Ode aan oma

Ik herinner mij
Donkerbruine plakken
Besmeurd met witte boter
Rookvlees en wat jam
Wellicht een plakje kaas
En een beschuitje na

Ik herinner mij
Gezellig samen breien
Een moedeloze zucht
Als ik een steek liet vallen
En weeral aan je vroeg
Om het teniet te doen.

Ik herinner mij
Lachen tot het zeer deed
Om de domste dingen
Met tranen op de wangen
Armen om onze buiken
Maar het voelde goed

Ik herinner mij
Bloemenzoete geuren
Een stevige omhelzing
Met kriebelende haren
Warme, dikke zoenen
En liefde nooit teveel

En ondanks dat herinner
Nooit meer dan dat zal worden
Geen nieuwe beelden
Want het is voorbij
Er heerst zekere vrede
En ik herinner.



Dit gedicht is geschreven voor de begrafenis van mijn oma. Het zijn mijn herinneringen aan een geweldige vrouw die mij niets meer dan liefde heeft gegeven.


Dit gedicht is geschreven door Yoda
Thema: Familie

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen