- XV.

"Bedankt voor de geweldige dag, Cal," glimlachte Grace toen ze later die dag voor McKenna's huis stonden - ter herinnering: Grace verbleef er de komende maanden.
Calum glimlachte ietwat verlegen en legde een hand in zijn nek. "Het was een kleine moeite," mompelde hij. "Zie ik je morgen weer?"
Grace knikte met een kleine glimlach op haar gezicht. "Natuurlijk. We hebben morgen weer kunst samen, toch?"
Zacht lachend schudde Calum zijn hoofd. "Nee, Grace. Kunst hebben we maar één keer in de week," grijnsde hij.
Grace voelde haar wangen verkleuren naar een donkerrode tint en Calum was er verzekerd van dat dit meisje één van de schattigste meisjes was die hij kende.
"Oh," zei Grace zacht, "wel, ik zie je morgen dan maar." Ze drukte zacht een vlugge kus op Calum zijn wang en vluchtte toen naar binnen om de deur achter zich dicht te gooien en zichzelf er tegenaan te laten glijden - ze voelde zich zo ongemakkelijk. Waarschijnlijk had ze zichzelf totaal voor schut gezet.
Calum, aan de andere kant van de deur, had een brede grijns op zijn gezicht en stond met een domme uitdrukking op zijn gezicht en met zijn hand tegen zijn wang naar de dichte deur te staren. Domme jongen.
Langzaam draaide hij zich om en schrok zich kapot toen hij Luke zag staan met zijn BMX in zijn handen en een enorme grijns op zijn gezicht gevestigd. Calum legde zijn hand op de plek waar zijn hart hoorde te zitten en zuchtte. "Jemig, Luke. Je liet me schrikken."
Luke lachte zacht. "Ja, dat zag ik. Wat doe je hier, bij McKenna's huis?" Luke keek Calum met opgetrokken wenkbrauwen aan en was bereid om de waarheid van Calum te horen. Toch wist hij dat Calum eerst een poging tot liegen zou doen. Jammer voor Calum, Luke was hier aardig bestand tegen.
"Niks," stamelde Calum - ah, daar had je het al. Liegen; fase één. Luke trok nogmaals zijn wenkbrauwen op ten teken dat hij niet geloofde dat zijn vriend 'niks' deed voor het huis van een meisje dat Calum totaal niet mocht. Een zucht verliet Calum zijn mond. "McKenna vroeg bij Engels of ik haar huiswerk voor Spaans wilde brengen, aangezien ze zich niet lekker voelde."
Een bespottende lach verliet Luke's mond. "Natuurlijk, maak dat de kat wijs, Calum," lachte hij sarcastisch. "Vertel me gewoon eerlijk dat je met Grace op date bent geweest, maat."
Calum haalde een hand door zijn haar en begon richting zijn eigen huis te lopen, weg van het huis van McKenna. Hij kon er niet tegen wanneer Luke zich zo opdringerig gedroeg. Hij had ruimte nodig. "Luke, stop gewoon. Ik ben niet met haar op een date geweest, okay," verzuchtte Calum vermoeid. Hoewel hij de waarheid sprak, had hij één of ander vreemd gevoel; hij wenste wel dat het een date was. Wacht... Dat kon hij niet maken, kom op, zeg! Het was niks voor hem om op een date te gaan met een meisje dat hij amper kende. Ban het hele idee van een date uit je hoofd, man, dacht Calum bij zichzelf.
"Cal, kom op. Stop met liegen, ik dacht dat ik je maat was," mompelde Luke en de jongen begon zich ietwat teleurgesteld te voelen om het feit dat Calum niet de hele waarheid vertelde.
Nog een zucht verliet Calums lippen en de jongen keek Luke vermoeid aan. "Luke, ik heb haar gewoon een deel van de stad laten zien, aangezien ze hier nieuw is, okay. Niks meer, niks minder."
"In mijn ogen is dat een dus een date."
Een geïrriteerde kreun verliet dit keer Calums mond. "Luke, ga gewoon naar huis en val me niet meer lastig oké! Je begint nu echt op m'n zenuwen te werken nu. Houd er gewoon over op," snauwde Calum en direct had hij spijt dat hij zo tegen zijn beste vriend was uitgevallen. Hij wist dat Luke er alleen maar voor hem wilde zijn, maar zoals altijd wist Luke niet van ophouden. Altijd maar zijn zin door willen drijven.
"Dus dat is wat je mijn bezorgdheid noemt, jou 'lastig vallen'?" bromde Luke verslagen. "Luister, ik wilde er alleen maar voor je zijn, maat. Ik wilde je alleen maar helpen haar in de pocket te krijgen, aangezien ik gewoon aan je kan zien dat je langzaam voor d'r begint te vallen. Maar als jij mijn hulp en bezorgdheid ziet als 'jou lastig vallen' dan zal ik er inderdaad mee kappen. Fijne dag nog, 'maat'." Luke spuugde het woord 'maat' als het ware uit, stapte op zijn fiets en voor Calum hem tegen kon houden fietste hij snel weg uit Calum zijn buurt.
Lekker bezig, Cal.