H.49.

Laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ik voel dat de tijger zich afzet tegen de grond om mij in de rug aan te vallen, dus ik spring ook.
Net in de veilige zone beland ik op de grond, de tijger botst vol tegen de voor enkel hem geldende barrière en piept van de pijn.
Hijgend lig ik op de grond, wetend dat ik hier niet lang kan blijven, maar te moe om iets aan mijn situatie te veranderen.
Nog eventjes, dan.
Eventjes.