjes hun werk doen. Normaal vind ik dit niet fijn maar nu ben ik zo moe dat het me echt niet meer boeit.

Als ik klaar ben trek ik iets gemakkelijks aan en ga naar onder naar de grote eetzaal waar het rustig is. Thor en Frigga zitten al aan tafel. Nog steeds slaperig loop ik op ze af en ga bij ze zitten.
" goede morgen." Zeg ik een beetje knorrig.
" goede morgen lieverd, vandaag is een grote dag he." Zegt mijn vader opgewekt terwijl hij me naar zich toe trekt en mijn nog natte haar in de war brengt.

Al vrij snel daarna al ik mijn eten naar binnen heb gewerkt sta ik weer op en ga terug naar mijn kamer, ik hen nog steeds helemaal kapot. even ga ik op bed liggen en sluit mijn ogen weer als ik me bedenk dat ik niet eens weet sta ik maar weer op en loop naar de privé woonkamer van het koningklijk geslacht, waar Thor en Frigga wel zullen zijn. Net voordat ik de deur wil openen hoor ik mijn vader en oma op gedempte toon met elkaar spreken.
" ik weet het moeder, maar ik wil er eigenlijk niet aan denken..."
" ik snap het, maar het moet gebeuren."
" waarom? Ik ben ook niet getrouwd!"
" ik weet het, maar Freda zat niet bepaald in de planning, of wel soms? Zij bleek een uitstekende opvolgster van jou te zijn en ik hou ontzettend veel van haar!"
" ik kan gaar toch niet dwingen om met iemand te trouwen?"
" nee dat bedoel ik ook niet! Ik zeg alleen dat het geen aardling kan zijn. Dan word het goddelijk gen overmeesterd door het menselijk gen en kan haar kind nooit haar plaats in nemen als de tijd daar is."

Verder luister ik niet. Met tranen in mijn ogen loop ik zo snel mogelijk terug naar mijn kamer. Natuurlijk weet ik dat ik nooit met Steve kan zijn, maar nu dringt het pas echt tot me door.