010 * Louis Tomlinson
Twee maanden later...
Tevreden kijk ik rond in mijn nieuwe appartement. Eindelijk is alles ingericht zoals ik het wil. Het voelt al wat beter en kan ik het niet helpen dat ik me af vraag of Harry hier ook is. Zou hij in het oude appartement blijven?
Als de bel gaat, ben ik terug in de woonkamer en loop ik naar de deur. Om eerst via de kleine camera te kijken of er iemand beneden staat.
Niemand.
Met een glimlach doe ik de deur open en zie ik Liam staan. “Kom verder.”
“Beneden ging er net iemand weg en kon ik door lopen,” grijnst hij.
Hoofdschuddend doe ik een stap opzij dat hij naar binnen kan. “Je hebt toch niet je badge gebruikt of wel?”
“Wat denk je wel niet van me,” reageert Liam met een glimlach. “Niet in mijn vrije tijd.”
Ik haal mijn schouders op. “Je weet maar nooit. Thee,” bied ik aan terwijl ik me al omdraai om naar de keuken te gaan.
“Graag,” is het antwoord.
In de keuken zet ik de waterkoker aan voor thee en dwalen mijn gedachten af. De afgelopen paar maanden heb ik veel hulp gehad van Niall, Zayn en Liam om mijn appartement in te richten. Vooral Niall en Liam eigenlijk. Al komt dat omdat Zayn nu verloofd is met zijn vriendin.
Wel dat ik in die tijd Liam ook snel en goed heb leren kennen. Ik ben zelfs een paar keer uit geweest met Liam. Uit eten en naar de bioscoop. We zijn zeker wel closer geworden en hoop ik dat het meer kan worden. Maar moet ik hem dan vragen of gaat hij mij vragen om het officieel te maken. Volgens Niall is het niks meer dan een formaliteit.
Door een paar armen schrik ik bijna.
“Je zit ver met je gedachten. De waterkoker is al afgeslagen.” Hij drukt een kus in mijn nek. Vervolgens om mij los te laten.
Ik schenk twee theeglazen vol en pak de smaakjes. Voor mezelf Engelse melange met een beetje melk erin. “Alsof jouw gedachten nooit afdwalen.”
Hij grinnikt wat en gaan we naar de woonkamer. “Soms wel, tijdens mijn werk zou het niet mogen maar juist dan gebeurd het af en toe dat ik ook afdwaal,” zegt hij dan.
“Tijdens je werk nog wel.” Ik kijk hem aan.
Waarop hij zijn schouders ophaalt en een arm om mij heen legt. “Je doet er soms niks aan.” Even zucht hij. “Heb even geduld met me,” begint hij als hij zijn theeglas neer zet. “Ik moet nog wat doen en daar ben ik niet blij mee.”
Niet begrijpend kijk ik hem aan.
Opnieuw dat Liam zucht. “De reden dat ik het nog niet officieel wil maken, komt door mijn ex. Ik heb het uitgemaakt en hij is een van de redenen dat ik hierheen verhuisd ben, maar hij luistert niet en begrijpt niet wat nee betekend. Hij is er nog steeds van overtuigd dat ik van hem ben. Hij valt zelfs mijn ouders lastig en noemt mijn moeder zijn schoonmoeder,” verklaart hij met een hangend gezicht.
Uit het veld geslagen kijk ik naar hem. Dit had ik niet verwacht. Langzaam zet ik mijn theeglas, welke nu leeg is, op de tafel. Waarop ik hem naar me toe draai. “Wil je het dan officieel maken,” vraag ik eerst.
Hij knikt. “Ja...” Hij stopt als de lichten gedimd worden.
Shit, Harry, nee, niet nu. Laat me met rust. Ik dacht dat hij niet mee gegaan was.
“Lou, is er iets met de lampen?”
Nee, dat is mijn overleden partner, die denkt te bemiddelen. Ik hou die gedachte voor me en schud mijn hoofd. “Ik zou niet weten wat. Is je ex dan zo dominant of zelfs bezitterig?”
De diepe zucht is al een antwoord op zich. “Ja, zelfs toen ik nog bij hem was. Hij was bezitterig, dominant en hij heeft zelfs losse handjes. Het is een paar keer gebeurd dat hij me geslagen heeft. Maar ik heb het zes maanden geleden al uitgemaakt...” Liam schrikt als er een lampje breekt.
Iets waar ik ook van schrik en trek ik Liam in mijn armen. Harry, maak dat je weg komt, alsjeblieft, smeek ik in stilte. Wel denk ik serieus dat Liams verhaal Harry ook kwaad maakt. “Dan is die vent eerder dom, blond en een sukkel. Nee is nee. En dat je het uitmaakt, lijkt mij ook duidelijke taal.” Ik pak de afstandsbediening om een film op de televisie te zoeken. Maar dat mislukt wat als er romantische film op het beeldscherm te zien is. “Sorry, ik dacht dat je wel een actiefilm wilde kijken om je aandacht te verzetten. Dit is dan wel het laatste dat je wilt zien.” Snel schakel ik verder.
Maar hij trekt me in zijn armen. “Daar slaag je al in zonder de televisie aan te zetten. Dank je voor het luisteren maar vooral voor je geduld.” Hij kust me kort. “Ik wilde er gewoon eerlijk over zijn voordat we echt samen zijn.”
Ik kijk hem aan in zijn bruine ogen. “Wil je nog wat drinken?” Eigenlijk wacht ik het antwoord niet af en loop ik met de theeglazen terug naar de keuken. Hopend op een moment alleen. Eerst kijk ik voorzichtig naar de woonkamer. Gelukkig volgt hij me niet en daar ben ik blij mee. Ik ga buiten het zicht staan. “Harry, alsjeblieft, laat me met rust.” Ongelofelijk dat ik dit moet doen om met rust gelaten te worden. “Doe dit niet.” Ik zet de waterkoker weer aan, als ik die gevuld heb met water.
***
Die avond dat Liam mij vertelde over zijn verleden zal ik niet snel vergeten. Zeker omdat het vooral over zijn ex ging. Waarvan ik hoop dat ik die gek niet tegenkom. Ik ben in staat om zijn ex dan een vuist te geven.
Gelukkig voor mij dat ik wat van mijn frustraties kwijt kan raken op een training. Wat met de warming up begint. Zoals altijd.
Niet te geloven. Losse handjes, dominant en bezitterig. Het is helemaal dom om zijn ouders dan nog eens lastig te vallen en te doen alsof het je schoonouders zijn. Ik ben met hem. Goed, het is nog niet officieel maar moet ik echt wachten tot hij met zijn ex gesproken heeft. Nee is nee. Als het uit is, is Liam een vrij man.
“Louis, focus en kom hier. Twintig push ups en daarna in twee teams tegen elkaar,” roept de coach.
Snel ren ik naar de man toe en pak ik eerst een fles water. Dat de fles al open is, doet me niks en neem ik een paar slokken. “Sorry coach,” mompel ik en gooi ik de fles, met de dop erop, terug bij de rest. Vervolgens op de grond te liggen en zet ik mijn handen en voeten zo om met de push ups te beginnen.
Reageer (2)
Hhaha go harry go harry
8 jaar geledenOoh liam lieverd. En harry je bent een spookerd haha
8 jaar geleden