His story

De plotse glimlach om Jasper’s lippen deed me zuchten van opluchting. Het was voorbij. In een opwelling schoot ik recht en sloeg mijn armen om zijn hals. Lachend bevrijdde hij zichzelf uit mijn moordende greep. ’Je bent nog mooier geworden,’ fluisterde hij in mijn haren. Hij stond recht en leidde me naar de spiegel die iemand op Carlisle’s enorme bureau had neergelegd. Twijfelend nam ik hem in mijn handen. ’Kijk maar,’ moedigde Jasper me aan. ’Ik denk dat het je wel zal bevallen.’ Nog steeds onzeker tilde ik de spiegel tot op ooghoogte. Mijn lippen krulden zich als vanzelf in een glimlach.
’Goud,’ fluisterde ik. Ik legde de spiegel voorzichtig terug neer en glimlachte bij mezelf.

Jasper sloeg zijn armen om me heen, drukte een kus in mijn haren en liet zijn kin op mijn schouder rusten. Ik leunde tevreden tegen hem aan en voelde me veilig in zijn sterke armen. Niets kon me nog iets maken.
’Waar denk je aan?’ vroeg hij, waarna hij zachtjes het holletje in mijn schouder kuste.
’Dat weet je toch,’ glimlachte ik.
Ik leunde met mijn hoofd tegen zijn borstkas en sloot gelukzalig mijn ogen.
’Ik wil het je horen zeggen,’ mompelde hij. Hij begon langzaam vederlichte kusjes in mijn hals te drukken.
’Ik hou van je.’
‘Wat?’ vroeg hij plagend. Zijn adem streek langs mijn hals.
’Ik hou van je,’ herhaalde ik.
’Ik hou ook van jou,’ fluisterde hij in mijn haren.
Ik nam zijn handen vast en trok zo zijn armen strakker om me heen.
’Dat weet ik,’ fluisterde ik.
Jasper streelde zachtjes met zijn wijsvinger langs mijn sleutelbeen en draaide me daarna langzaam om. Mijn vingers streken onbewust over de halve maanvormige littekens over zijn kaak. Hij sloot zijn ogen toen ik zachtjes over zijn ooglid wreef dat ontsiert werd door twee gelijkvormige littekens. Ik fronste lichtjes mijn voorhoofd. Al snel merkte Jasper dat er iets mis was. Hij liep naar de bank, ging zitten en deed teken dat ik bij hem moest komen. Voorzichtig trok hij me op zijn schoot. Hij zou me vertellen wat er al die jaren geleden was gebeurd.