The Forbidden Village Of The Elfs #6

x Stop The Flattering... And Lets Eat x
Trouwens, ik heb een nieuwe naam

'Mooi hè...', Het licht van het kampvuur verlichte Legolas gezicht, waardoor hij nog knapper leek, Lëherum benijdde Legolas om zijn uiterlijk, hoewel Legolas zich niet druk maakte met hoe hij eruitzag, viel toch elke elvenvrouw voor hem, hij was de belichaming van een perfecte elf, en Lëherum was dat niet, met lange zilverblonde haren en oker kleurige ogen, was hij weliswaar niet lelijk, maar aan Legolas kon hij niet tippen.
'Ja heel mooi Legolas...' zuchtte Lëherum terwijl hij zijn lippen tot een streepje bijeen kneep.

Legolas stond op, pakte behendig zijn boog en twee pijlen, voordat Lërehum het in de gaten had, had Legolas zijn pijlen al afgeschoten en klonk er een kort gepiep, waarna Legolas de bosjes indook en een konijn te voorschijn haalde, 'Heb je honger Lërehum?'...
Lërehum lachte, 'Je bent altijd al een meester boogschutter geweest, maar ik versla je nog altijd als het om het helen gaat'.
Legolas knikte, 'Ik heb soms liever de gave van een helende hand, dan een goede hand-oog coördinatie...'
Lërehum zweeg even en voelde zich gevleid, 'Dankje Legolas', Legolas keek hem verwonderd aan, 'Ik weet niet wat er te bedanken valt mijn vriend, het is gewoon de waarheid, maar laten we ophouden met het gevleid en beginnen aan onze maaltijd, het gaat een lange reis worden en ik wil graag vroeg vertrekken'.