H.3.

...When skies are grey.

Het laatste stukje van het vorige hoofdstuk:
'Is mam al thuis?' vraag ik dan zonder dat ik het doorheb.
Ik voel Ammay van nee schudden.
'Ze is nog niet thuis.' prevelt ze.
Ik knik langzaam, gedachteloos.
Op de wekkerklok zie ik dat het al half vijf 's ochtends is.
Later dan gemiddeld, maar een keer is ze wel twee dagen weggeweest.
Ik dacht bijna dat ze niet meer terug zou komen.
En erg vond ik dat vooruitzicht niet.
Weer dwaalt mijn gedachte af naar de droom.
Mijn moeder hield ooit van mij.
Ze híéld van mij.
Maar waarom is dat veranderd...?