#1 || { K } ylo Ren + { E } lan Hux || s h a t t e r e d
-- Hux's story side --
Generaal Hux, zat op een stoel tegen het het uiteinde van het bed waar Kylo Ren op lag, gewond. Ren ontwaakte en staarde naar hem, alsof hij een spook zag. "Wat?" vroeg de generaal met een frons op zijn gezicht. De ander grinnikte een heel klein beetje, alsof hij dit niet serieus nam. "vertel me nou niet dat je me zo graag wilde zien." Kreeg Hux terug. Hij rolde zijn ogen en klikte zijn tong een beetje. "alsof ik zo'n vreselijk schepsel als jou graag wil zien. Supreme leader Snoke vroeg me of ik je in de gaten wil houden, ik volg bevelen, ik ben anders dan jij." De generaal sprak terug met een geluid, het klonk snauwerig. Ren fronsde, en zag er vreselijk uit, maar wat kan hij ervan zeggen? Geen idee. Het was even stil, maar dat wist Hux te stoppen. "Ik ben hier niet gekomen om een gezellig gesprekje te voeren, ik kwam zeggen dat je je best moet doen om beter te worden, --van Snoke." Zei hij er snel achter, voordat hij weer zo'n domme reactie van de ander kreeg. "..Dat is makkelijk gezegd, Hux." Zei Kylo, en probeerde om met de force zijn lightsaber van de grond te rapen. "je bent weer met spullen wezen gooien, Ren?" Vroeg hij, snauwerig. "Het is generaal trouwens. Voor jou."
Hij beet zijn tong een beetje, hij was hier niet om te ruzieën over een naampje. Niet nu. Kylo knikte kalmpjes. "Ik heb niks te doen, ik wil haar afmaken.. maar,, dat kan nu niet door pijnlijke omstandigheden." De generaal luisterde en keek naar zijn eigen laarzen, onbeleefd? een beetje, ja, maar het is moeilijk om naar de ander te staren, niet omdat hij 'lelijk' was, nee... Nee niet dat. "Doe je best maar om beter te worden en we zien wel." Hux stond op van zijn stoel, lopend naar de deur, zonder een reactie terug te verwachten. Op dat moment greep Ren Hux's arm beet, de generaal schrok en trok zijn arm weg van Ren. "--wat?" Vroeg hij, zijn stem trillerig. "...Ben je bang voor mij, generaal?" Vroeg Ren, en keek op naar Hux, die fronsde, en wierp een -- andere blik dan normaal, wat zachter, minder streng, angstig. "...nee..." Reageerde hij, en zei er nog iets achter. "Hoezo...?" Waarom zou Ren zo'n - vraag aan hem stellen??! zou het hem zelfs uitmaken??? "Ik moet je iets vertellen, kan ik.. je vertrouwen? Je.. je bent de enige die ik kan vertrouwen.." Stotterde Ren, in een zielige toon wat haast pijn deed aan de generaal z'n oren. "Nee.. Je kunt me niet vertrouwen." Z'n stem, nog steeds trillerig, maar kalmer. "Ik ben, niet zo'n persoon die je moet vertrouwen." Zei hij en pakte zijn pas, klaar om het langs het systeem te schuiven, om toegang te krijgen om te vertrekken, Ren fronsde meer en keek weg. "Ik zag hem." Mompelde hij zachtjes, Hux keek om, naar de ander.
"Han Solo.. Hij was... dood.. maar, ik had hem vermoord.. Maar ik zag.. ik zag hem.. het was moeilijk, maar een.. gedachte, hij was niet echt.. het doet alleen zoveel... pijn. het breekt me.." Er rolde wat tranen van Ren's ogen en trok het laken over z'n gewonde middel, Hux stond daar, starend naar de ander, die omgekeerd lag en zat te huilen. Hux was nooit zo goed met het helpen van anderen, hij dacht meer aan zichzelf, en nooit aan de rest. Hij wilde graag het heelal overnemen, niet met Ren, of niet met Snoke. Hij, in zijn eentje. Maar ja. Dat kan nou eenmaal niet, hij staat derde in zijn rank, en heeft niet volle beschikking tot alles. Hij boog voorover, naar Ren, en klopte zijn schouder zachtjes, ja wat moest hij anders doen?! De ander een knuffel geven ofzo?? nee dank je. Dacht hij.
Ren snikte zachtjes, en het klonk steeds zachter. "Ben ik lelijk...?" Vroeg hij, uit het niets. Hux was een beetje geschokt door die vraag, wat zou hij moeten antwoorden? "Ik heb je nog niet goed gezien, kun je je omdraaien?" Natuurlijk heeft hij de ander wel gezien, maar hij wilde Ren zo goed mogelijk zien. Kylo draaide om, met een kleine pruillip. Z'n gezicht helemaal gewond, Hux keek naar de ander, en zuchtte. "Nee, je... bent niet lelijk." Zei hij zachtjes, en deed zijn eigen mouwen goed, hij doet altijd iets anders als hij nerveus is. "Zeg je dat nou om me op te vrolijken of is het echt zo?!" Ren klonk ineens wat bozer. "Hierop kan ik geen antwoord geven, het spijt me.. En, je moet je niet zorgen maken over je uiterlijk." De generaal schudde zijn hoofd en tierde. Ineens voelde hij een stevige grip rondom zijn nek. "a-!" Hij voelde handen branden rond zijn keel, maar niks, Ren gebruikte de force. Daarna las hij de ander's gedachten, Hux fronsde en worstelde om los te komen. "laat- m-me gaan-" Spotte hij, en beet de binnekant van zijn wang, iets te hard. Ren liet gaan toen hij vond wat hij wilde. "....Hux.." Hux stond op, boos, en een rode keel. "monster!" Riep hij, en schoof zijn pas langs het systeem, de deur ging open, en hij stormdde weg. Ren verstopte zijn gezicht in zijn kussen, Hux rende naar zijn kamer en rolde al de papieren van zijn bureau, hij plaatsde zijn hoofd op het bureau en fronsde, zijn ogen waren vol met tranen en hij ademde moeilijk, hij greep zijn keel en voelde de grip die Kylo Ren gebruikte. "Vuile idioot." Zuchtte hij.
-- Ren's story side --
Kylo, mompelde zachtjes, hij gooide het nachtkastje om, met het glas erbij, alles zag er zo verwoest uit, en dat is ook precies hoe hij zich voelde. Hij wist niet dat... Hux zo voelde, hij zag alles precies, Hux had gevoelens voor hem? Dat.. dat was.. onverwachts. Z'n frons bleef en hij zuchtte. "Hux... Hux..." He schudde zijn hoofd en was verwards. "Ben.. ik een.. monster..." Z'n stem was schor en hij probeerde op te staan, z'n benen trilde en hij leunde tegen de muur, om zichzelf te steunen. "Ik.." Mompelde hij en probeerde de tranen weg te vegen. "Ik bedoelde het niet zo." Zei het tegen zichzelf. "Ik, ben geen mens, maar een monster. Dat, besef ik me ook." Praatte hij tegen zichzelf. "een monster!!!" Schreeuwde hij en liep rond, vloekend en tierend. Hij viel om. Hij probeerde op te staan toen hij een deur hoorde opengaan. "Ga weg..." Mompelde hij, maar, toen keek hij op. Han Solo...???! --- "Rot op!!" hij tierde en viel in slaap tegen de muur. Had hij dromen? Nee dat had hij niet, die had hij nooit.. Dromen waren voor watjes; werd hem verteld. Hij was een simpel pionnetje in een spel, misbruikt voor zijn kracht. Dat wist hij niet, hij hoopte alleen voor het beste, maar daar ging hij niet vanuit. Daar is hij nooit vanuit gegaan, hij werd gemarteld als hij dingen verkeerd deed, daarom is hij dit geworden.. een monster, zoals Hux hem noemde. Alles was naar zijn zin hoor, gemarteld worden…. ‘gezellig’ – dus niet. Het was vreselijk. Als de ander maar zou weten, hoe hij zich toch voelde..“Ik haat je niet. Elan.” Dat hoopte hij nog te zeggen, en hoopte dat de ander daar zo snel mogelijk achter komt.
Reageer (1)
wow Sterry je hebt er echt je best op gedaan!
8 jaar geleden