- XI.

Een doffe plof liet Calum zijn ogen openen. Hij haalde één van zijn oortjes uit zijn oren en keek naar de oorzaak van de doffe plof. Een meisje keek hem vrolijk aan terwijl ze hem begroette. Meteen drong een scheve grijns zich rond Calum's lippen.
"Hey, Grace," glimlachte hij. "Leuk je hier te zien. Of nou ja, hier... Het is gewoon leuk om je weer te zien."
Grace grinnikte zacht terwijl ze haar tas uitpakte. "Het is ook leuk om jou weer te zien Calum. Het is ook zo lang geleden," lachte ze sarcastisch en ze rolde met haar ogen terwijl ze een blaadje aan hem gaf. "Hier heb je m'n rooster, misschien hebben we nog wel meer vakken samen."
"Dat mag ik hopen, ja," lachte Calum scheef. Hij scande het blaadje vluchtig met zijn ogen waarna hij zijn eigen rooster erbij pakte en inderdaad tot de conclusie kwam dat de twee zes gelijke vakken hadden. "We hebben Engels, gym, Frans, biologie, scheikunde en kunst samen."
"Volg jij kunst, dan?" Grace keek hem lichtelijk verbaasd aan. Ze keek even vluchtig het lokaal rond. Calum en zij waren de enigste twee leerlingen die al aanwezig waren, zelfs de docent was er nog niet. Grace hield ervan om als één van de eersten aanwezig te zijn. Het gaf haar tijd om even rustig van de drukte in de volle schoolgangen te ontkomen.
Calum knikte langzaam en dacht even na. "Ja. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik voor kunst gekozen heb," mompelde hij. "Ik denk..."
"Tuurlijk wel, gast!" Luke had hem ruw onderbroken. "Je kan hartstikke goed tekenen! Niet zo liegen tegen deze mooie dame." Snel knipoogde Luke naar Calum en ging op de zitplaats voor de twee zitten.
Calum rolde geïrriteerd met zijn ogen - daar ging zijn rustige gesprek met Grace. Zodra Luke er was, moest hij zich overal mee bemoeien. Soms begreep Calum niet waarom Luke ook al weer zijn beste vriend moest zijn...
"Ik teken inderdaad graag," zuchtte Calum aarzelend. Hij wilde niet dat ze ging vragen wat hij zowel tekende.
"En wat teken je dan zowel?"
Daar had je het al.
"Ehm," mompelde Calum.
"Hij tekent altijd hetzelfde meisje met bruin haar dat tot net boven haar borst komt met lichte slag erin, grote groene ogen en volle roze lippen," antwoordde Luke.
Calum voelde zijn wangen vuurrood worden en moest moeite doen om rustig te blijven en niet zwaar tegen Luke uit te vallen - hij had ook wel door dat Luke nu expres Grace haar uiterlijk beschreef. Of, dat dacht hij dan... "Ik teken ook andere dingen, hoor," zei hij snel, "ik vind het ook leuk om landschappen te tekenen."
Grace knikte met een kleine glimlach. "Je volgt het vak dus vooral om het tekenen."
Calum knikte. "En jij? Waarom volg jij zoiets stompzinnigs als kunst?"
Grace lachte zacht en schudde licht haar hoofd waardoor een paar bruine lokken voor haar mooie gezichtje vielen. "Ik vind het niet stompzinnig. In feite, ik ben erg geïnteresseerd in kunst. Zelf ben ik ooit begonnen met tekenen, iets wat uitliep tot schilderen en ik ben me steeds meer gaan verdiepen in de schilderkunst. Ik wil er graag meer van weten."
"Nou, ga samen naar de kunstacademie, zou ik zeggen," grinnikte Luke. Calum en Grace hadden hem ietwat wazig aangekeken en lachten niet om zijn slechte grapje. "Ik ehm, ga nog wel even snel het huiswerk maken voor ik er weer uit word gestuurd," mompelde de jongen en draaide zich om waarna hij vlug door zijn boek begon te bladeren.
Calum keek op toen de docent binnenkwam en pakte toen zijn digitale agenda op zijn mobiel erbij. "En dan hebben we het geluk dat we hierna kunst hebben," glimlachte hij.