Zweedse gerechten

~Amy~
We liepen op een rustig tempo over het kronkelende licht besneeuwde pad richting de receptie, waar ook het buffet, de spelletjeshal, het café en de kamers van het personeel zich bevonden.
'Ik ga zometeen een paar Zweedse gerechten uitproberen,' zei Jennifer, die opgewekt naast mij over het pad huppelde.
'En wat versta je daaronder?' vroeg ik.
Jennifer keek me vragend aan. Ze begreep mijn vraag niet.
Ik zuchtte. 'Ik bedoel, welke gerechten wil je gaan proberen?'
'Zweedse gerechten! Dat zei ik toch net,' vroeg Jennifer verontwaardigd.
Ik rolde met mijn ogen. 'WELKE Zweedse gerechten, Jennifer!'
'Oh,' Jennifer keek beschaamd naar de grond. Haar huppelpasje ging over in een rustige looppas. Het bleef even stil. Net toen ik dacht dat ze mijn vraag vergeten was, begon ze weer te praten. 'Dat weet ik eigenlijk niet...'
Ik lachtte haar uit.
Jennifer keek me beledigd aan. 'Zeg jij het dan als je het zo goed weet. Jíj bent hier de wijsneus. Wat zijn typische Zweedse gerechten?'
Ik hield op met lachen en een diepe frons verscheen op mijn gezicht. Eigenlijk was dit zo'n gekke vraag nog niet. Wat was een typisch zweeds gerecht?
'HA! Jij weet het ook niet!' riep Jennifer triomfantelijk.
'De Zweedse keuken is heel eenvoudig met een speciale positie voor worst, gebak en vis geloof ik,' mompelde ik. 'Ik heb er vlak voordat we op vakantie gingen nog wat over gelezen in een of ander tijdschrift. In dat tijdschrift vond ik een artikel over eetgewoontes in verschillende landen.'
Jennifer knikte. 'En wat stond daar nog meer in?' vroeg ze nieuwsgierig.
Ik dacht even na. 'In het zuiden van Zweden eten ze met varkensvlees gevulde appels en uien en nog iets maar dat weet ik niet meer. In het binnenland van Zweden maakt men graag een vruchtensoep van rozenbottels.'
'En in het noorden?' drong Jennifer aan. 'Want daar zitten wij.'
'In het hoge noorden was het geloof ik met varkensvlees gevulde aardappelknoedels.'
'Wat zijn dat?'
Ik haalde mijn schouders op. 'Dat was geloof ik een mengsel van aardappels, meel en zout. Dat mengsel wordt dan tot een bal gekneden en gevuld met varkensvlees of iets anders. Maar meestal varkensvlees.'
'Wat zielig,' piepte Jennifer.
'Hoezo?' vroeg ik. 'Jij eet thuis toch ook vlees?'
'Ja, maar ik probeer te minderen. Vooral nadat ik een programma heb gezien over die kippen in die legbatterijen.'
'Dat gaat over eieren en niet over vlees,' zei ik.
'Nou en,' zei Jennifer. 'Ik heb het over de kippen. Die worden uiteindelijk ook opgegeten.'
'Wij hebben altijd scharreleieren,' vertelde ik. 'Dat is van kippen die gewoon rond kunnen lopen.'
'Weet ik.'
Het was even stil. Ik keek naar Lia en Joris die een paar meter voor ons uit liepen. Hand in hand. Ik stelde me voor dat dat Jennifer en Bodi waren.
Alsof Jennifer mijn gedachten had gelezen zei ze; 'Lief hè, Joris en Lia. Ik hoop dat ik later ook zo met Bodi kan lopen. Samen over strand met onze blote voeten terwijl de zon als een rode bal naar de hemel zakt.' Jennifer zuchtte. 'Dat zou geweldig zijn!'
Ik antwoorde niet.

Toen we bij de receptie aankwamen stond Wilma al op ons te wachten. Ze had Vira in de hondenschuur gelaten want die kon natuurlijk niet mee het restautant in.
'Goedemiddag!' riep Wilma opgetogen. 'Hoe gaat ie ermee? Hebben jullie al een beetje honger?'
'Ja zeker!' antwoorde Joris.
'Mooi,' zei Wilma.
We liepen met z'n allen naar binnen. Het restaurant was in dezelfde stijl gebouwd als de receptie en de bungalows; helemaal van donkerbruin hout en een beetje donker maar wel knus. Rechts was de bar met de kassa waar je kon afrekenen. Achterin het restaurantje stonden een paar houten tafels met het lekkerste eten. Rechts vooraan waren de wc's. Door het hele restaurant stonden kleine houten vierkante en langwerpige tafels van donker ebbenhout. Op iedere tafel lag een rood met wit geblokt kleed met een kaars, een rechtopstaande menukaart met welke drankjes ze hadden en een aantal zout en pepervaatjes. Voor de ramen hingen wit met rood geblokte gordijntjes en aan de muren hingen mooie schilderijen van het zweedse landschap.
Gelijk kwam er een ober op ons af in een net pak. Hij nam onze jassen aan en bracht ons naar een tafeltje bij het raam. Ik ging aan de kant van het raam zitten, met rechts naast mij Jennifer, tegenover mij Joris en schuin tegenover mij Lia. Wilma ging aan het hoofd van de tafel zitten.
Nadat we wat te drinken hadden besteld liepen we naar het buffet. We hadden afgesproken dat Wilma vanavond ons wat typische zweedse gerechten zou laten proeven.
'Oké Wilma, wat nemen we eerst?' vroeg Jennifer, die verlekkerd naar al het eten stond te kijken.
Wilma wenkte ons, en we volgden haar naar het deel van een van de buffettafels waar de verschillende soorten soep stonden.
Ze wees naar een van de soepen. 'Dat is Ärtsoppa Med Pannkakor. Een soort erwtensoep die bestaat uit gele erwten.'
'Gele!' riep Jennifer.
Wilma lachtte. 'Ja, die worden zo genoemd. Of ze ook echt geel zijn weet ik niet. Deze soep wordt vaak geserveerd met, met jam besmeerde pannenkoekjes. Die daar.' Wilma wees naar kleine ronde pannenkoeken. Er stond een grote pot jam naast met een mes erin om het op de pannenkoeken te smeren.
'Oh, dat is al beter,' zei Jennifer opgelucht.
De soep bleek niet al te lekker te zijn en daarom at iedereen alleen maar de pannenkoeken op. Joris had zijn kom met soep halfleeg gegeten en Wilma had hem helemaal opgekregen. 'Ik kreeg deze soep vroeger toen ik klein was altijd te eten,' vertelde Wilma. 'Ik vond hem altijd super vies maar ik heb hem uiteindelijk leren eten, en nu vind ik hem wel meevallen.'
Na de soep kregen we Köttbullar (een soort gehaktballetjes) met aardappelpuree en Falukorv (een traditionele worst die vaak geserveerd wordt met aardappelpuree of macaroni). Iedereen vond dit heel erg lekker. Ik nam zelfs een tweede portie van die dingen.
Na de Kötbullar was de Smörgåsbord aan de beurt. Dat bestaat uit een enorme hoeveelheid koude en warme gerechten zoals diverse soorten haring, gerookte en gemarineerde zalm, gerookte paling, garnalen, makreel, kreeft, krab, sardientjes, salades, gekookte en gebraden vleessoorten, gerookt rendier (wat Jennifer weigerde te eten), gehaktballetjes, ham, worst, leverpastei, diverse soorten kaas, diverse soorten brood, gebakken en gekookte aardappelen en diverse vruchten. Voor iemand die niet van vlees en/of vis houd is dit dus niet ideaal. Gelukkig zat er voor ons allemaal wel iets bij wat we lusten.
Als toetje liet Wilma ons kiezen tussen Kanelbullar (kleverige gebakjes die iets weg hadden van koffiebroodjes en kaneel bevatten en bestooid zijn met parelsuiker), en Semla (een soort gebakje dat met daarin een soort amandelspijs en room en waarover poedersuiker is gestrooid).
Aan het einde van de avond haalde Wilma al haar portemonnee tevoorschijn, maar Jennifer trok die uit haar handen en duwde hem terug in Wilma's tas. 'Wij betalen vanavond voor je,' zei Jennifer glimlachend.

Die avond namen we, na heerlijk gegeten te hebben, afscheid van Wilma.
'Tot morgen!' riep Wilma. 'En bedankt voor het lekkere eten!'
'Graag gedaan!' riepen we. En we waggelden met volle buiken terug naar ons huisje.