•1•Proloog

Reageer (2)

• ProngsPotter

  Heei,
  Hier komt mijn feedback.
  Als eerste, ik zie best veel foutjes en ik ben niet zo goed in het heel vriendelijk brengen. Ik zal het proberen, maar ik ben niet zo superaardig... Ik probeer je te helpen!!
  
  

  Ooit ga ik in het bos wonen!

  jeey wat leuk voor je. Wie zegt dit? plus hierna hoort een ''want'' te komen'. Waarom wil je dat? Tell us! Deze zin, en daarna de volgende lopen niet lekker door achter elkaar.
  
  

  Vrolijk spring ik gemakkelijk over wouters en ontwijk ik laag hangende takken.

  
  Wouters? vrolijk spring ik gemakkelijk.. Dat loopt niet lekker aan elkaar. Als je vrolijk over iets heen springt doe je dat waarschijnlijk ook gemakkelijk. Anders doe je het niet vrolijk. Als je dit hierna ook nog gaat zeggen word dat dubbelop. plus, een van de ALLERBELANGRIJKSTE regels:
  show, don't tell. Laat het me zien. een traan over haar wang. Och nee, wat is er aan de hand? show, don't tell.
  
  

  De bossen zijn zo groot, ik ben al in een groot gedeelte geweest, maar nog lang niet overal.

  
  Je gebruikt hier twee keer groot in één zin en hij is niet super mooi vind ik. Ik zou er: '' Het bos was zo verschrikkelijk groot. Ik kwam er heel vaak, bijna elke dag. En toch ontdekte ik dan weer een stukje waar ik nog niet eerder was geweest.'' van maken. Of iets dergelijks.
  
  

  Het gedeelte van het bos wat het dichts bij mijn huis licht (licht is hetzelfde als licht van de zon. Maar je kan niet in je bed lichen. Licht is een zelfstandig naamwoord en ligt is een werkwoord. Een huisje kan in het bos liggen, maar het licht niet aan het bos. ken ik op mijn duimpje.

  
  
  

  Ik ga tussen het struikgewas liggen (kijk hier doe je het wel goed. top)dat aan de rand van de uitgeholde (uitgeholde? wat is dat?) weg door het bos licht (hier weer niet..)waardoor ik alles kan zien. Ik hoor gelach en muziek. Niet de muziek die ik normaal hoor, het tempo licht (hier doe je het weer fout) hoger en het klinkt vrolijker. Zo te horen is het een grote groep mensen. gespannen (moet met een hoofdletter) kijk ik naar de bocht in de weg totdat de groep mensen (hoe weet ze dat? 0_0) tevoorschijn zal komen.

  
  
  Whut ik wijs veeels te veel aan. Je moet het zelf ook leren. In de volgende alinea zitten (zover ik kan vinden, en misschien verbeeld ik ook een fout, dat zou prima kunnen) 11 fouten. Dat zijn alleen de interpunctie fouten, de rest wijs ik aan Kan je hem voor me quoten en in mijn gastenboek alles aanwijzen? En kan je ook de veranderingen die ik hieronder aanwijs erbij zetten?
  
  

  Langzaam zie ik het begin van de stoet. Vrolijke, donkere, mensen die met elkaar lachen en luidruchtig praten. De paarden die ze voor hun wagens hebben gespannen zijn niet zoals de paarden die wij thuis in de stallen hebben staan. Dit zijn knollen, hoe (hoe? Bedoel je noet zoals? mama het noemt. Het zijn grote sterke paarden die gewent zijn een heel gewicht te trekken, zoals de paarden die ze gebruiken op het land. De wagens die achter de paarden gespannen zijn zijn zo anders dan de koetsen die ik ken. Ze zijn zo super groot! De koetsen die ik ken zijn meestal zwart, deze zijn beschilderd met mooie kleuren, rood, bruin, groen, geel, rood en blauw. Dan valt de kledij van de mensen me pas op ( Dan pas? Is ze blind ofzo? omy dat klinkt wel heel gemeen. Waarom valt het haar dan pas op?). Ze zijn allemaal gekleed in vrolijke kleuren en de vrouwen dragen veel grote gouden sieraden. Ze zijn vast en zeker super rijk! Mama heeft een gouden ketting en de trouwringen van mijn papa en mama zijn goed (zijn goed? Ik heb deze zin drie keer over gelezen, en ik snap hem nog steeds niet. ) , voor de rest hebben ze geen gouden sieraden. Terwijl de stoet langzaam voorbij trekt kijk ik aandachtig naar alles en probeer zo veel mogelijk detailes in me op te nemen. De mannen lopen met de stoet mee of rijden op een paart terwijl de vrouwen samen met de kinderen op de bok zitten. Als een jongetje mij in de gaten krijgt en vrolijk naar me zwaait schrik ik op uit mijn eigen wereldje en loop ik rood aan. Snel krabbel ik overeind en ren zo snel als ik kan naar huis.
  

