Chapter 23

Ze had haar bord volgeschept en begon blij te eten. Halverwege had ze steeds meer last van alle gedachtes, van alles en iedereen. Ze begon nu met haar vork door de rijst, die op haar bord lag, te roeren. Draco legde een hand op haar arm en keek haar bezorgd aan. Ze schudde haar hoofd en zag dat Draco met een lepel een schep rijst van haar bord schepte.
'Mond open, je kan niet slapen met een lege maag,' zei Draco. Hij duwde de lepel tegen haar lippen. Ze opende haar mond en Draco stopte de lepel in haar mond. 'Doe je mond nu dicht.'
Ze deed haar mond dicht en hield de lepen tussen haar kiezen geklemd, terwijl Draco hem uit haar mond probeerde te krijgen.
'Hè, laat nou los.' Draco hield de lepen nog steeds stevig vast.
Ze schudde haar hoofd en duwde Draco's hand weg, ze haalde zelf de lepel uit haar mond en begon de rijst tot een brij te kauwen.
Later was haar bord leeg, doordat Draco de lepel telkens als bezem haar mond in liet vliegen. Later toen de toetjes kwamen nam ze een bordje van haar lievelingspudding die er stond.
Na het avondmaal wachtte ze tot iedereen de zaal uitwas, zelfs Draco, Pansy, Crabbe en Goyle.
McGonnagall, Dumbledore en Snape liepen naar haar toe.
'Hallo Violet,' groette Dumbledore haar. Ze knikte even terug. Hem kende ze wel, hij kwam soms even langs in de zomervakantie.
'Hallo Violet,' zei ook McGonnagall. 'Je bent erg veranderd, de laatste keer dat ik je zag was je twee, toen zat je op mijn schoot.'
Ze fronste haar wenkbrauwen, maar knikte even terug. Ze sloeg haar armen om Snape heen en voelde hoe ze werd opgetild.
'Hee, hoe gaat het?' vroeg hij.
'Iedereen zoemt in mijn hoofd,' mompelde ze. Ze verborg haar gezicht bij zijn schouder.
'Het komt wel goed, je moet er gewoon aan wennen en oefenen om het te blokkeren. Hier zul je het sneller leren, omdat je het altijd om je heen hebt,' zei Snape.
Ze knikte en werd weer neergezet.
'Ik breng je wel even naar The Dungeons.' Snape groette de andere leraren en liep met haar naar The Dungeons. 'Je komt in de leerlingenkamer door het juiste wachtwoord te zeggen, er verschijnt dan een opening in de stenen muur. Het wachtwoord is, Sleepingpotion.'
Ze knikte en stapte door de opening in de muur die verscheen toen Snape het wachtwoord zei. Ze zag Draco en Pansy in de leerlingenkamer zitten.
'Hee! Waar was je?' vroeg Pansy.
'Ik moest nog even wat aan het hoofd van Slytherin vragen,' zei ze.
'Heb je verteld wat er in de trein gebeurde?' Draco keek haar afwachtend aan.
'Nee, ik ben het vergeten,' zei ze met een spijtig gezicht.
Draco knikte en gaf haar toen een kus. 'Ik ga slapen, slaap lekker.'
'Slaap lekker.' Ze kuste hem terug en knuffelde hem nog even.
'Kom! We slapen bij elkaar in de slaapzaal, met nog drie andere meisjes, maar die zijn lang niet zo aardig als jij.' Pansy trok haar mee naar de slaapzaal, waar vijf bedden stonden.
De andere meisjes lagen al te slapen, dus zij en Pansy deden ook snel hun pyama's aan. Daarna kropen ze in hun bed.
Zijzelf pakte Bommel nog even uit haar hutkoffer en legde hem in de plaats van haar kussen. Pansy keek met een vreemd gezicht naar de knuffel, maar zei niets.
'Ik heb moeite om in slaap te vallen,' verduidelijkte ze. Pansy knikte begrijpend en viel toen in slaap.
Zelf lag ze nog de hele nacht te woelen. Hoewel niemand nu nog dacht, waren ze wel aan het dromen en die doken in plaats van gedachtes in haar hoofd.
Zo droomde Pansy over eenhoors die over regenbogen dansden en een ander meisje droomde over een jongen die ze in de trein had ontmoet.
Ook de mensen die niet op de slaapzaal sliepen, duwden hun dromen, als het ware, haar hoofd in.

Toen de ochtend aanbrak had ze geen oog dicht gedaan en was afgepeigerd. Pansy maakte er een opmerking over toen ze opstonden en Draco begon er ook al over tijdens het ontbijt.
De eerste les was gedaanteverwisselingen. Ze zat naast Draco en lette maar voor de helft op. Slaap begon toch de overhand te krijgen. Haar ogen zakten een beetje dicht en de stem van professor McGonnagall schalde door het lokaal. 'Ik weet dat sommige mensen mijn les niet zo interessant vinden, maar dat hoeven ze niet te laten merken door te gaan slapen.'
'Sorry professor, ik heb alleen niet zo goed geslapen afgelopen nacht,' gaapte ze.
McGonnagal snoof, maar zei verder niks.
Later werd ze wakker geschud en zag Draco's gezicht. McGonnagall stond naast het tafeltje en gooide een brief op de tafel.
'Ga je melden bij jouw afdelingshoofd, nu!' zei ze, wijzend naar de deur.
Ze keek McGonnagall even aan en begon toe haar spullen in haar tas te doen. Ze pakte het briefje van de tafel en sleepte zichzelf naar de kamer van Snape.
Ze klopte op de deur, blijkbaar had hij geen les, want de deur ging open.
'Violet!' zei hij verbaasd.
'Ik ben eruit gestuurd,' zei ze gapend en hield de brief van McGonnagal omhoog.