Komt het goed?

Uit het halfduister stapte een zonverbrande man met onberispelijk geknipt grijs haar naar voren. Met een woeste uitdrukking kwam hij op hen aflopen.
"Goedemiddag meneer," zei Daniel opgewekt.
De uitdrukking op het gezicht van de man veranderde. "Wel allemachtig, Daniel," zei hij. "Ik wist niet dat jij het was." Hij keek Roos aan en fronste. "Jullie tweetjes mogen hier helemaal niet komen, dat weet je. Dit gedeelte is verboden terrein en de boot vertrekt over een kwartier."
"Dat weet ik, en het spijt me heel erg meneer. Ik wilde mijn vriendin Roos het schip laten zien en ik ben de tijd vergeten. Ik moet toegeven dat ik ook een beetje verdwaald ben."
"Dat ben ik niet van je gewend knul," zei de man grinnikend. "Je kent dit schip bijna net zo goed als je vader. Als je die gang naar het vrachtgedeelte in gaat, dan kom je bij een lift die je naar het bovendek brengt. En wegwezen nu! Anders zit je straks in Dubai haha!"
Daniel bedankte de man uitvoerig en ze renden de gang in. Weldra kwamen ze bij een grote stalen deur. Een bord met rode letters waarschuwde het personeel dat betreden op eigen risico was en dat men niet aansprakelijk was voor verwondingen, psychische trauma's of overlijden ten gevolge van bijtende, schoppende of giftige dieren.
Daniel drukte de sleutels in Roos haar handen. "Verder ga ik niet. Ik wil mijn vaders baan niet op het spel zetten door daar naar binnen te gaan. Als je naar buiten komt, neem dan de lift naar niveau drie en ga de loopplank over. Zodra je op de kade bent, kijk je naar links. Daar zie je een pad dat heuvelopwaarts naar een grote poort leidt. Ik zal zorgen dat die open staat."
Roos aarzelde. In haar hoofd herhaalde ze wat Daniel zei. Wat als ze buiten kwam met de kudde? Waar moest ze dan naartoe? Terug naar het bos? En wat dan? De kans is groot dat de kudde dan weer gevangen wordt genomen! En dan was nog steeds de vraag; hoe kreeg ze een kudde in de richting gelopen waarvan ze wilde dat ze heengingen?
"Snap je dat Roos?" vroeg Daniel.
Roos knikte. "Je zorgt echt dat die poort open staat hè?" vroeg Roos zenuwachtig.
Daniel knikte. "Beloofd. Zorg dat je op tijd het schip af bent. Succes, je staat er nu alleen voor."