Mother

Mevrouw Potter kon zich haar eerste ontmoeting met Sirius nog precies herinneren, hoewel het al jaren geleden was. In de zomervakantie tussen het eerste en tweede schooljaar van haar zoon, kwam hij er ineens mee dat een vriendje van school de halve vakantie wilde blijven. Ze was die ideeën van haar zoon wel gewend en zei dat het mocht zolang de ouders van de ander er ook mee eens waren. Nog geen uur later stond Sirius op de stoep.
Hij was klein en mager en zag eruit alsof hij weinig slaap gehad had. Toen ze haar hand uitstak om zich voor te stellen, kromp hij ineen alsof hij een klap verwachtte. Het was ook toen dat de blauwe plekken haar opvielen.
In de dagen erna bloeide hij van verlegen, stil jongetje helemaal op tot een heel iets minder rare versie van James en ze zag wel in waarom James en Sirius zulke goede vrienden waren. Toch leek hij zich niet bewust van het feit dat mensen om elkaar kunnen geven en vergevingsgezind kunnen zijn. Zo gooide hij per ongeluk terwijl hij aan het stoeien met James was een vaas met bloemen om. Toen ze uit de keuken kwam lopen om te kijken waar dat geluid vandaan kwam, stond hij daar met grote ogen van angst, een angst die alleen maar groter werd toen ze haar toverstok pakte om de vaas te repareren.
In de jaren die volgde, leerde Sirius dat er meer manieren waren om met kinderen om te gaan en mevrouw Potter zag hem steeds zekerder worden, tot hij haar uiteindelijk bijna omver liep en haar niet meer met angst en afwachtend voor de klap aankeek maar even sorry zei en vervolgens weer achter James aan stormde.
En nu stond hij voor de deur. Zijn haar zat door de war, zijn handen trilden en in zijn ogen stond pure paniek. Van de warrige woorden die hij in shock fluisterde, kon ze opmaken dat zijn ouders Crucio op hem wilden gebruiken.
"Ze ontdekten het... Remus... Crucio..." fluisterde hij keer op keer terwijl ze hem naar binnen begeleidde en hem op een stoel zette, waarna ze een kop thee in zijn handen drukte.
Toen hij uiteindelijk opgewarmd en enigszins gekalmeerd was, vroeg ze hem om zijn verhaal te doen.
"Ze- ze riepen dat ik hun zoon niet meer was en niet meer welkom was. Ze gebruikten Crucio. Ik- ik kan daar niet meer heen. Ik weet niet wat ik moet doen." De tranen liepen over zijn wangen.
"Je blijft hier," antwoordde mevrouw Potter beslist. Daar was nooit twijfeling over geweest. "En vertel me nu eens waarom ze dit ineens besloten."
Sirius keek haar aan met nieuwe angst in zijn ogen. "Ze- ze kwamen achter mijn re- relatie met Remus." Hij keek intensief naar zijn handen, alles om haar blik te vermijden. "Ik- ik val op jongens."
"Dat weet ik," antwoordde ze de zwartharige jongen, iets waardoor hij verbaasd opkeek.
"Hoe-" begon hij. Ze glimlachte.
"Een moeder weet dat gewoon van haar zoons."