Hoofdstuk 3.

Ik gaapte. De lessen waren nog niet begonnen, dus ik zat naast Luke, in zijn innige omhelzing. Zo, met zijn armen om me heen, zijn kin die leunde op mijn haar. Hij was warm en fijn. Zelfs na die jaren was ik nog smoorverliefd op hem.
‘Ik heb je echt gemist, Jenn.’ Hij fluisterde het zachtjes in mijn oor zodat ik de enige was die het zou horen. Ik glimlachte verliefd naar hem.
‘Je had me nooit moeten vertellen over die stomme beer,’ zei ik terwijl ik mijn rug weer tegen zijn borst plantte. ‘Ik was echt heel erg bezorgd.’
‘Ik vertel jou altijd alles.’
Ik sloot mijn ogen even, dat klonk heerlijk. En ik wilde dat dit moment eeuwig zou duren. Maar helaas. De bel ging op dat moment en Luke moest moeite doen om me van zich af te duwen. ‘Kom op, je hebt les.’
‘Ja, ja.’
Luke wandelde me naar mijn lokaal, gaf me een kus op mijn lippen en duwde me het lokaal binnen. Ik danste overdreven richting mijn plekje waar Maya al zat. Ze rolde haar ogen.
‘Verliefde puber.’
Ik grinnikte. `` Dat ben ik ook. Dank u.’
‘Wordt dat nou nooit saai?’
‘Wie? Luke?’ Ze knikte. ‘Luke is niet saai.’
‘Maar ben je dan niet bang dat jullie uit elkaar groeien? Ik bedoel, jullie zijn al zo lang samen, zelfs al voordat ik hier kwam wonen. Denk je niet dat jullie andere interesses krijgen?’
‘Wel nee. Luke en ik horen bij elkaar.’
Maya leek me even verbaasd aan te kijken – ik zei dit soort dingen nooit – maar glimlachte toen. ‘Top. Als vervelende beste vriendin wil ik natuurlijk wel dat je gelukkig bent.’
Ik leunde haar kant op en legde mijn hoofd op haar schouder. ‘Dat weet ik toch.’
We zuchtten allebei. Langzaam kwamen de leerlingen binnen gedruppeld en leek de les toch weer echt te beginnen. Meneer Longfields begon zijn les door te openen met een nieuwe literatuur lijst. Ik las de lijst vluchtig van het DiGibord; Brontë, Shakespeare. De meeste had ik allemaal al eens gelezen.
Maya kreunde naast me. ‘Getver.’
Ik grinnikte. ‘Als jij de illustraties maak, maak ik er wel twee verslagen van.’ Ik liet mijn blik even van haar geïrriteerde gezicht afdwalen naar buiten, waar het net begon te regenen. Bioligie ging er weer door mijn hoofd. ‘En ik wil je biologie huiswerk overschrijven.’
‘We hebben het lesprogamma iets bijgesteld, dames en heren,’ begon hij zijn zin. Glimlachend ging meneer Longfields verder terwijl hij de lijst uitdeelde. ‘Er worden tijdens de toetsweken nu ook literatuur toetsen afgenomen.’ Ik nam de lijst van hem aan. ‘Ik verwacht veel van je, Jennifer. Je verslagen zijn altijd al een voorbeeld geweest.’
Ik knikte naar hem en keek Maya met een opgetrokken wenkbrauw aan toen hij éénmaal was weg gelopen.
‘En je maakt een samenvatting voor me, studiebol.’ Grinnikte Maya.
‘Geen probleem,’
We werkten hard door, ik probeerde Maya op een beeldende manier uit te leggen hoe het boek in zijn werk ging – Maya had de concentratie van een grassprietje, behalve als ze aan het tekenen was, en ik wist dat ik haar hier erg mee hielp. Bij elk hoofdstuk wat ik voorlas, tekende ze snel een kleine tekening bij. Meneer Longfields keek ons goedkeurend aan toen we na de les de klas uitliepen.
Ik kwam Luke tegen bij de kluisjes en na een snel kusje spraken we af dat we elkaar in de kantine zouden zien. Maya was al doorgelopen naar de hare aan de andere kant van de hal.
‘Hoi Jenny,’
Ik keek op. ‘Oh, hey Jared!’ Alhoewel het duidelijk de nummer één regel voor beste vriendinnen was om niet met de ex-en van je beste vriendinnetje te communiceren, had Maya voor Jared een uitzondering gemaakt. Ze wist dat we goede vrienden waren geweest.
‘Hoe is ‘t?’
Ik glimlachte naar hem. ‘Goed hoor. We zien onze vaders amper, hè.’
Hij grinnikte. ‘Dat kun je wel zeggen. Ik heb hem nog nooit zo druk gezien.’ Ik wisselde mijn boeken om. ‘Ik hoorde dat jullie vanavond bij ons komen eten,’ Oh, ja? ‘Rijd je met mij mee straks uit school?’
Ik zei ‘Ja,’ zonder er over na te denken. Ik kwam al bij Jared over de vloer toen ik klein was. Ik zou me niet hoeven schamen voor de versleten spijkerbroek en het blousje dat ik aanhad.
‘Top, zie ik je straks bij mijn auto. Yo, Jake.’
Ik draaide me om en glimlachte naar Jacob. ‘Hoi,’ Zijn lach was altijd al aanstekelijk geweest, Jacob was misschien wel de vriendelijkste jongen die Jared’s vriendengroep kende.
