OO1 • Elodie

Uitgeput stopte Elodie even met lopen op een plaats waar het wat veiliger was, zo kon ze op adem komen. Het virus was nog maar pas uitgebroken en toch leek het al een eeuwigheid te bestaan. Er liepen nog wat mensen over straat die helemaal in paniek waren en niet wisten wat ze moesten doen. Elodie was eigenlijk een van hen. Ze had geen idee wat ze precies moest doen. Nooit had ze verwacht dat dit echt zou gebeuren. Dat het alleen in films, series en games bestond, maar dat het ooit werkelijk zou worden, daar had ze nooit van durven dromen. Het was een werkelijke nachtmerrie en Elodie was helemaal alleen. Haar familie woonde een eind van haar weg, dus hoe moest ze daar ooit komen? Verder had ze niet echt de tijd om een groepje te vormen met haar buren of eventuele vrienden, iedereen was al weg voordat ze het wist.
      Had het zin om Amerika te verlaten? Had het zin om buiten New York naar een veilige plaats te zoeken? Op het nieuws was al duidelijk gemaakt dat het virus zich in heel de wereld bevond. Als er dan overal zombies zouden zijn, had het echt geen zin om zo lang te reizen voor niets. Men moest zo maar proberen ontsnappen en overleven. Dit ging een moeilijke klus worden. Waarom had Elodie nooit geïnteresseerd naar overlevingsfilms en series gekeken? Misschien was het voor haar dan een stuk makkelijker geweest om doorheen deze nachtmerrie te komen. Ze durfde niet eens een zombie afslachten die achter haar aan kwam, omdat ze nog mensen voor zich zag en ze nooit een moordenaar wilde zijn. Toch moest dit veranderen als ze wilde overleven en zelf niet in zo’n monster zou veranderen.
      Elodie keek even rond en haalde dan haar waterfles tevoorschijn, waar ze een paar flinke slokken van nam. De fles was alweer halfleeg en water was van groot belang op dit moment. In de verte lagen wat huizen, misschien dat ze daar water kon halen? Ze moest het er toch op wagen? Al kon ze er waarschijnlijk nog wel even mee door dat haar fles nog halfvol zat.
      Twijfelend keek Elodie weer rond. Moest ze water halen of niet? Maar toen viel haar een kraan op in de verte. Er lag een tuinslang naast. Dat moest toch water betekenen? Meteen liep Elodie op de kraan af, terwijl ze rond bleef kijken of de kust veilig bleef. Ze liet zich op haar knieën vallen voor de kraan en opende deze. Het duurde even voordat er water uit kwam, het zat misschien vast of er was misschien kalk dat het water even tegen hield. Wanneer het water uit de kraan liep, ving Elodie een beetje op met haar hand om te kunnen proeven of dit water wel goed was. Er was niets mis met het water, dus hield ze haar waterfles eronder tot deze bijna overliep. Ze deed de kraan daarna weer dicht en sloot haar waterfles goed af die ze weer in haar rugzak stak, om dan op te staan en weer weg te rennen. Waar moest ze eigenlijk naartoe?