O76

“Jij. Op Cortney?” Ja Terence, die verbazing kan ik me ook nog maar al te goed voor de geest halen. Draco knikt enkel en uit zijn gezichtsuitdrukking valt wel op te halen dat er geen grapjes gemaakt worden op dit moment. “Jij hebt aan haar toegegeven dat je verliefdt op haar bent? Iets zegt me dat dat geen rede genoeg is voor haar om haar relatie te verbreken.” Beredeneert Terence scherp verder terwijl hij al vragend naar mij kijkt. Hij weet het al. Ik kan het zien in zijn ogen. Toch verwacht hij van me dat ik het hardop ga zeggen, wetend dat de andere twee het wel hardop moeten horen om de situatie te begrijpen.

Ik schraap raspend mijn keel en kijk hem zo goed en kwaad als het gaat recht aan. Laat het nu dus voor eens en voor altijd duidelijk zijn dat Draco daadwerkelijk de sterkere persoon is onder ons twee, dan hoeven we daar niet meer over te bekvechten. “Ik ook op hem.” Mijn stem klinkt een octaaf hoger als normaal. Terence knikt wederom begrijpend terwijl zijn wenkbrauwen omhoogschieten in de richting van zijn haargrens. Pansy haar ogen rollen bijna uit hun kassen terwijl ze van Draco naar mij kijkt en probeert de situatie te bevatten. Vincent blijft er komisch uitzien.

Blaise daarentegen lacht schamper en schudt zijn hoofd. “Hoor je zelf wel hoe belachelijk dat klinkt. Hoe kan je in hemelsnaam verliefdt worden op iemand die je normaliter niet uit kan staan! Wat is er in hemelsnaam voorgevallen dat je in hebt kunnen zien dat je iets voor hem voelde?!” Ik kijk met een mengeling van verbazing en afwachting naar hem op. Zijn stem is naarmate hij sprak feller gaan klinken en hij krijgt het niet langer voor elkaar zijn woede te verbergen. Het punt dat hij het beseft is niet veel verder weg. Het punt dat hij kan gissen naar wat er is voorgevallen tussen Draco en mij echter ook niet en het boezemt me angst in. “Wat heeft hij gedaan om je in te laten zien da…” En daar is het. Ik zie het in zijn ogen en hij ziet het in die van mij. Hij legt het laatste stukje van de puzzel en aanschouwt het geheel. De aanblik bevalt hem niet.

Zijn Wand ligt al in zijn handen voordat iemand anders lijkt te beseffen wat er aan de hand is. In eerste instantie verwacht ik dat hij me zal vervloeken. Ik krimp in elkaar maar doe eigenlijk niets om hem te stoppen. Verdien ik het dan ook niet. Maar de punt van zijn Wand is niet op mij gericht. Zijn blik neemt Draco haarscherp in zich op, al trilt zijn hand lichtelijk. Terence lijkt even in dubio maar heft dan toch rustig zijn handen in de richting van Blaise. “Oké ik begrijp deze reactie echt heel erg goed als ik de juiste conclusie zonet heb getrokken, maar misschien is dit niet helemaal de oplossing.”

Meerdere leerlingen richten hun aandacht ondertussen op ons groepje. Mijn ogen schieten heen en weer tussen Blaise en Draco. Die laatste kijkt Blaise aan zonder een spoortje angst. “Jullie zijn met elkaar naar bed geweest.” Krijgt Blaise er uit geperst. Ik snak naar adem en Draco schudt meteen zijn hoofd. “Nee.” Verduidelijkt hij meteen op een toon waaruit geen twijfel mogelijk is. “Ik heb haar gezoend.” Geeft hij dan toe met een lichte, nauwelijks merkbare trilling in zijn stem. Er trekt een blik van afschuw en verraad over Blaise zijn gezicht. Hij verstevigt de grip op zijn Wand en richt met kracht op Draco zijn borst.

“Depulso!”