‘Hey Jennifer,’ Hij glimlachte nog iets breder. ‘Jared, Bella komt ook vanavond.’
Ik keek heel even van Jacob naar Jared en weer terug. ‘Kampvuur,’ Oh!
Ik grijnsde. ‘Hotdogs als avond snack, hm.’ Ik tikte Jacob aan. ‘Ik zag Bella gister rijden. Hoe is het met d’r?’
Zijn glimlach verzwakte iets, maar hij bleef vrolijk. ‘Ups and downs,’ Meer zei hij niet en ik vond ook niet dat ik degene was die er verder over door moest vragen. Ik knikte. ‘Leuk dat ze komt vanavond. Ik zie jullie straks dan. Doei,’
‘Dag, Jenn,’ Er ging nog wat over en weer tussen de jongens maar ik hoorde het niet meer. Maya haakte haar arm in die van mij en glimlachte.
‘Ik zou je vanavond heel graag willen uitnodigen, maar ik geloof dat je er niet heel erg op zit te wachten om tussen je ex-en te zitten,’ Ik grijnsde naar haar.
Ze kon erom lachen. ‘Geen probleem,’ Ze grinnikte. ‘Jenn, toch altijd fijn dat ik me niet hoef te verdedigen bij jou,’ Ik sloeg mijn arm om haar heen.
‘Weet je toch,’
We grinnikten en giechelden zoals we altijd konden doen toen we bij de tafel buiten aankwamen. Luke zat op de tafel met zijn voeten op de bank en keek me met een stralende glimlach aan. ‘Hey…’ Hij kuste me en sloeg zijn armen rond mijn middel. We waren nooit zo klef, maar het voelde best even fijn. Ik draaide een kwart slag om in zijn armen en sloeg mijn arm om zijn nek. Ik glimlachte naar Maya die me een knipoog gaf en luisterde naar het gesprek waar Luke in was beland het Jason.
Jason was Luke’s beste vriend, het was een eigenaardige jongen, eentje waarvoor mijn ouders zouden waarschuwen. Maar ik wist zeker dat Luke iets goeds in hem zag. Hij had het altijd over het vervalsen van ID kaarten en ik schudde mijn hoofd. Ergens, heel diep in mijn buik voelde en vond ik dat Maya verweg van hem moest blijven. Maar ik wist ook dat Maya heel erg verstandig was, dus ik liet mijn zorgen meteen weer varen.
‘Wat doe je vanavond?’ fluisterde Luke in mijn oren. ‘Mijn moeder zou je graag weer eens willen zien,’ Ik slikte. Ik kon heel goed met iedereen overweg, ik paste me snel aan en vond altijd snel een manier waarop ik met mensen om kon gaan, ook als ik ze niet zo aardig vond, maar met de ouders van Luke was het me nog niet gelukt.
Er zomaar blijven eten of ’s avonds onaangekondigd even langskomen was not done.
‘We eten bij de ouders van Jared en hebben vanavond een kampvuur met de families van de raad.’ Ik had Luke al heel vaak uitgenodigd, en hij was één keer mee geweest, maar hij wilde niet meer.
‘Oh, jammer. Mag ik je dan vanmiddag wel thuis brengen?’ Weer beet ik op mijn lip.
Ik leunde tegen zijn schouder. ‘Ik rij met Jared mee…’ Hij zuchtte. Morgen had hij voetbaltraining, woensdag had ik volleybal training, en donderdag had Luke weer voetbaltraining en een uur erna had ik altijd de vaste meeting met mijn boekenclubje.
‘Dan hebben we tenminste vrijdag en zaterdag nog.’
‘Uh… daar ben ik weer een spelbreker. Zaterdag ga ik met Maya, Emily en haar nichtjes shoppen in Port Angeles.’
‘What.’ Hij klonk geïrriteerd. ‘Jenn, meen je dit nou serieus?’
‘Ja, sorry, hoor.’ Ik trok mijn wenkbrauwen op en ik zag Maya haar ogen fijnknijpen naar ons.
Luke zuchtte weer, sloot zijn ogen even en toen hij weer keek zag ik dat zijn boosheid verdwenen was. Hij trok me wat steviger naar zich toe. ‘Sorry, ik bedoelde het niet zo.’ Hij kuste mijn nek. ‘Dan kan je tenminste wel iets moois voor me kopen,’ Hij grijnsde maar ik verstijfde. Zijn ogen fonkelde en ik herinnerde me dat ik dat juist het leukste aan hem had gevonden maar ik kon geen woord uitbrengen. Ik wist waar hij op doelde: seks. Maar ik was er echt nog niet klaar voor, alsof mijn keel werd dichtgeknepen. Ik slikte moeilijk. ‘Ik…’ Hij trok zijn wenkbrauwen op.
Saved by the bell. Maya trok me uit zijn armen. ‘Kom, Jenn. We hebben wiskunde en we mogen écht niet te laat komen. Doei jongens,’
Ik haalde een paar keer diep adem terwijl ze haar arm om me schouders een sloeg en me de school weer introk. ‘Ik sta aan jouw kant, en als die gast iets flikt waar jij nog niet aan toe bent, dan is het een loser, hoe verlieft je dan ook bent. Hoor je me? Het ligt niet aan jou.’
Ik kon alleen maar knikken en het vijf minuten later even van me afschudden.