Foto bij - Prologue.

Langzaam verdween het meisje uit het zicht van de jongen. Zijn ogen vulden zich met bittere tranen en het duurde niet lang voor ze één voor één op zijn t-shirt met Nirvana-logo drupten. Ruw veegde de jongen zijn tranen weg en boos stapte hij over het grasveld in de richting waar het meisje zojuist verdween - echter niet om haar achterna te komen. Nee, dat was hij zeker niet van plan. Zijn voeten begonnen steeds sneller te lopen en zijn stappen werden steeds groter. De ogen van de jongen hadden zich onbewust gesloten terwijl hij zich liet leiden door zijn eigen voeten. Het enige wat tot hem doordrong was dat ze weg was. Echt weg. Hij zou haar nooit meer terug zien. Hij was zich er niet eens van bewust of het beeld van het meisje wat hij voor zich zag een illusie was of dat het werkelijk waar was. En hij vroeg zich onbewust af of hij dat ooit te weten zou komen.
Het was triest om te zien hoe ze hem zo achter had gelaten. Gebroken, in de war. Zijn gedachtenspinsels waren één grote wirwar, hij wist niet meer wat echt was en wat niet. Hoe kon ze? Hoe kon ze hem zo achterlaten?
Waarom was ze weggegaan?
Waarom?


Reageer (4)

  • limerence

    nieuwe abo ((:!

    9 jaar geleden
  • Badland

    Mooi, mooi, mooi *applaudisseert*
    gedachtenspinsels, mooi woord gebruik :-)
    Hahaha! Maar dit is echt geweldig, ben echt benieuwd :-)
    oh wacht, moeten we serieus tot 1 JUNI wachten?
    wojoo, klootviool, haha!

    9 jaar geleden
  • Monks

    Wauw. Ik heb hier geen woorden voor. Dit is zo'n prachtige proloog. Ik ben zo benieuwd naar dit verhaal, je hebt geen idee hoe nieuwsgierig je me hebt gemaakt.
    En heel stiekem haat ik je echt want we moeten tot 1 JUNI wachten?!!!!!!!!!!!1!1!1!1!1!1!1!1!1!!!!!!1111!!!

    9 jaar geleden
  • Borderlines

    OMG een van de beste prologen die ik ooit gelezen hebt!! Ik ben echt benieuwd naar je verhaal.. ik abonneer en geef je kudo zodra je verhaal geactiveerd is (:

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen