Foto bij One

"Wat gezellig." Zeg ik sarcastisch terwijl ik via de keukendeur binnen kom. Mama staat bij het aanrecht terwijl ze druk bezig is met haar telefoon.
"Ja, ik weet het, maar veel kunnen we er niet aan doen." Lacht mama. Langzaam loop ik door het lege huis heen. In de keuken staan wat klapstoeltjes en een campingtafel die we van de buren geleend hebben. Voor de rest is de hele onder verdieping leeg. Op de muur kan ik de verkleuringen pressies zien waar onze meubels gestaan hebben. Even ga ik met mijn vingers langs de lijn waar onze bank gestaan had. In stilte zucht ik terwijl ik terug denk aan dit huis. We wonen hier nog niet heel lang, maar ik heb me hier echt thuis gevoeld. We zijn altijd veel verhuist, vanwege het werk van papa. Maar ik vond het altijd fijn om gewoon in Nederland te wonen, waar ik vandaan kom.

Langzaam loop ik de oude trap op. Iedere trede heeft zijn eigen kraak. Ik weet dat ik al deze geluidjes binnen een week vergeten ben, toch probeer ik ze steeds weer opnieuw te onthouden. Mijn kamer is ook bijna helemaal leeg. Mijn kast, bureau en bed is al weg. De laatste paar dagen hier in Nederland slaap ik op een luchtbedje, net zoals papa en mama. Een gedeelte van mijn kleding heb ik wel nog hier, maar dat zit allemaal al in mijn tas, niet ideaal dus. In de hoek van de kamer staan nog wat schilderijen die ik zelf gemaakt heb. Ik ben ooit begonnen met fruit te schilderen dat alledaagse dingen doet en om de een of andere reden vinden mensen het leuk waardoor ik er een aardig zakcentje mee verdien. Dit zijn de laatste schilderijen die ik nog moet verzenden voordat we verhuizen. Ik pak ze snel in, in bubbeltjes plastic met daar omheen nog stug bruin papier. Ik pak mijn telefoon er even bij om de adressen van de mensen op te zoeken. Ik verkoop de schilderijen via Ebay, Marktplaats en speciale kunst sites, ik heb klanten van over de hele wereld.

"Mag ik de auto even lenen?" Vraag ik aan mama als ik met de schilderijen onder mijn arm weer onder kom. "Ik moet deze nog naar het postkantoor brengen."
"Oh ja, geen probleem. Ga daarna Lola even ophalen op het station. Ze komt vanavond al." Zegt mama terwijl ze me de autosleutels toegooit. Onze eigen auto hadden we al verkocht, de laatste dagen gebruiken we een huurauto.

Verveeld sta ik tegen de auto aan op Lola, mijn grote zus te wachten. Naast Lola heb ik ook nog een half broer en zus, maar die zie ik echt maar zelden. Lola is een paar jaar ouder dan mij en studeert op dit moment in Amsterdam. Lola komt helaas niet mee naar Australië, maar ik begrijp het wel. Ze heeft hier haar opleidingen en vrienden en alles. Dit is juist de reden dat ik nog niet begonnen aan studeren, dat ik als ik straks in Australië ben kan beginnen aan een opleiding.

"LENNOX!" Hoor ik dan een bekende stem schreeuwen. Met een grote glimlach op mijn gezicht kijk ik op en zie Lola al aankomen. Ik ga recht staan en loop naar haar toe om haar een dikke knuffel te geven. Ik hou zo ongelofelijk veel van haar en we lijken zo veel op elkaar. Vroeger hielden we vaak mensen voor de gek door te zeggen dat we een tweeling zijn. We hebben allebei een oer-Hollands uiterlijk. Lichtblond haar en licht blauwe ogen. Wel heeft Lola meer vrouwelijke vormen dan mij, maar dat krijg ik nog wel.

"En, hoever zijn jullie met inpakken?" Vraagt Lola me terwijl we in de auto terug naar huis zitten.
"Ja goed he, we hebben wat camping spullen van de buren mogen lenen, maar voor de rest hebben we niets meer hier staan."
"Is alles al weg?"
"Ja, al een week of zo. Dat alles daar is als we daar aankomen."
"En waar slaap ik?"
"Haha, je mag lekker lepeltje lepeltje met mij liggen." Grap ik waardoor Lola ook hard begint te lachen.

"Oke dames. Ik weet dat het nogal ongezellig is, maar daar kunnen we op dit moment ook niet veel aan doen." Zegt papa terwijl we op eerste kerstdag met z'n vieren aan tafel zitten terwijl mama wat diepvries pizza's uit de over haalt.
"Het geeft niet papa, ik ben al lang blij dat jullie dit konden uitstellen tot na kerst." Zegt Lola terwijl ze wat cadeautjes op tafel legt. Papa had op zijn laptop een youtube filmpje gezocht van wat haardvuur, de enige versiering in het huis op dit moment.
"Ja, Lennox, jij krijgt het merendeel van je cadeautjes als we in Australië zijn, oké?" Zegt Mama terwijl ze de pizza's op tafel neer zet en naast papa gaat zitten. Zelf had ik een cadeautje voor papa, mama en Lola gehaald. Lola heeft ook cadeautjes voor ons. Papa en mama hebben nu een cadeautje voor mij en een paar voor Lola. Het zijn vooral grappige kleinigheidjes die we nu aan elkaar geven. Natuurlijk krijgt Lola ook nog wat grotere cadeaus van papa en mama. Van Lola krijg ik een zelf versiert lijstje met een foto van ons er in.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen