deel 1

Diep in een donker woud liep een meisje met een kap over haar hoofd. Ze keek bang om zich heen. Ze had een lange zwarte cape om. Ze keek steeds bang achter zich. telkens als er een tak kraakte schrok ze. Wat moet ik doen snikte ze. Hert was al donker, rond middernacht. De sterren stonden helder aan de hemel. Geen wolkje aan de lucht. Er stond alleen geen maan, daarom was het ook vrij donker.Er kraakte weer een tak. Het meisje slaakte een kreetje. Er rolde een traan over haar wang. Waarom moet mij dit nu gebeure, ik haat het leven dacht ze nog. Haar cape bleef achter een tak hangen en scheurde. Het meisje keek bang achter om. Blijf staan riep een zware mannen stam. We krijgen je toch wel te pakken riep nog iemand er achter aan. Het meisje ging nog wat harder renne. Maar ze wist zelf ook dat het geen zin had. Ze liet zich op de gron vallen. De 2 mannen pakte haar even later bij allebij haar arme vast, en namen haar mee naar een koets. Het meisje werd achter in de koets gegooit. er zat een soort kooi op. Zo damen dus jij dacht dat je kon vluchten, lachte een van de soldaten die het meisje hadden opgepakt. Je moeder zit al in de kerkers. Nu jij nog. De 2 wachten lachten gemeen. De 2 soldaten stapte op de koets en ze reden de nacht in

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen