H.55.

Cirkels never end.

Het laatste stukje van het vorige hoofdstuk:
'Mira Langdon.' zegt hij opgewekt en steekt zijn hand uit, verwachtend dat ik die zal schudden.
Maar dat doe ik niet.
'Dan niet.' murmelt hij, ook weer op een voor mij onbekende toon.
Deze man is extreem moeilijk te lezen.
Misschien een trekje uit het Capitool.
'Volgt u mij.' zegt hij en wilt zich omdraaien, maar vlak daarvoor merkt hij mijn argwanende blik op. 'Alstublieft.'
Ik frons even, maar trek vrijwel direct mijn gezicht weer in de plooi.
Ik heb de Hongerspelen overleefd. Wat hij ook van plan is, erger dan dat wordt het niet. zeg ik tegen mijzelf.
Dus volg ik de man, naar waar hij mij ook heen wilt brengen.