21

het was 10 uur en the mask begon.
"Hey everybody tonight it is hard rock and metal"
stilte, iedereen keek op naar die mysterieuze jongeman, met die evenals mysterieuze stem.
"If you don't like that music, than you have to leave"
de menigte vormde al snel hun devil thorns met het bij passende gejoel, "Oright !"
"Ooh wait iv'e forgot something, it is not totaly metal and hard rock, i'm going to sing songs of the album Dark Horse from Nickelback !"
nog meer gejoel het publiek was er klaar voor nu Ryan nog.

Ryan draaide zich om en keek naar het gigantische scherm met zijn naam erop zijn pseudoniem 'the silence voice - the mask!'
Ryan pakte een electirce gitaar en pingelde snel het toon laddertje, met zijn rug nog steeds richting het publiek schreeuwde hij "We start with something in your mouth !" "Jeej !"
nadat ze het drum stel hoorde met een gigantische Bam, draaide Ryan zich om en begon,

Gotta meet the hottie
With the million dollar body
They say it's over budget
But you’d pay her just to touch it
Come on

Ryan stem overtroef zichzelf, een paar keer knipperend met zijn ogen keek hij naar het juichende publiek, zijn vingers raasden over de noten die hij niet eens kan lezen, puur op zijn gevoel speelde hij het liedje en hij deed het goed. hoe vulde het de lucht in zijn longen stroomde, de gitaar werd stil alleen 1 enkele nood hoorde je. een noot dat aangaf dat hij nu moest relaxen, zijn stem moest ontspannend in plaats van high under presure. hij voelde hij zijn stem banden warm werden, hij had zijn knop omgezet, de warme maar lage stem.

Needs to hit big screen
And shoot a little love scene
If Hollywood had called her
She’d be gone before you holla

kijkend naar een enthousiast groepje in de hoek, die wilt stond te springen op de muziek die hij creëerde, die hij maakte, die hij zong. werd het weer tijd voor zijn stem om een beetje onder druk te staan, een beetje niet te veel. hij gooide zijn eigen enthousiasme erin en gooide een "Com'on" eruit.
het refrein begon, dat was een lang stukje zonder een pitsstop om adem te happen, er waren dit keer ook maar 2 noten nodig om zijn stme te onder bouwen. het publiek klapte op de maat die hij moest bij houden. hij zoog de lucht van buiten naar binnen naar zijn longen die het nodig hadden, nu per direct.

Dirty little lady with the pretty pink thong
Every sugar daddy hittin’ on her all night long..-

het refrein ging goed, en dat werd beloond door een hoop geschreeuw en geklap. de mensen gingen uit hun dak, en Ryan vierde ook een klein feestje van binnen, en dat showde hij door een 'tic tac' te maken tegen de muur die hij achter zich had staan. hij rende tegen de muur aan, wild zingend en spelend op zijn gitaar, hij voelde hoe hij tegne die bewuste muur aan sprong, zijn tenen raakte de muur als eerst aan, met zijn bal van zijn voet zette hij zich af gevolgd door zijn hak. hetzelfde deed hij met zijn andere voet, hij draaide 180 grade om zo weer op het podium terecht te komen.
het hele liedje ging goed dat bijna 4 minuten duurde. toen Ryan klaar was , deed hij een stap naar voren en boog, de menigte lachte maar later zagen ze ze dat ryan- the mask. nog steeds gebogen voro hun stond. het lachen hield al snel op, ryan keek bleef naar zin schoenen kijken en snapte wel waarom ze lachte, respect bij de jongeren was vervaagd. nadat het lachen gestopt was keek hij omhoog en zag bewondering. respect.

hij ging weer rechtstaan achter zijn microfoon, met zijn handen diep in zijn mauwen bang dat iemand zijn handen zou herkennen ,aan de vele sneetjes die hij had. pakte hij met beide handen de microfoon en bracht het naar zijn mond. woordgrap, lachte hij in zichzelf. "Thanks for your enthousiasm, i realize that my english isn't very well, still i will speak in english" de menigte knikten als een robot, een mens. "I think it's time for a break so enjoy your selfs and i you have the urge... take a walk on this podium, grab the microphone and sing, sing and have fun"
deze magische tekst had het publiek veroverd. ze klapte juigdde, ryan liep zelfverzekerd het podium af, iedereen begon hem schouderklopjes te geven dat meer op schouder terreur leek, en liep richting de bar. "C-c-can i have..-"
"cola ? natuurlijk !" al snel gaf Desiree zijn dorst lesser en keek hem bewonderend aan. "Knap hoe je dat doet, jochie" lachend liep ze weg naar haar drostige en soms hongerige klanten. "Jochie" mompelde Ryan, hij voelde geen vlinders, maar wel een nieuwe onbekende vriendschap, dat beyond the limit was.