Foto bij Deel 32

Angel pov

Melanie sliep rustig op mijn borst. Ik maak me echt zorgen om der. Ze viel net flauw en heeft hoge koorts. Pap denk dat het door uitputting en stress komt. Dat zou inderdaad kunnen. Nu moet ze maar goed gaan slapen. Rustig wreef ik door der haren. Dat deed mama ook altijd als we ziek waren. Dan wreef ze door onze haren tot we in slaap waren gevallen. “Ga zorgen dat je weer beter word Mel” zei ik zachtjes. Ze maakte een beetje geluid maar sliep wel gewoon door. Ik moest grinniken wreef rustig door. Ineens ging de deur open en Tom stapte binnen.

“Ik wat te eten voor Melanie meegenomen en ook wat te drinken, kijk maar wat ze straks wilt” “Is goed, danke Tom” “Hoe is het met der nu?” “Ze slaapt nu al een tijdje, dat is een goed teken” “Dat is het zeker, Bill is op zoek naar een zetpil of iets anders tegen de koorts” “Danke dat jullie zo mee helpen” zei ik eerlijk naar hem toe. Tom kreeg een glimlach op zijn gezicht. “Daar zijn broers toch voor” Hij gaf een knipoog. “Doe maar rustig aan goed, ik ga naar beneden toe weer” “Is goed Tom” Hij knikte en liep rustig de kamer weer uit. Dit had ik eerlijk niet van Tom verwacht. Wat je dan hoort en lees in de bladen. Deze Tom is liever. Ik keek naar Melanie die nog rustig lag tegen mij aan het slapen was. We hebben twee aardige stiefbroers gekregen.

Melanie lag al een tijdje tegen mij aan te slapen terwijl ik door der haren wreef. Ik had de tv aan gezet en keek rustig naar een film. Had wel het geluid zacht gezet. Was bang dat Melanie anders wakker zou worden van het geluid. Ze sliep rustig en wilde dat ze nog een tijdje zou slapen. De deur ging open en Bill stapte naar binnen samen met Simone. “Slaapt ze nog steeds?” vroeg Bill zachtjes. Ik knikte dat het klopte. Simone meten de koorts van Melanie voorzichtig weer op. Ze keek erop en zuchtte zachtjes. “Ze heeft nog steeds 39 graden, hoe je het in de gaten angel?” Ik knikte dat het zou doen. “Als het verandert moet je roepen goed” “Zal ik doen” zei ik rustig. Simone knikte dat het goed was en liep de kamer meteen weer uit.

Bill stond nog steeds naar mij te kijken. “Wil je een koud doekje voor op der hoofd? Dat helpt om de koorts te laten zakken namelijk” Ik knikte dat het goed was. “Als jij dat wilt pakken, heel graag” vroeg ik eerlijk. Bill liep meteen naar de badkamer en kwam al snel terug met een nat doekje. Voorzichtig legde hij die op der hoofd. Melanie bewoog even maar sliep wel gewoon door. Rustig wreef ik door der haren. “Gaat die met jou wel meis?” Vroeg Bill zachtjes aan mij en kwam op het bed zitten. Bezorgd keek die mij aan. “Maak me zorgen om me zus meer niet, met mij gaat alles goed” “Dat zie ik aan je gezicht dat je bezorgd, ze wordt wel weer beter, je moet ook op jezelf lette he” Ik knikte en keek even naar Melanie. Ze bewoog even tegen me aan maar sliep daarna gewoon weer door. “Je geeft echt veel om der, dat zie je hoe je naar der kijkt” “We hebben ook een hechte band samen” Ik keek op naar Bill doe moest grinniken. “Dat hebben Tom en ik ook, maar dat is ook wel logisch als tweeling bent” Ik moest grinniken. “Ja anders klopte iets niet” Bill moest zachtjes lachen en knikte. “Dat is zeker waar, soms vind ik die tweeling band ook wel fijn je voelt …” “Je voelt je verbonden met iemand” vulde ik Bill rustig aan die knikte dat het klopte. “Precies dat gewoon” Ik moest grinniken. “Ik ga weer even naar de andere toe, als er wat is roepen goed? We zijn allemaal beneden” “Zal ik doen Bill, en danke voor de hulp enzo” Bill glimlachte lief naar me en knikte. “Graag gedaan meis, help je graag” Hij wreef even door mijn haren en liep daarna de kamer uit. Ik moest grinniken en keek even naar Melanie. Je wordt weer beter zus, daar ge ik voor zorgen. Ik deed deken goed om der heen en keek weer naar de film.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen