001 • De boekenwurm
Het gerinkel van de bel vanuit de hoge toren van de school, rukte Avery met geweld uit haar boek. De letters van de pagina dansten nog voor haar ogen toen ze opkeek naar de klok en haar boek dichtsloeg. Zorgvuldig borg ze het op in haar tas en sloeg de lederen band over haar schouder. Ze wierp haar ingevlochten haren over haar schouder en liep kalmpjes naar het grote gebouw, waar ze zich mengde in de menigte en hen als een schaapje naar binnen volgde. Met geduw en gedrang probeerden de leerlingen hun lokaal op tijd te bereiken, waarmee ze Avery een enkele keer opzij duwden. Wanneer dat weer gebeurde, keek ze de persoon na, sloeg haar tas weer netjes op haar schouder en liep door. Avery wist hoe zij functioneerden; het had geen zin om hen bezwaren na te roepen wanneer de drangers enkel voor zichzelf aandacht hadden. Ze vroeg zich altijd af waar die angst voor laattijdig aankomen vandaan kwam, daar zij hier eigenlijk geen last van had. Avery deed alles op haar gemakje, op haar eigen tempo en eigen zin. Ze was niet rebels op die manier, maar vredig.
Haar groene ogen volgden haar klasgenoten, terwijl ze lokaal 5C in verdwenen en stapte zelf ook de ruimte binnen. Ze ging aan haar vertrouwde tafeltje bij het raam zitten en nam haar boek weer uit haar tas, maar voordat ze haar ogen weer op de pagina liet rusten, wierp ze een blik op het schoolplein, waar de laatste kinderen de schooldeuren binnen holden. De lente was al weer in volle gang; het zonnetje scheen en de bomen stonden vol in bloei. Niets dan heerlijke bloemrijke geuren vulden de straten, wanneer de Prunussen hun kale takken inwisselden voor aromatische, roze bloesems. Avery had uitgekeken naar de lente. Wanneer het gras droog was, kon ze tegen haar favoriete boom aan kruipen om zich in de pauzes helemaal te verliezen in een nieuw boek. Ze glimlachte bij de gedachte en kon niet wachten tot de bel opnieuw zou gaan.
'Goedemiddag allemaal,' klonk de zangerige stem van Mevrouw Abner, toen ze met klikkende schoenen het lokaal in kuierden. 'Als jullie alvast jullie boeken op tafel kunnen leggen op bladzijde 394, dan leg ik mijn spulletjes even op het bureau.' Ze struikelde bijna toen ze de verhoging opstapte en er klonk wat gegrinnik door de klas.
Avery wierp een vuile blik opzij naar de jongen die met pretoogjes naar zijn lerares staarde, hoopvol dat ze nogmaals een misstap zou maken en haar spullen door het lokaal zou laten vliegen. Ze richtte haar blik bruusk op de voorkant van de klas toen Brad haar een knipoog schonk en probeerde hem te negeren. Brad was de grootste hufter uit de klas. Het is al meer dan een paar maanden gaande dat hij telkens de plaats naast haar schoolbankje inpikt en wanneer hij haar niet lastig viel tijdens de les, dan wel in de pauzes als ze probeerde te lezen op schrijven. Hij probeerde veel, maar Avery was net zo min geïnteresseerd in hem als in een zak paardenvijgen. Achter zich hoorde ze het schaamteloze gegiechel van Britt, Laura en Sarah, die nu waarschijnlijk met fladderende wimpers en getuite lippen in Brad's richting staarden. Ze kon zich het slecht voorstellen hoe iemand zo verzot kon zijn op een prutser als Brad. Hadden de meisjes dan geen zelfrespect? Avery vroeg zich af of een van hen ooit wel eens uit eigen beweging een boek open hadden geslagen, zonder dat het een schoolopdracht was geweest.
Nogmaals klonk er dat slijmerige gegiechel achter zich. Avery rolde met haar ogen en probeerde zich te concentreren op het boek in haar armen. Niet het geschiedenis boek die ze eigenlijk op tafel had moeten hebben, maar het leesboek uit haar tas. Het was een heerlijke roman waarachter ze zich de laatst uren had verscholen, over een jongen en een meisje die elkaar zouden ontmoetten in Parijs, maar elkaar telkens misliepen, terwijl de lezer al wist dat ze voorbestemd waren. Ze zat al in hoofdstuk 16 en had het boek al bijna uit. In stilte genoot ze van de rest van het boek, totdat Mevrouw Abner haar ontdekte.
'Mevrouw Johnson, een van de thema's in Shakespeare's Driekoningenavond toneelstuk is 'Liefde als oorzaak van lijden', zou je dat nader willen uitleggen? Het antwoord staat in je boek op de bladzijde die ik net heb genoemd.'
Avery las kalm de zin in haar boek af en richtte toen haar ogen op de lerares, die ongeduldig vooraan de klas stond te wachten op een antwoord. Zonder haar boek te pakken antwoordde Avery: 'Veel van de personages uit het stuk vatten liefde op als een 'vloek', die weerloze slachtoffers overvalt en hun leven ontregelt en dat terwijl alle geliefden aan het einde elkaar gewoon terugvinden. Zelf denk ik dat het een reflectie is op Shakespeare's eigen leven, omdat een van zijn kinderen, Hamnet, op 11-jarige leeftijd was gestorven. Het moest hem een trieste herinnering zijn dat hoewel hij in zijn toneelstuk de tweeling Viola en Sebastian opnieuw samen kon brengen, hij dit nooit zou kunnen doen voor zijn eigen dochtertje die de rest van haar leven haar verjaardag zou moeten vieren zonder haar tweelingbroer. Het zou overigens de reden kunnen zijn dat hij zijn tragedie Hamlet schreef, denk u niet?'
De klas bleef stil en Mevrouw Abner knikte beduusd. 'Dat was een erg volledig antwoord, dank je wel, Mevrouw Johnson.' Ze draaide zich naar het bord, maar wierp nog een blik op het roodharige meisje, die haar ogen al weer op het boek had gericht. 'Zou je nu wel je boek dicht willen doen, lieve kind?'
Avery knikte en legde het boek gesloten op de hoek van haar tafeltje.
Reageer (15)
Oke, ik heb een week over dit hoofdstuk gedaan (als het er niet al 2 zijn) maar I loved it!!
6 jaar geledenDisney Pan is mijn favoriet! Ik hield zo veel van die film toen ik klein was! Hij is echt een held en het was altijd mijn droom om ook eens mee te vliegen! Ben benieuwd naar de rest van je verhaal. (:
6 jaar geledenVeel plezier! Dankjewel voor het lezen! Ik hoop dat je het leuk vind ^^
6 jaar geledenZó lang een crush gehad op 2003 Peter hahaha.
6 jaar geledenIs trouwens ook zeldzaam dat mijn naam gebruikt wordt in een verhaal.
Haha hij is stiekem nog steeds mijn crush!
6 jaar geledenNu vraag ik me af wat de HP reference is
6 jaar geledensnape zei een keer "turn to page 394" en dat is best wel een famous snape stukje
6 jaar geleden"Turn to page 394" Good reference haha. Ik ken toevallig ook een Brad en he's a arrogant dick
Maar ik vind je schrijfstijl heeeeel fijn lezen, echt super! Ik heb nog wel wat in te halen 
6 jaar geledenEDIT: DISNEY PAN ALL THE WAY! en 2003 een beetje, 2015 weiger ik te kijken
Hahaha ik heb dus de juiste naam gekozen voor onze dickface bully! :')
6 jaar geleden