Foto bij • Hoofdstuk  12 •

Dit is dan weer het het eerste hoofdstukje na de (soort van) zomerstop, we hebben besloten dat we elke woensdag en zaterdag een hoofdstukje activeren. Ik (Sofie) ben bijna heel augustus op reis dus ik zal wel vooruit moeten schrijven, Lucy zal activeren. Wees niet boos op haar en scheld haar vooral niet uit als ze het eens vergeet te activeren ofzo. Dankje voor jullie begrip en veel leesplezier gewenst!

Lily P.O.V


Het was kerstvakantie en iedere dag liep Lily samen met haar vriendin Lacey door de gangen in Hogwarts. Af en toe kwamen ze Aaliyah en Rose tegen, die dan stiller begonnen te praten en geheimzinnig gingen doen. Ethan Moore, uit het tweede jaar keek hen ook elke keer als ze voorbij kwamen raar aan. Hij hield hen overduidelijk in het oog, ze waren iets van plan. Op een stormachtige witte dag, een paar dagen voor Kerstmis liepen de twee meisjes naar hem toe en zeiden: "Hoi, weet jij iets van wat Rose van plan is? Ze doet echt geheimzinnig" maar hij antwoordde altijd met: "Ik weet van niets" Hoe vaak ze het ook vraagden, het bleef hetzelfde. Op een avond toen alle vier de Ravenclawleerlingen op hun kamer zaten, Lily haar pyjama aandeed, Rose op haar bed een boek lag te lezen en Aaliyah en Lacey zaten te babbelen ontdekten ze iets. Lily deed haar sokken uit toen opeens Aaliyah haar aankeek en naar haar voet wees. "Dat litteken," zei ze, "Het is een vlam... Rose heeft precies hetzelfde litteken op haar schouder". Rose keek op van haar boek en keek naar Lily's litteken. "Hoe weet jij van mijn litteken?", vroeg ze aan Aaliyah. Geen antwoord. Iedereen in de kamer was stil. "Dat is gewoon een litteken, van vroeger toen ik met een toverstok speelde en perongeluk duivelsvuur maakte", zei Lily. Rose stond abrupt op en liep naar Lily toe. Ze knuffelde haar. "Sorry Lily, we hadden nooit duivelsvuur mogen maken. Op het begin van het jaar... Dat was omdat je me deed denken aan dat meisje. En nu blijkt dat jij gewoon dat meisje bent! Ik zou nooit iemand bevooroordelen, toch Aliyaah?". Aliyaah knikte. "Maar... Je kon dan ook gewoon normaal doen. We waren toen jong en wisten niet wat we deden. Waarom moest je dan in het begin van het schooljaar wraak op me nemen?", Lily liep boos weg. Heel even bleef Rose zitten met een triestige blik, toen liep ze haar achterna. "Lily, wacht..."

De volgende dagen zeiden de meisjes geen woord tegen elkaar, zoals altijd eigenlijk. Maar nu was het anders, nu was het niet wederzijds. Nee, dat was het niet. Het enige wat Rose wou, was het goed maken en de vriendschap van vroeger herstellen. Maar Lily had te tijd nodig om het te verwerken, ze wist dat er iets achter die littekens zaten. Maar wat.. Was het zoals bij Voldemort en Harry Potter? Nee, dat kon niet. Ze waren geen rivalen meer en ze wouden elkaar nooit vermoorden. Op vele dagen liep ze alleen door de bibliotheek en zocht naar een betekenis voor die littekens. Lacey ging om met Aaliyah en Rose. Ze had haar duidelijk gezegd dat ze alleen wou zijn. Alleen op Kerstmis praatte ze met de meisjes. 's Ochtends liep ze samen met de meisjes naar beneden en opende ze de cadeautjes, van alle drie had ze iets gekregen en van haar ouders en grootouders ook. Zelf had ze ook cadeutjes gestuurd, zelf naar Rose. Ze had haar een kettinkje gegeven met haar naam op. Dat wou ze haar nog geven. Bij hen laatste afspraakje, waarin ze knoeiden met vuur wou ze haar dat nog geven, maar ze dacht er niet. Toen Rose het kleine pakje openmaakte liep ze snel weg omdat ze het niet aankon. Tijdens het feestmaal spraken ze er niet over. Daarna keerde ze terug naar de bibliotheek waar ze door alle rijen zocht. Uiteindelijk vond ze het. 'Littekens en hun betekenissen' Ze liep meteen naar de kamer en gooide het op het bed. "Kom kijken" De vier meisjes keken op en gingen op het bed zitten.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen