02/10/2015 | Een gedachtekronkel (1) Wijsheid

Er zijn veel dingen die we niet leren op school. Er zijn veel dingen de we ontdekken later als we groot zijn of als de realiteit ons dwingt om groot te worden, vaak veel te vroeg. Misschien is dit wat wijsheid is, alles ontdekken wat niemand ons ooit leerde en durven stilstaan terwijl de wereld zo snel doordraait. Want soms vraagt stilstaan zoveel meer moed dan meelopen in het streng en bovenal snel ritme van deze maatschappij. Waar ongelukkig zijn, hoe menselijk ook, nog steeds ongewoon is. En waar anders zijn, en in realiteit zijn we dat allemaal, nog steeds ongehoord is. Daar moet je soms stoppen met lopen, abrupt op de grond gaan zitten en je afvragen waarom we allemaal die richting uitlopen. En daar moet je om je heen kijken en verschillen zien en oordelen maar dat oordeel proberen tegen te spreken. Geef die andere mensen die zo anders zijn een kans want in hun ogen ben jij anders. En wie ben jij? Wil jij geen kans? Want jij bent op geen enkele manier superieur. Ik ook niet. Ik ben gewoon anders. En in deze eeuwig draaiende wereld wil ik stilstaan en wijzer worden. Woord per woorden. Persoon per persoon.
We zijn allemaal gewoon of allemaal ongewoon want wij zijn één soort, één groep. We zijn allemaal mens ongeacht hoe we eruit zien of wie wij zijn, ergens zijn we allemaal hetzelfde.