Thanks • Myros

Het was stil aan tafel.Dat was niet bijzonder de laatste dagen, maar toch voelde Myah zich er bijzonder ongemakkelijk bij. Meestal waren ze een gezellig familie, maar doordat ze zichzelf ernstig verwond had bij een feest een paar dagen geleden, waren hun ouders bezorgder geworden. Het voelde voor haar nog ongemakkelijker, omdat Kyros er nog niet was.

Ook voelden ze waarschijnlijk dat er iets aan de hand was. Gister bij het eten had Myah haar ouders verteld dat het uit was tussen haar en Nathan. Ze vond dat zij dat best mochten weten. Natuurlijk zat ze er best wel mee. Waarschijnlijk zouden haar ouders dat ook wel merken. Nu wisten ze tenminste wat er aan de hand was en waarom ze zich down kon gedragen.
Niet dat dat eigenlijk zo was. Ze had opmerkelijk weinig last van haar break up met Nathan. Misschien was het dan toch de juiste keuze en paste ze gewoon echt niet bij elkaar.
Haar moeder had haar vervolgens bijgestaan en een beetje getroost, al was dat niet echt nodig geweest. Haar vader en broer waren vooral stil gebleven.
Heel raar vond ze dat niet. Haar vader was streng gelovig en moest het niet zo hebben met zijn 'jonge' kinderen die relaties hadden. Gelukkig konden zij en haar vader het wel goed met elkaar vinden. Zo had ze hem eerder al voorzichtig gevraagd of ze met Nathan mocht daten.
Eerst was hij volledig tegen geweest. Jonge meisjes hoorden niet met jongens te nemen, dat moest andersom gaan. Alsof dat ook niet gebeurde. Gelukkig draaide hij na veel slijmen en knuffels toch wel bij. Ik vertelde hem maar niet dat ik het al gedaan had voor ons huwelijk.
Kyros hoefde dat echt niet te proberen. Hij zou dus waarschijnlijk wel met een meisje thuis mogen komen, maar jammer genoeg voor hem, was dat niet waar hij op viel.
Alsof pap al niet streng genoeg was, moest Kyros ook nog op het andere geslacht vallen - waar vader echt honderd procent op tegen was.
Nadat Myah over Nathan verteld had, zag ze haar ouders' ogen naar Kyros gaan. Dit maakte de stilte echter nog ongemakkelijker.
Ze probeerde mijn broer te helpen door hevig te hoesten alsof ik me in mijn eten verslikte. Haar moeder begon meteen op mijn rug te kloppen.
"Wat is dit eten lekker!" hield ze de aandacht op me toen ik gestopt was met hoesten. "Is het een nieuw recept?"
Er was een glimlach op haar moeders gezicht verschenen. Koken was echt haar passie, dus als je bij haar wilde slijmen was dat echt het juiste onderwerp.
"Schat, dit eten we iedere zondag." was haar antwoord. Oh, shit dat was waar. Het waren gewoon simpele aardappelen met vlees en groenten, dus was het waarschijnlijk ook niet zo lastig om het te koken. Nou ja, niet dat Myah zo goed was in koken...
Myah zag vanuit een ooghoek dat Kyros probeerde een lach in te houden. Nou zeg, ze deed dit wel voor hem. Onder de tafel trapte ze tegen zijn been aan en gelukkig begreep hij de hint. Ook hij ging mee in dat het eten zo goed smaakte en zo wisten ze de aandacht van Kyros' liefdesleven te houden.

