Zeven
Scarlett POV.
Ik dacht snel na, ik kon met haar mee gaan, maar dan zou ik mijn vertrouwde plek moeten verlaten. Alleen zou ze het nooit redden, dacht ik met een lichte kriebel.
ik had mijn besluit genomen.
Simone POV.
Ze stond daar maar, de blik in haar ogen veranderde niet, maar ze leek bang en onzeker tegelijk. Ik wachte niet, straks kon ik waarschijnlijk weer een uitbarsting verwachten. Het was niet dat ik haar niet mocht, het was eerder omgekeert. Ik liep het stalletje uit aangezien ik nog steeds in de 'deuropening' van het stalletje had gestaan. Het gras was onnodig hoor en ik liep om Scarlett heen. Ik keek nu naar haar rug en volgens mij vertrouwde ze het niet, ze dacht dat ik wegliep. Ze draaide zich om en zei "Ik ga mee."
"W- wat?!" Vroeg ik totaal verbijsterd "Waarom wil je mee, ik bedoel, niet dat ik het niet goed vind maar ik dacht..." Ze hield haar hand omhoog als teken dat ik niet zoveel moest praten. "Ik ga mee omdat ik... bang ben dat je het niet in je eentje red..." "Wat!" zei ik nu kwaad, hoe durfde ze, ik kon me best zelf redden! "Als het daarom is hoeft het al niet meer!" Kwaad stampte ik weg terwijl ik me bedacht dat het mischien toch wel handig was geweest haar mee te nemen.
Scarlett POV.
Kwaad zag ik haar wegstampen. Shit, dacht ik... ik besloot te wachten tot ze ver genoeg was dat ik haar gewoon kon volgen zonder dat ze me zag. Plotseling vertraagde haar pas en ze draaide zich om. "Het spijt me, je mag best mee als je dat nog wilt?" Ik keek haar vreemd aan, wat was zij wisselvallig. "Natuurlijk ga ik nog mee." Ik liep naar haar toe. "Waar ben je van plan vandaag nog naartoe te lopen?" vroeg ik oprecht geïntereseerd. "Ik moet eerst weer wat eten hebben en dan was ik van plan om tussen Heek en Metelen ergens een slaapplaats te zoeken." "Is goed" Andwoorde ik "Ik weet hier nog wel een goeie supermarkt."
We liepen een tijdje zwijgend naast elkaar. Tot ik bedacht dat als ze tussen Metelen en Heek wilde blijven er in Metelen geen winkel was voor eten voor de dag erna. "We moeten genoeg eten en drinken meenemen voor 3 dagen" zei ik "Waarom?" Vroeg ze "Omdat er in Metelen geen winkel is voor eten." "oke, maar dan moeten we wel allebij zoveel mogelijk meenemen." "Ja" Andwoorde ik instemmend.
Toen we eindelijk bij de supermarkt waren spraken we af wie wat mee zou nemen. Ik deed onopvallend flessen drinken in een plastic tas die ik al had opgevuld met andere dingen zoals afval, zodat het leek alsof ik ook nog ergens anders wat had gekocht.
Toen we langs de kassa liepen en eindelijk buiten waren hoorden we een vrouw achter ons schreeuwen "DAT IS DAT MEISJE DAT VERMIST IS!" De vrouw herhaalde dat een paar keer. Ik keek Simone aan en we dachten allebij het zelfde, RENNEN!
Reacties?
p.s. de plaatsen waar ze langs komen liggen echt in duitsland en ik heb echt een route uitgestippeld hoe ze in Berlijn gaan komen, je kunt het nakijken op Google Earth, de plaats waar Simone is weggelopen heet Winterswijk.
p.p.s. Thxx voor jullie reacties elke keer weer ^^.
Reageer (4)
Alweer super goed! Ik merk dat je veel tijd en moeite in de story hebt gestoken! Ik hou wel van avonturenverhalen!
1 decennium geledenRUN RUN HAS FAST AS YOU CAN !
1 decennium geledenVERDERRRRRRRRRR
+
Er is een nieuw hoofdstukje van mn story
Zo'n story maken is echt moeilijk ...
Ik hoop dat ze ontsnappen!!
1 decennium geledenSnel verder!!
Spannend!!!
RUN FOR YOUR LIIIIIIIIIFE
1 decennium geledenwacht
Ik leef nog niet
Ja
ik leef nog niet want
school is gewoon geen leven
weetje.
oké genoeg bullshit.
VERDER.