Ff kort

De training was bijna afgelopen en Chaos en Grace hadden een leuke afsluiting bedacht; hun nieuwe techniek uitvoeren. De bal raasde op hoog tempo langs het doel. Een rode gloed verliet de bal, het leek uit controle. Chaos wist dat er iets niet goed was. Celia stond achter het doel tweede keeper te spelen, tenminste dat dacht ze. De bal knalde tegen haar rug aan. Celia schreeuwde, maar niemand bleek het te horen. Ze viel flauw. Chaos wou dit niet doen, maar ze had geen keus. Ze rende naar haar toe en tilde haar op. Ze bracht haar snel naar het ziekenhuis. Onderweg kwam ze Burn tegen. 'Alweer iemand verwondt? Scheele.' pestte hij. Chaos rende snel verder. Toen ze beland was in het ziekenhuis vroeg ze de dokter om niet tegen Celia te zeggen dat zij haar geholpen had. Chaos aarzelde even en verliet het gebouw toen. Ze zag Gazel zitten op een bankje in het park. 'Chaos..' fluisterde hij. Chaos besloot naast hem te gaan zitten. 'Chaos, Chaos, Chaos...', begon hij 'Chaos zou ik je iets mogen vragen? ' Ze schrok een beetje maar knikte al vlug. 'Hmmm. Chaos waarom ben jij de enige vrouwelijk aanvoerder? Zo veel speciaals zit er toch niet aan jou?' Chaos glimlachte.' Misschien laat ik mijn talenten gewoon niet zien.' 'Tss', zei Gazel, en hij liep weg. Chaos besloot nog even te blijven zitten. Ze zag Xene langs lopen. 'Chaos', zei hij,'Chaos. Alleen kom je hier niet. Realiseer je je dat wij allemaal je vrienden zijn?' En hij liep weer verder. Ze fronste haar wenkbrauwen even en besloot daarna op te staan en terug te gaan naar het gebouw. Het was toch al etens tijd.

Ze liep de eetzaal binnen en besloot aan de zogenoemde captain-tafel te gaan zitten. Gazel keek haar arrogant aan en Burn lachte maar wat. Ze sloot haar ogen voor een seconde en haalde een diepe zucht. 'Zeg Gazel, Burn...', pufte ze,'zijn wij nou wat je noemt vrienden?' Ze keken elkaar even vreemd aan. 'Zo heb ik het nog nooit bekeken, en ik weet niet of ik het zo wel wil bekijken. Wil ik vrienden zijn met zwakkelingen? Tss.' Reageerde Gazel. Burn keek haar met een het-zal-wel-blik aan en gaf haar een simpele tuurlijk. Chaos lachte hun arrogant toe. Nadat ze haar voedsel verteerd had liep ze de zaal uit, op weg naar haar kamer. Een lange meid met een masker op blokkeerde de weg dus besloot je haar daarop aan te spreken. 'Aan de kant, zwakkeling.' zei je met een zachte stem.
WORDT VERVOLGT

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen