Foto bij Chapter six

Someone's POV


Ik heb een paar dagen rondgedwaald zonder te weten wat ik moet doen. Nu pas besef ik me dat ik het boek nodig heb om de "anderen" te vinden, misschien staat er nog andere informatie in. In boekhandel Magiber begroet ik Ardigus die me weer afwezig begroet. 'Dat boek heb achter de balie liggen... Dinges.' Ik zucht en pak het boek. 'Bedankt, mag ik het voor een tijdje lenen?' Opeens kijkt Ardigus op. 'Ehh.. Tuurlijk, achttien euro voor de borg.' Ik leg een briefje en een paar munten op de balie en vertrek met het boek. Op straat sla ik het boek zomaar ergens open en begin te lezen.
"Als mensen met de gave door een Portea zijn gegaan, kunnen de mensen van die wereld deze persoon herkennen aan vreemd gedrag en/of een vreemde taal. De normen en waarden zijn in de andere werelden meestal anders dus.."
Verder kom ik niet want ik bots tegen iemand op waardoor het boek uit mijn hand valt. De persoon waar ik tegenaan botste en ik vallen op de grond. 'Sorry.' Zeg ik snel voor ik mijn boek pak en wegloop. 'Wacht!' Ik kijk achterom. Een zwartharig meisje met donkerblauwe highlights roept naar me. 'Wacht! Blijf staan!' Ik begin te rennen, ik heb nu een tijdje alleen nodig om dit boek te lezen. Ik ga een hoek om en hoor het meisje allemaal vreemde dingen zeggen. Snel sla ik het boek open en al snel vind ik de pagina waar ik net zat te lezen.
"kunnen de mensen van die wereld deze persoon herkennen aan vreemd gedrag en/of een vreemde taal."
Kan dat meisje een van de "anderen" zijn? Snel loop ik terug maar als ik rondkijk, zie ik het meisje nergens meer. Ik zucht. Ik heb de kans laten gaan om een van de "anderen" te ontmoeten. 'Shit.' Zeg ik boos en ik schop tegen een weggegooid bekertje dat op de grond ligt. 'Nou, nou, je kunt het ook gewoon oprapen en weggooien.' Ik kijk op en zie daar het meisje voor me staan. Ze glimlacht. 'Oh, Ja. Nee. Het is niet van mij.' Ze lacht en raapt het bekertje op. 'Ik snap niet waarom jullie deze dimensie niet schoon houden.' mompelt ze. Als gestoken kijk ik op. Ik doe een stap dichterbij en fluister: 'Ben je door een Portea gegaan?' Ze kijkt op en haar gezicht staat serieus. 'Ja, hoe weet je dat? Wie ben jij?' Ik kijk haar recht aan.
'Een van jullie.'

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen