5.

Ben ik dan echt niets waard?
Niets in mijn families ogen, niets in die van mijn vrienden?
Zelfs niet in die van Mohammed?
‘ Je hebt te veel in je bezit meid..’ herhaalt hij nogmaals.
‘ Ja.. jij ook.
Gefeliciteerd.. Je hebt zojuist een raam in bezit genomen.’ Beledigd draai ik me om en loop naar de kamer.
Net als ik de deur open, hoor ik hem zeggen : ‘ Ze heeft letterlijk geen besef…!’
Huilend laat ik me vallen op m’n bed.
Denkt hij dat ik rijk ben ofzo?
Hoe maak ik hem duidelijk dat ik net als hem ben.
Een persoon die helemaal NIKS in bezit heeft.
Hoe maak je een persoon als hem zoiets duidelijk.
Met die vraag val ik in slaap.
Met kleren en schoenen aan …



Ik schrik wakker als ik hard gebonk hoor op de deuren.
‘ Het is 8uur!
Opstaan iedereen !
Douchen , Omkleden , En Komen Eten ! ’ 
De begeleiding…
Sabrine gaapt en rekt zich uit.
Ikzelf ben meteen klaar wakker en glip de douche in.
Iedereen heeft er 1 in zijn kamer.
Na het douchen kleed ik me aan met een witte rok en een spijkerjack.
Mijn mp3 doe ik in mijn oren en ik luister naar Rihanna Met Take a Bow.
En mijn haar in een staart en loop zonder op Sabrine te wachten naar de eetkamer.
Mijn mp3 zet ik op z’n aller hards zodat ik niemand hoef te horen.
Mohammed gaat tegenover me zitten.
Natuurlijk komt Aicha ernaast.
Ik zie uit m’n ooghoeken hoe Mohammed me aankijkt.
Ik voel zijn blik gewoon op me rusten…
Ik kijk expres naar Younes die naar me glimlacht.
Ik glimlach naar hem terug.
Brain komt naast me zitten en Agnes neemt aan mijn andere zijde plaats.
Snel eet ik 2sneetjes brood met kaas en daarna sta ik op.
Zonder nog om te kijken loop ik de eetkamer uit en de Salon in.
Ik ga op de bank zitten en leun met m’n hoofd op m’n handen.
Ik doe m’n ogen dicht en luister naar het nummer dat ik nu al een x of 6 achter elkaar gehoord heb.
Maar het kan me niks schelen.. ik ben toch verloren.
Ik voel de bank bewegen, een teken dat iemand naast me zit.
Ik kijk op en zie Mohammed zitten.
Ik zucht..
Hij weer.. de persoon die mijn hart zwaar gestolen heeft en dé persoon die me al meteen zwaar beledigd heeft.
Hij staart naar de televisie.
Ik sta op en wil de kamer uitlopen.
Expres zet ik mijn mp3 zachter om te zien of hij nog wat zegt.
Wat inderdaad het geval is..
‘ Waar ga je heen meid?’ hoor ik zijn stem nog vragen.
‘ Een plek zoeken waar ik tot behoor.
Ga maar naar Aicha.. Misschien is zij wel meer waard dan een kapot geslagen raam. ’
Ik loop naar buiten naar het bos.
Ben ik dan echt helemaal niks waard?
HELEMAAL nikss?
Eenmaal aangekomen bij de omgekapte boomstammen zie ik dat hij me zwijgzaam gevolgd is.
Hij gaat naast me zitten.
Ik zet mijn mp3 uit en staar naar het kapotte raam dat vervangen word.
‘ Ik werd thuis altijd mishandeld…
Niemand in mijn familie mocht me.
Ik was hét zwarte schaap.’ Begint hij.
Verbaast kijk ik hem aan.
Deelt hij zijn verhaal wel?
‘ Ik besloot ergens bij te willen horen.
Mensen die mij wel zagen als iemand die iets waard was.
Vrienden…
Jongens die zich op alles behalve school en toekomst richtte.
Scooters en zip’s stelen, overvallen pleegen, navigatiesystemen stelen, meisjes lastig vallen, en mijn ouders tegen spreken wat ik nooit deed.
Ik begon al mijn stress uit te slaan op mijn zusje en ik viel steeds dieper in de put.
Mijn beste mattie werd na een jaar neergestoken.
Hij zocht problemen.. ze bedreigden mij.
Ik was er kapot van dat hij stierf..
Kort daarop volgde mijn opa.
Een sterke man die mij altijd beschermde in de familie en die mij altijd wel als ‘ goed’ zag.
Ik was toen ik nog niet aan het stelen enzo begon dagelijks bij hem.
Mijn ouders gaven mij de schuld dat hij stierf.
Mijn vader pakte een mes en wou me neersteken.
Mijn oom zei dat dat te ver is.
Ik vertrok.. ik wou niet meer thuis blijven.
Door een maatschappelijke helper ben ik hierheen gestuurd.
Wat ik absoluut niet zie zitten.
Nu pas besef ik wat ik gedaan heb.
Ik was een crimineel.. ik steelde, viel onschuldige mensen lastig, beroofde vrouwen op straat en sloeg nieuwe auto’s in.
En het aller ergste van alles.. mijn opa, mijn steun en toeverlaat is dood.
Ik had hem een half jaar niet bezocht.
Dat doet erg veel pijn ... ’ 
Er valt een zware stilte.
Is dit zijn verhaal dat hij meesleept..?
Hij.. werd mishandeld?
Minderwaardig behandeld?
Dat is erg..
‘ Ieder zijn verhaal hé’ zeg ik dan maar.
Straks krijgt hij spijt dat hij met mij verteld heeft.. gaat er door me heen.
‘ Waarom deel je je verhaal met mij?’ vraag ik aan hem.
‘ Omdat ik wil dat je me helpt..
Dat alles bij elkaar vind ik al vreselijk.
Alsof dat nog niet erg genoeg is ben ik gek op een meisje.
Het tegendeel is dat ze me geen aandacht geeft en me niet ziet staan.’ Gaat hij door.
Mijn hart lijkt te stoppen.
Hij vind iemand anders al leuk?
En ik moet hem hierbij helpen?
Het kan toch niet waar zijn he !
Een boos en jaloers gevoel mengt zich in me maar ik probeer te doen alsof het me nix doet.
Alsof hij ook niks waard is..
‘ Hoe moet ik het haar duidelijk maken Faiza?’ vraagt hij me en hij staart naar de grond.
‘ Weet ik veel.. Vraag haar , weet ik dat.
Maak het haar maar duidelijk he.’ Zeg ik en sta op.
‘ Ik heb nog veel dingen te doen.
Weetje Mohammed.. Misschien kan je beter iemand anders om hulp vragen.
Sabrine of aicha ofzo.
Dit is niks voor mij, ik draag mijn eigen problemen wel.
Lay3ouwen...’ zeg ik en loop weg.
Veel plezier toegewenst met je liefde Mohammed.. veel succes.
Nu voel ik me pas erg minderwaardig.
Dáárom maakt Aicha geen kans.. hij valt op een ander.
Of is het aicha zelf?
En doet hij alsof hij haar niet ziet staan?
Ik loop langs het gebouw van de Directeur.
Nog geen seconde later voel ik hoe iemand me hard en ruw tegen de muur van het gebouw aan duwt.
Het is Mo…
Hij komt zo dichtbij mogelijk is tegen me aanstaan.
Ik voel mijn hart steeds sneller en sneller slaan en ik voel mijn wangen helemaal rood kleuren.
Hij kijkt me diep in m’n ogen aan en in mijn buik speelt zich een ceremonie af.
‘ Sorry Faiza… Je maakt me gek… Wollah ik kan er niet meer tegen…’ Fluistert hij in m’n oor.
Ik krijg een brok in mijn keel en ben bang dat hij m’n hart zal horen kloppen.
Hij pakt mijn hand vast en ik heb het gevoel dat ik ga flauwvallen ofzo.
Maakt hij een grap met me?
Binnen Non time voel ik zijn warme lippen op de mijne.
Hij kust me lang en rustig.
Ik voel zijn warme handen over m’n haar en gezicht heen gaan…
Hij beëindigd onze eerst kus met de woorden ‘ Ik hou van jou..’
Ongeloofwaardig kijk ik hem aan.
‘ Is dit net écht gebeurd?’ zeg ik met een rood hoofd.
‘ Ja schat.’ Zegt Mohammed zacht.
Ik kan er niet tegen als hij zo zacht fluistert..
Het geeft zo een lekker gevoel.. zo kalmerend.
Maar tegelijkertijd word ik van binnen helemaal parra van hem en wil ik hem het liefst voor altijd tegen me aan houden.
Zijn blik wendt hij niet van me af.
Opnieuw pakt hij m’n hand vast..
‘ Ik ben blij dat je geen ja tegen nordin hebt gezegd..
Ik weet dat ik geen kans bij je maak Faiza.. Maar ben gewoon gek op je.
Je geeft me minder aandacht dan de andere op het kamp.
Je vindt me niet zo leuk als hun.
Maar dat geeft niets… bijna niets.
Faiza je hebt mijn hart gewoon gestolen.. je hebt mij in je bezit.’ Nog even buigt hij zich over me heen en drukt me een kus m’n wang.
‘ Sorry dat ik je gekust heb.. Ik werd gewoon helemaal parra.. Ik moest het een keer doen.. Sorry.
Maar alsjeblieft… zie me nu niet als een flikker ofzo.’ Hij laat m’n hand los en loopt langzaam weg.
Even moet ik het tot me door laten dringen.
Vind Moh me leuk?
Voor het eerst is het geen nachtmerrie die uitkomt, maar Een droom die uitkomt...

Denise roept iedereen bij haar.
‘ Luister mensen!
Vandaag gaan we beschaafd leren communiceren.
Dus niet : Eey Sahbie paas mij effe een paar doekoes.
Zoals ik bij vele van jullie hoor.