Ik heb zulke aardige vrienden

'Was je erg ziek?' 'Gaat het nu weer?' 'Kan ik iets voor je doen?' Tijdens de pauze waren al mijn vrienden, zelfs Nona, naar me toe gekomen. Ze waren allemaal ongerust over me geweest. Max had me meteen omhelsd en had me een kus op mijn wang gegeven toen ik de parkeerplaats op kwam lopen. De anderen waren allemaal naar binnen gegaan toen hij me ook een kus op mijn mond had gegeven. 'Wat is er met je gebéurd?' Vroeg Lilly wijzend op mijn nek en gezicht. Ik en Max schrokken. Lilly had hele goede ogen. Iedereen keek me aan. Ik slikte. Sjoerd vroeg ongerust en geschokt:' ben je nou in elkaar geslagen?!' Hij had het door. Hij was niet achterlijk. Ik slikte en toen knikte ik. Iedereen keek me geschrokken aan. Max en Nona ook, ze konden goed toneel spelen. Natuurlijk wist Max al waarom ik thuis was gebleven. 'Je maakt een grapje.' Zei Quil ongelovig. 'Wie doet nou zoiets?' 'Ja,' zei Sjoerd. 'Op wie mag ik wraak nemen?' Ik kon niks zeggen. 'Max, zeg jij het maar.' Bracht ik uit. Ik voelde al voor de duizendste keer tranen opkomen, maar ze vielen er niet uit. Max haalde heel diep adem. 'Haar vader.' Iedereen riep door elkaar en keek me bezorgd en geschokt aan. Violet pakte mijn hand en wreef over mijn rug. Wes keek boos. 'Hoelang speelt dit verdomme al?' Ik keek hem aan. 'Weet ik niet, sinds groep zeven van de basisschool ofzo.' Iedereen, zelfs Nona, schrok. Toen zei ze met een stem waar het sarcasme van af droop:' nou, dat vind ik erg zielig.' Toen keek ze me vals aan. Niemand merkte het, ze waren te erg geschrokken. 'We moeten iets doen, en wel nu.' Zei Ted, nog steeds met opengesperde ogen. 'Maar wat?' Vroeg Quil. 'We bedenken wel iets.' Zei Max, en hij klopte op mijn schouder. 'Moeten we niet naar de politie?' Vroeg Lilly onzeker. 'We kunnen ook de kindertelefoon bellen ofzo.' Zei Aniek. 'Mag dat nog wel of is Lizzy daar te oud voor?' Vroeg Wes. 'Stil.' Zei ik. 'Ik waardeer het zeker, maar ik eb geen hulp nodig.' Iedereen schrok weer. 'Ik sta erop dat we iets doen.' Zei Max. Ik keek hem geërgerd aan maar gaf me toen over. 'Oké dan.' Max kreeg een blos op zijn wangen en zei een beetje beschaamd:' eeh, ik weet dat het er een niet heel geschikt moment voor is, maar ik moet echt even naar de wc.' Hij gaf me een kus bovenop mijn hoofd en liep weg. Aniek en Lilly begonnen te giechelen en Quil vroeg lachend: 'sinds wanneer geeft meneertje-ik-blijf-altijd-vrijgezel om je?' Ik werd rood en grijnsde toen. 'Max heeft me woensdag geslagen.' Iedereen keek me verbaasd aan. Ik vervolgde:' op mijn mond.' Wes sperde zijn ogen open. 'Met zijn eigen mond.' Sjoerd keek heel verbaasd. 'Omdat hij van me houd.' Iedereen barstte in lachen uit. Alleen Sjoerd keek een beetje beteuterd en Nona liep woedend weg. Toen Max terugkwam zaten de anderen nog steeds te grinniken. 'Wat is hier opeens zo grappig?' Vroeg hij verbaasd. Quil gaf hem een klap op zijn schouder en zei:' zo, ik hoor dat je een meisje hebt geslagen?' Max keek hem niet-begrijpend aan. 'Op haar mond.' Zei Ted. 'Met eigen mond.' Zei Aniek. Max begon te lachen en zei: 'dus jullie weten het van Liz en mij?' Toen ging de bel en ging iedereen een andere kant op. Sommige riepen nog dat ze zo gauw mogelijk met een oplossing voor mijn probleem zouden komen.