Vandaag was het echter weer net zo stil als gister in het begin. Myah begon gewoon te eten. Waarschijnlijk vroegen mijn ouders zich af waar Kyros uithing, maar Myah wist het eigenlijk al wel.
Het verbaasde haar stiekem wel dat hij zo snel na Benjamin weer een nieuwe liefde gevonden had, maarja. Als hij blij was, was ze dat ook voor hem, dus hij moest maar doen wat hij zelf wilde.
Wel twijfelde Myah over het feit dat hij er niets over tegen pap en mam wilde zeggen. Ja, ze wist dat hij niet de beste relatie met hen ouders had, maar op zijn minst kon hij wel eerlijk tegen ze zijn. Misschien zou er wat ophef en onrustigheid ontstaan voor een paar dagen, maar uiteindelijk zouden ze het toch accepteren - hoopte ze. Bij haar hadden ze dat ook gedaan, dus bij hem zou dat dan toch ook wel het geval zijn?
Toch leek het haar ook niet handig dat zij het haar ouders vertelde, maar ze wilde ook niet tegen hen liegen, dus misschien was dat dan wel het juiste om te doen.
Ze schraapte haar keel. "Mam, pap." begon ze. Ze twijfelde heel erg. "Kyros heeft eh..."
Voordat ze haar zin afkon maken sloeg de deur open. Haar broer liep de kamer in.
Meteen stond haar vader op.
"Jongeman, je mag ons nu wel even piekfijn uit gaan leggen waarom je zo laat bent."
Ze voelde Kyros ogen naar haar kijken. Meestal hielp ze hem in dit soort situaties. Ze had een brede fantasie en was dus ook goed in het bedenken van smoezen. Dit keer was ze echter niet van plan hem te helpen. Ze keek naar haar handen.
"Ik... Eh..." begon haar broer. "De buurvrouw was bloemetjes aan het planten en eh... "
Iets in Myah wilde haar mond opentrekken om haar broer uit deze ongemakkelijke situatie te redden, maar het andere deel - dat wilde dat de waarheid boven water kwam - hield dat deel tegen.
"Kom maar hier met je telefoon." beviel hen vader toen plots. Myah trok een wenkbrauw omhoog en liet haar hoofd langzaam omhoog gaan om het tafereel ook in beeld mee te kunnen maken.
Kyros gezicht ging van verbaasd naar lichtelijk paniek. Nog even keek hij Myah aan, maar daarna legde hij zich erbij neer en pakte hij zijn telefoon uit zijn zak om deze vervolgens in zijn vaders hand te leggen.
"Code?" zei hen vader meteen. Hij was dan misschien wel streng gelovig, maar niet achter op de tijd.
Kyros zuchtte. "3545" antwoordde hij monotoon.
Myah voelde me best wel schuldig, want als ze iets voor hem bedacht had, was dit misschien wel allemaal niet nodig geweest.
"Sorry" mimede ze naar hem, maar hij draaide zijn hoofd weg.
Myah besloot de rest van de situatie maar de negeren. Iedereen ging nu zwijgend aan tafel zitten om het diner naar binnen te werken. Ze zag Kyros af en toe naar zijn mobiel kijken, wat ze goed kon begrijpen. Nu vader zijn code had, kon hij alle gesprekken die haar broer gevoerd had, lezen. Hij zou achter Zach en Benjamin komen. Op het moment zag het er helemaal niet goed uit voor hem.
Toen Myah het eten op had. Ging ze zwijgend naar haar kamer en liet ze het drietal in de woonkamer achter.
Ze stopte haar oortjes in haar oren en liet de muziek door haar oren galmen. Ze pakte haar huiswerk en begon eraan.
Na een aantal minuten werd haar muziek al overstemd door het geschreeuw van haar vader. Kyros probeerde er tegenin te gaan, maar dat lukte hem niet zo goed.
Myah zette de muziek nog wat harder. Ze wilde niet horen. Ze wilde zich niet nog schuldiger voelen dan dat ze al deed.
Ze probeerde zich volledig op haar huiswerk te concentreren, zich niet te laten afleiden door het tafereel dat zich in de woonkamer afspeelde.
Dit lukte haar voor zo'n vijf minuten, totdat ze een deur hard dicht hoorde slaan. Ze schrok en liep naar haar deur om voorzichtig door het kiertje te kijken.
In de gang zag ze haar broer lopen met een gezicht als onweer compleet met een regenbui. Hij liep regelrecht naar zijn kamer, waarvan de deur vervolgens ook keihard dichtgeslagen werd.
Myah liet zich op de grond zakken. Waarom had ze dit nu gedaan? Besluiteloos en radeloos bleef ze voor een aantal seconden op de grond zitten.
Ze besloot dat ze beter haar verontschuldigen kon maken, voordat het te laat was. Ook al zou het waarschijnlijk niets helpen.
Zacht liep ze naar de kamer van haar broer en voorzichtig deed ze zijn deur open. Hij stond met zijn rug naar haar toe bij zijn kast. Hij pakte een aantal kledingstukken uit zijn kast en propte deze in zijn tas. Ging hij weg?
"Ky" zei Myah zacht. "Luister, ik..."
Abrupt draaide Kyros zich om. Hij pakte zijn tas en zijn gitaar en liep vervolgens naar haar toe bij de deur.
"Zeg maar niets." Hij leek de woorden in haar gezicht uit te spugen. "Je wordt bedankt, Myah."
Hij duwde haar aan de kant en liep vervolgens naar de voordeur. Zonder zijn ouders of iemand gedag te zeggen stapte hij naar buiten en trok hij de voordeur keihard achter zich dicht. Even later hoorde ze een motor wegrijden.
Myah stond nog steeds in Kyros' deuropening. De regenbui was inmiddels naar haar gezicht getrokken.