- I.

"Calum Hood."
Verdwaasd keek de jongen op van zijn werk. Een paar zwarte Vans schoenen kwam in zijn zicht en hij kneep voor een moment zijn ogen dicht. Wat moet hij nu weer?
"Wat moet je, Hemmings," gromde Calum zacht. Hij had geen zin in het gezeur van deze debiel. Het enige wat Luke Hemmings met zich mee bracht waren problemen, problemen en nog eens problemen. Het was nu al veel te vaak gebeurd dat Luke Calum in een van zijn daden mee trok en er als de onschuldige uit kwam, terwijl Calum voor alle schuld uit moest draaien. Hij was het zat nu.
"Niets," grijnsde Luke. Hij keek ietwat neerbuigend op de jongen neer. Wat zou Calum daar aan het doen zijn? Zou hij weer schetsen maken van een of ander vreemd meisje? Zoals hij al zo vaak heeft gedaan? Luke had zich altijd al afgevraagd wie ze was. Was het iemand die Calum kende, of was het gewoon een beeld van het perfecte meisje in Calum zijn hoofd? Luke had niet echt het idee dat hij het ooit te weten zou komen.
Een diepe zucht verliet Calum zijn mond toen hij zijn schetsboek in zijn rugtas opborg. "Altijd zeg je dat er niet is, maar altijd is er dan wél iets, Luke," snauwde Calum geërgerd.
"Maat," begon Luke, "ik heb een geweldig idee."
"Oh, nee," kreunde Calum zacht.
"Er is binnenkort een feest bij McKenna thuis en ik was van plan om heen te gaan. Ga je mee?" Luke keek Calum enthousiast aan - hij was zo vol van zijn eigen idee.
"Was dit je hele idee? Een beetje rond feesten bij die griet thuis?" mompelde Calum terwijl hij opstond van het stenen muurtje waar hij zo'n anderhalf uur zijn vrije tijd op door had gebracht.
Luke schudde wild zijn hoofd. "Nee, man, dat is lang niet alles!" riep de jongen enthousiast uit. "We wachten eerst tot ze helemaal zat is, daarna kunnen we beide met haar doen wat we willen!"
Ontzet keek Calum de blonde jongen naast hem aan. Hij walgde alleen al bij het feit dat dit opkwam in Luke's hoofd.
"Nee, dude. Dat is walgelijk," mompelde Calum, "hoe haal je het in je hoofd? McKenna mag dan wel met iedereen geslapen hebben, je hoeft haar niet zo te behandelen."
"Alsof zij dat erg zou vinden," snauwde Luke. "Doe niet zo preuts, man."
"Liever preuts dan walgelijk," kaatste Calum terug. Hij beende bij de blonde jongen vandaan en stak de sleutel in het contact van zijn scooter. Hij plaatste zijn helm op zijn hoofd en gaf een paar keer eens flink gas voor hij ervandoor ging.
Luke Hemmings verward achterlatend.

Calum viste zijn schetsboek uit zijn rugtas waarna hij de tas in de hoek van zijn kamer gooide en met zijn schetsboek op zijn bed plofte. Het kon hem niets schelen dat zijn moeder straks boos zou worden vanwege het feit dat hij met zijn schoenen nog aan op bed lag. Het was bijna een dagelijks ritueel van hem geworden en zijn moeder zou er maar aan moeten wennen. Calum trok zijn houtskool potlood achter zijn linkeroor vandaan en ging verder aan het werk waar hij vanmiddag mee begonnen was, voordat Luke hem kwam storen. Het was bijna af. Het perfecte beeld van haar.