Slechte indruk?

Justin's pov:
Mmh... dat was duidelijk. Die Chloë vond me niet leuk. Ze stond maar wat te kijken, niet wetend wat ze moest doen, en ze wilde niet eens wat zeggen. Gelukkig kon het me niets schelen.
Oké, het kon me wel een beetje schelen. Ik vond het niet zo leuk, maar wat kon ik er aan doen? Ze dacht waarschijnlijk Weer zo'n playboy of Weer zo'n aansteller en ze had gelijk.
Ik deed zo snel mogelijk mijn kleren uit en de nieuwe kleren aan.

Esmé's pov:
Justin leek me een hele lieve jongen. Zou het niet fantastisch zijn als Chloë en Justin verliefd zouden worden?
Van Chloë's kant was de verliefdheid er zoiezo al wel. Toen hij voor haar stond kon ze niet eens iets uitbrengen. Arm meisje.

Chloë's pov:
Toen hij voor me stond, kon ik niet eens iets uitbrengen! Wat zou hij nu wel niet denken?
Ach, waarschijnlijk niets. Hij had vast niet eens op me gelet, zich al voorbereidend op een of ander optreden vanavond of zo.
Dat zou dan eigenlijk nog wel goed zijn. Dan had ik tenminste geen sléchte indruk achtergelaten. Of dat hoopte ik toch.
Waarom was dit toch zo ingewikkeld? Waarom werkten mijn hersens niet meer als hij voor me stond?
Misschien moest ik nu, terwijl ik werd opgemaakt, al wat zinnen bedenken die ik kon zeggen. Over normale onderwerpen. Saaie onderwerpen. Er kwamen er een paar in me op. Politiek; uitgesloten. Voetbal; nog uitgeslotener. Het weer; Het weer?!? Hoe kwam ik daar nu bij? Dat is het meest saaie onderwerp waar je over kan praten!
Zijn liedjes misschien? Maar waarschijnlijk vond hij het niet echt leuk om daarover te praten.
Zijn collega's uit New York of zo? Mmh. Wie vond het nu interessant om daarover te praten? Niemand toch? Trouwens, ik wist niet veel van de mensen die daar woonden. Alles wat ik wist kwam uit de boekjes en dat zouden dus ook wel roddels kunnen zijn.
Toen was Britt klaar (degene die iedereen opmaakte.) en Esmé leidde me naar de "fotoplaats".
Justin stond er al en, eerlijk? Hij zag er, zo mogelijk, zelfs nog beter uit in deze kleren...