Hatred from me to you

Hij kijkt mij quasi verbaasd aan als ik dit vraag.'Ja'antwoord hij. Terwijl we verder stappen,een van ons dan toch. Laat ik mij futloos hangen. Ik weet dat hij te sterk is. Tegenspartelen zal niet helpen. We komen aan bij een blokhut.'Hebt ge u weer niet kunnen inhouden,Rick?' Ik zie een jongen met donkerblond haar in de deur opening staan. De jongen die mij vasthoudt haalt kort zijn schouders op en stapt binnen. Binnen word ik in een stoel gesmeten. Ik kijk hem woedend aan.'Nou Rick,het ziet er naar uit dat je het juiste meisje hebt binnengehaald. Zij zal de transformatie overleven. Die kleur in haar wangen en dat vuur in haar ogen. Ja, zij is het. Ze zal overleven.' Ik werp ze een rare blik toe. Overleven. Het is nu heus niet meer survival of the fittest hoor. Om de een of andere reden hebben ze het precies gehoord. Want ze draaien zich beiden naar mij om.'Dat is waar.'zegt de jongen met het blonde haar.'Maar je zou verbaasd kunnen zijn over de hoeveelheden rassen er op ons jagen.' Hoera,dus ik zit technisch gezien in het hol van de leeuw.'Je bent moe ga slapen. Vanavond is je grote avond.' Eerst voel ik er niets voor om hier te slapen. Maar langzaam neemt de slaap het over.