  
  
  

  "Waar heb je nu weer rond gehangen?" Zegt mama boos als ze me ziet. Mijn witte jurkje zit onder de vlekken en vegen. Het valt me nu pas op. Beschaamd kijk ik naar mijn schoenen terwijl ik mijn handen op mijn rug in elkaar vouw.
  "Ga je wassen! Vader is zo thuis, dan gaan we naar de markt." Zegt mama (mama zegt dit, mama zegt dat. Wat voor een moeder is dat nou eigenlijk. Ze klinkt nu als een niet zo aardige moeder, terwijl je dat vast niet wil neerzetten. ''Terwijl mijn moeder de keuken uiloopt zegt ze nog tegen me dat ik me moet gaan wassen. want..'' zo klinkt het (vind ik)
  al beter.)voor ze weer de keuken uit loopt. Marta, ons dienstmeisje, pakt mijn hand en loodst me naar de bijkeuken waar een grote tobbe staat die half gevuld is met water. Ze zet een ketel met water op het fornuis in de kleine ruimte en laat het water opwarmen terwijl ik op een krukje ga zitten.

  
  
  

  "Zo, al bijna 5 jaar, al een echte dame." Lacht Marta vriendelijk terwijl ze mijn haar wast.Blij knik ik terwijl het lauwe water over mijn rug loopt. Veel tijd om rustig te wassen heb ik niet omdat papa al bijna thuis is en hij houd er niet van om te wachten en ik wil ook niet dat ze zonder mij gaan! (das wel een lange zin. thuis is. punt hoofdletter. Hij houdt (dt want hij smurft, loopt etc)) Marta droogt me af met een ruwe handdoek waardoor mijn huid helemaal rood is, gelukkig trekt dat snel weg. Ik krijg een nieuwe jurk aan komma er is hier een rustpauze in de zin)deze is licht geel, en mijn nog natte haar word (word is hier met dt. En dat ik dat zie, is een wonder. Werkwoordspelling en ik haten elkaar ; ) het wordt gedaan door.. wijst op een bij persoon (hij, zij, het, een ander. Hier dat dienstmeisje.)) in een vlecht gedaan.

  
  
  Voor de rest heb ik nu even geen tijd, en je hebt ook zulke lange teksten vind je het erg als je daar zelf even naar moet kijken? Zo ja, dan doe ik de rest morgen. Zo nee, okee.
  Het laatste stukje moest ik van mezelf nog even doen omdat je die fout best vaak maakt.
  
  

  "En nu, mijn eigen zoon. Maco!" Schreeuwt de man door een toeter zodat iedereen hem goed kan horen. Het jongetje komt de ring in het midden (huh whut?) in gereden op een klein paartje paard is met een D paardje) , maar hij zit niet op de rug van het paart (D) . Hij staat op de rug van het dier terwijl hij vrolijk naar iedereen in het publiek zwaait. Mijn ogen worden groot en ik ga op het puntje van mijn stoel zitten. Dit is het jongetje wat vanmiddag naar me zwaaide in het bos. Als hij me ziet zitten word zijn grote glimlach nog breder en hij zwaait even speciaal naar mij voordat hij gemakkelijk een salto maakt op de rug van har (whut? wat moet dat zijn? haar paard? Maar het is een jongen. Dan is het zijn paard. Toch?)paart. (D)

  
  
  Zo nu ik de bitch ben geweest een heeeleboel hartjes en wees niet boos op mij!

  8 jaar geleden
• Catbox

  ze is verliefd!!!!!! denk ik tenminste........
  leuke story, abo+kudo

  9 jaar geleden